تغییر حالت رفت و آمد مدرسه: تحلیل سناریو برای رفت و آمد مدرسه فعال با استفاده از GIS و API نقشه آنلاین

خلاصه

رفت و آمد فعال در مدرسه فرصت مناسبی را برای ترویج فعالیت بدنی برای کودکان فراهم می کند و در عین حال وابستگی به ماشین و اثرات زیست محیطی مرتبط با آن را کاهش می دهد. فاصله مدرسه تا خانه یک عامل حیاتی در انتخاب حالت رفت و آمد مدرسه است و ثابت شده است که فاصله‌های طولانی‌تر احتمال رانندگی را افزایش می‌دهد. در این مطالعه، ما داده‌های دسترسی باز به‌دست‌آمده از رابط برنامه‌نویسی کاربردی نقشه بایدو (API) را با فناوری GIS (سیستم اطلاعات جغرافیایی) ترکیب می‌کنیم تا میزان کاهش فاصله مدرسه-خانه فعلی را برای مدارس راهنمایی دولتی در منطقه جیانیه برآورد کنیم. نانجینگ، چین بر اساس سیاست‌های برنامه‌ریزی مدرسه و تخصیص حوضه، ما یک تحلیل سناریویی از تخصیص مجدد حوضه مدرسه انجام می‌دهیم که به موجب آن محل سکونت به نزدیک‌ترین مدرسه تخصیص داده می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که، علی‌رغم سیاست دولت «حضور در مدرسه نزدیک»، برخی از دانش‌آموزان در منطقه مورد مطالعه در معرض مسافت بیش از حد مدرسه-خانه قرار دارند و کل سفرهای سفر به مدرسه را می‌توان تا ۲۰٫۰۷ درصد کاهش داد که ۳۳۰٫۸ کیلومتر است. . این فاصله بیش از حد نشان می دهد که تا چه حد می توان نیاز به سفر با وسیله نقلیه را به نفع رفت و آمدهای فعال در مدرسه و سبک زندگی کم کربن کاهش داد. بنابراین، این یافته‌ها بینش‌های مهمی را در مورد مکان مدرسه و سیاست‌های تعیین تکلیف حوضه مدرسه ارائه می‌کنند که به دنبال تسهیل رفت‌وآمدهای فعال مدرسه، دستیابی به برابری فضایی آموزشی و کاهش وابستگی به ماشین است. و سفرهای کلی سفر به مدرسه را می توان ۲۰٫۰۷ درصد کاهش داد که ۳۳۰٫۸ کیلومتر است. این فاصله بیش از حد نشان می دهد که تا چه حد می توان نیاز به سفر با وسیله نقلیه را به نفع رفت و آمدهای فعال در مدرسه و سبک زندگی کم کربن کاهش داد. بنابراین، این یافته‌ها بینش‌های مهمی را در مورد مکان مدرسه و سیاست‌های تعیین تکلیف حوضه مدرسه ارائه می‌کنند که به دنبال تسهیل رفت‌وآمدهای فعال مدرسه، دستیابی به برابری فضایی آموزشی و کاهش وابستگی به ماشین است. و سفرهای کلی سفر به مدرسه را می توان ۲۰٫۰۷ درصد کاهش داد که ۳۳۰٫۸ کیلومتر است. این فاصله بیش از حد نشان می دهد که تا چه حد می توان نیاز به سفر با وسیله نقلیه را به نفع رفت و آمدهای فعال در مدرسه و سبک زندگی کم کربن کاهش داد. بنابراین، این یافته‌ها بینش‌های مهمی را در مورد مکان مدرسه و سیاست‌های تعیین تکلیف حوضه مدرسه ارائه می‌کنند که به دنبال تسهیل رفت‌وآمدهای فعال مدرسه، دستیابی به برابری فضایی آموزشی و کاهش وابستگی به ماشین است.

کلید واژه ها:

رفت و آمد مدرسه ؛ تحلیل سناریو ؛ انفورماتیک شهری ; رفت و آمد فعال ؛ برابری فضایی ; حوضه آبریز مدرسه

۱٫ معرفی

برای کاهش سرعت گرمایش جهانی، اجماع در مورد کاهش انتشار کربن در سراسر جهان حاصل شده است. هدف ۱۳ توسعه پایدار (SDG13) از سازمان ملل متحد خواستار اقدامات فوری است که باید در سیاست و برنامه ریزی ملی گنجانده شود تا با تغییرات آب و هوایی و اثرات آن مبارزه شود [۱ ] . ثابت شده است که کنترل دولت و سبک زندگی کم کربن کلید تحقق صرفه جویی در انرژی و کاهش انتشار است [ ۲ ، ۳ ، ۴ ]. علاوه بر این، در مقایسه با کنترل دولت، سبک زندگی کم کربن اثرات منفی کمی بر رشد اقتصادی دارد و بنابراین به یک سبک زندگی دوستانه، سالم و پایدار تبدیل شده است که به طور طبیعی از محبوبیت گسترده‌ای برخوردار شده است .۶ ]. هنگامی که به سبک زندگی کم کربن می رسیم، پیشنهادات ساکنین معمولاً بر صرفه جویی در مصرف برق و وابستگی کمتر به وسایل نقلیه موتوری تأکید می کنند، که مستلزم تغییر سبک زندگی خودکار و تشویق رفتار روزانه فعال در سفر (یعنی پیاده روی یا دوچرخه سواری) است [۷ ] . تحقیقات قبلی نشان داده است که بخش حمل و نقل جهانی ۲۰ درصد از انتشار گازهای گلخانه ای مربوط به انرژی را تشکیل می دهد [ ۸ ] و با کاهش سفر با وسایل نقلیه موتوری، می توان تا سال ۲۰۳۰ به کاهش ۱۵٫۱ درصدی مصرف سوخت دست یافت [ ۹] .]. با توجه به موارد فوق، رفت و آمد در مدرسه، که رابطه قوی با بخش حمل و نقل دارد، می تواند به عنوان یک فعالیت انرژی بر و رفت و آمد در مدرسه فعال در نظر گرفته شود، بنابراین، می تواند به عنوان یک سبک زندگی کم کربن مورد حمایت قرار گیرد، اگرچه برآوردهای مربوطه انجام شده است. کمتر منتشر شده است.

برای تشویق رفت و آمدهای مدرسه فعال، اعتقاد بر این است که مکان مدرسه و تعیین حوضه آبریز مدرسه باید به دقت در نظر گرفته شود تا اطمینان حاصل شود که فاصله مدرسه-خانه در فاصله پیاده روی یا دوچرخه سواری است [۱۰ ، ۱۱ ] . در برخی کشورها، مانند چین، سیاست‌هایی برای برنامه‌ریزی مدارس دولتی و حوضه آبریز مدارس تدوین و اجرا شده است [ ۱۲ ]. مدارس دولتی چین که بیش از ۹۵ درصد دانش آموزان در آن شرکت می کنند، توسط دولت های محلی ساخته و نگهداری می شوند [ ۱۳]]. دستورالعمل های برنامه ریزی مدرسه توصیه می کند که منطقه خدماتی یک مدرسه ابتدایی حدود ۵۰۰ متر بافر و مدرسه راهنمایی در ۱۰۰۰ متر باشد. دولت‌های محلی همچنین از اصل «حضور در مدرسه نزدیک» حمایت می‌کنند، که پذیرش مدرسه را برای دانش‌آموزانی که در محله‌های حوضه آبریز تعریف‌شده زندگی می‌کنند بر اساس ثبت نام و مالکیت خانواده والدین محدود می‌کند [ ۱۴]]. بنابراین، فاصله مدرسه تا خانه از نظر تئوری نمی‌تواند برای دانش‌آموزان زیاد باشد تا به مدرسه بروند. دستورالعمل بافر شعاع مدرسه و اصل مدرسه نزدیک دولت در مراحل مختلف توسعه شهری وارد عمل خواهد شد. از نظر تئوری، این دستورالعمل باید نقش راهنما را ایفا کند تا از مدارس دولتی کافی و فاصله مناسب بین (و توزیع) مدارس در پراکندگی شهری یا توسعه شهر جدید اطمینان حاصل شود. هنگامی که شهر شروع به شکل گیری می کند و دولت شروع به در نظر گرفتن تعیین حوضه آبریز مدارس می کند، این اصل نقش مهمی ایفا می کند. با این حال، به دلیل اجرای ضعیف در برخی از مناطق به سرعت شهری در چین و فقدان سیاست های نسبی در سایر کشورها [ ۱۵ ، ۱۶]]، بسیاری از دانش آموزان هنوز با فواصل رفت و آمد طولانی مواجه هستند که به طور مداوم میزان رفت و آمد فعال مدرسه را کاهش می دهد [ ۱۰ ، ۱۷ ، ۱۸ ].

اکثر مطالعات قبلی بر انتخاب شیوه حمل و نقل در رفت و آمد مدرسه تمرکز دارند [ ۱۹ ، ۲۰ ]، که اساساً به فعالیت بدنی کودکان یا نوجوانان توجه می کند. مشخص شده است که فاصله مدرسه تا خانه تاثیرگذارترین عامل در انتخاب حالت رفت و آمد مدرسه است، همانطور که از طریق مصاحبه با والدینی که نحوه رفت و آمد را برای فرزندان خود تصمیم می‌گیرند مشخص شد [ ۲۱ ، ۲۲ ]. برخی از مطالعات کمی تأیید بیشتری از رابطه بین انتخاب مودال و فاصله انجام دادند و کشف کردند که آستانه‌های فاصله واضحی برای تغییر مودال وجود دارد [ ۱۶ ، ۲۰ ، ۲۳ ، ۲۴]. با توجه به اینکه تا حد زیادی وابستگی به وسایل نقلیه موتوری در رفت‌وآمدهای مدرسه باعث کاهش مدت زمان فعالیت بدنی دانش‌آموزان می‌شود [ ۱۵ ]، بر اهمیت کاهش فاصله مدرسه تا خانه و حمایت از رفت‌وآمدهای فعال مدرسه تاکید می‌شود. از منظر فعالیت بدنی و سلامت کودکان یا نوجوانان، حوضه بهینه مدرسه که فاصله مدرسه تا خانه قابل پیاده‌روی را تضمین می‌کند ضروری است. برخی از محققان خاطرنشان کرده‌اند که وابستگی به وسایل نقلیه موتوری را می‌توان با رفت‌وآمدهای فعال مدرسه کاهش داد و سپس مزایای زیست‌محیطی ایجاد کرد [ ۱۱ ، ۲۵ ]. با این حال، بدون محاسبه دقیق فاصله، کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است این است که تا چه حد تغییر حوضه آبریز مدرسه می تواند کاهش فاصله وسیله نقلیه را با تجزیه و تحلیل سناریو تحقق بخشد.

با توسعه سنجش از دور (RS) و سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی (GIS)، داده‌های توزیع جمعیت در مقیاس دقیق، که دقت بالایی دارند، می‌توانند برای توصیف توزیع جمعیت شهری و کمک به سیاست‌گذاران برای بهبود تخصیص منابع تولید شوند. ۲۶ ]. نقشه‌های آنلاین و همچنین داده‌های دسترسی باز (مانند زمان سفر یا مسافت سفر) که با استفاده از رابط برنامه‌نویسی کاربردی (API) به دست می‌آیند، می‌توانند با GIS برای ایفای نقش اساسی در زمینه‌های متعدد ترکیب شوند و مورد پذیرش فزاینده‌ای قرار گرفته است. ۲۷ ، ۲۸]. اعتقاد بر این است که متداول ترین معیارهای مورد استفاده، از جمله فاصله اقلیدسی و کوتاه ترین فاصله شبکه که به عنوان معیاری برای اندازه گیری فاصله سفر استفاده می شود، ممکن است فاصله واقعی سفر را منعکس نکند [۲۹ ، ۳۰ ] . این مشکل در مطالعات مربوط به رفت و آمد مدارس [ ۳۱ ] نیز پدیدار شده است. از طریق تخمین مسافت رفت‌وآمد مدرسه با استفاده از API نقشه آنلاین، می‌توان با سناریوهای تخصیص مجدد حوضه، کاهش احتمالی نیاز به وسیله نقلیه را با دقت بیشتری برآورد کرد.

با استفاده از مدارس راهنمایی دولتی در نانجینگ، چین به عنوان یک مطالعه موردی، این مطالعه فاصله رفت و آمد بین مدرسه و محل سکونت در حوضه های تعریف شده مدارس را از داده های دسترسی باز نقشه آنلاین بدست می آورد. با ترکیب این اطلاعات با داده های ثبت نام مدارس، مسافت های رفت و آمد مدرسه فعلی ارزیابی می شود. استدلالی مطرح می شود که اگر سیاست ها برای مناطق حوضه آبریز مدارس به طور دقیق اجرا شود، مسافت کلی رفت و آمد مدارس – و در نتیجه نیاز به سفر با وسایل نقلیه – می تواند به طور قابل توجهی به نفع رفت و آمد فعال کاهش یابد. تجزیه و تحلیل سناریوی تخصیص مجدد حوضه مدرسه برای تأیید این فرضیه و تخمین میزان کاهش مسافت طی شده توسط وسیله نقلیه در رفت و آمد مدرسه ایجاد شده است. توصیه هایی برای انتساب حوضه آبریز مدارس و مکان یابی مدارس،

۲٫ تکلیف حوزه آبریز مدرسه

مکانیسم‌های تخصیص حوضه مدارس به طور گسترده در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته در سراسر جهان مورد مطالعه قرار گرفته است. خط مشی های انتساب حوضه آبریز مدارس تا حد زیادی با یک تضاد واضح یا یک مبادله پیچیده بین رویکردهای انتخاب محور (محور بازار رقابتی) و مبتنی بر مکان (مجاورت مسکونی) مشخص می شود [۳۲ ] . سیستم‌های ثبت‌نام مدارس «شبه بازار» مبتنی بر انتخاب، برای ارتقای انتخاب و دادن قدرت بیشتر به والدین به‌عنوان مصرف‌کنندگان خدمات اعتبار دارند [ ۳۳ ، ۳۴ ]، که به نوبه خود مسئولیت‌پذیری مدارس را در برابر والدین افزایش می‌دهد و رقابت را تحریک می‌کند و در نتیجه استانداردهای آموزشی را بالا می‌برد. [ ۳۵]. با این حال، چنین سیاست‌های لیبرالی که به والدین امکان انتخاب نامحدود مدارس برای فرزندانشان را می‌دهد، اغلب منجر به تقاضای بیش از حد برای مدارس پرطرفدار و/یا با عملکرد بالا [ ۳۴ ]، و در نتیجه متوسط تردد در مدارس می‌شود. طی دهه های گذشته، افزایش میانگین مسافت طی شده تا مدرسه گزارش شده است [ ۳۶ ]. علاوه بر این، مطالعات همچنین به کاهش سطح فعالیت بدنی در بین کودکان، افزایش رفت و آمد بر اساس ماشین و چاقی کودکان اشاره کرده اند [ ۳۷ ، ۳۸ ]. یکی از راه های رایج برای پرداختن به این مشکلات، اولویت دادن به پذیرش در مدارس بسیار پرطرفدار بر اساس نزدیکی به محل سکونت دانش آموزان است [ ۳۴ ، ۳۷]]. به طور اساسی تر، این روندها حمایت از تخصیص سختگیرانه تر مدارس مبتنی بر مکان را دوباره برانگیخته است.

استدلال‌ها برای تخصیص حوضه مدرسه مبتنی بر مکان توسط تعدادی از اهداف هدایت می‌شوند که شامل بهبود دسترسی به آموزش [ ۳۹ ، ۴۰ ، ۴۱ ]، عدالت فضایی [ ۴۲ ، ۴۳ ] و مهار سفر در محله‌ها یا زیرمنطقه‌های شهری [ ۴۱ ، ۴۴ ] است. . اثرات بلندمدت دسترسی عادلانه فضایی به امکانات آموزشی و به طور کلی مسافت‌های کوتاه‌تر از سفر مدرسه، پیامدهای پایداری قوی، به‌ویژه از جنبه‌های توسعه شهری، بهداشت عمومی و حفاظت از محیط زیست دارد. بنابراین، اگرچه اصل «حضور در نزدیکترین مدرسه» به دلیل خفه کردن رقابت بین مدارس قابل نقد است.۳۵ ، ۴۱ ، ۴۵ ]، به طور گسترده در تحقیقات حمل و نقل، برنامه ریزی شهری و بهداشت عمومی به عنوان یک “گلوله نقره ای” حمایت می شود که می تواند این روندها را به سادگی با فعال کردن رفت و آمدهای مدرسه فعال معکوس کند [ ۴۶ ، ۴۷ ، ۴۸ ]. در چین، سیستم آموزش عمومی مناطق حوضه مدارس را مشخص کرده است که از طریق آن مقامات به دنبال اطمینان از این هستند که (۱) پذیرش مدرسه برای کودکانی که در حوضه های تعریف شده زندگی می کنند محدود می شود، و (۲) کودکانی که در فاصله پیاده روی یک مدرسه زندگی می کنند. ۱۲ ، ۱۴]. با این حال، اصل “حضور در مدرسه نزدیک” که توسط مقامات از طریق این مناطق حوضه حمایت می شود، به شدت رعایت نمی شود. این باعث ایجاد مسافت های اضافی در سفر و تشدید وابستگی به ماشین در رفت و آمدهای مدرسه می شود. این مطالعه میزان کاهش مسافت کلی سفرهای مدرسه را در مدارس راهنمایی چین تخمین می‌زند، در صورتی که خط‌مشی «حضور در مدرسه در نزدیکی» به‌طور جدی هنگام تعیین حوزه‌های حوضه مدارس رعایت شود.

برای تخمین فواصل رفت و آمد و تعیین مناطق حوضه می توان از روش های متعددی استفاده کرد. دستورالعمل های برنامه ریزی مدرسه در چین شعاع خدماتی ۱۰۰۰ متری را برای مدارس راهنمایی توصیه می کند. علاوه بر این، به طور کلی اعتقاد بر این است که آستانه برای رفت و آمد فعال مدرسه حدود ۱۶۰۰ متر است [ ۱۷ ، ۱۸ ، ۴۹ ، ۵۰ ، ۵۱ ]، که فراتر از آن، سفر با وسیله نقلیه به گزینه ترجیحی تبدیل می شود. بنابراین، این مطالعه از آستانه اقلیدسی (۱۰۰۰ متر) و فاصله مسیر (۱۶۰۰ متر) در تحلیل سناریو استفاده می کند. مطالعاتی که تکلیف حوضه مدرسه را انجام داده اند در دو دسته کلی قرار می گیرند. (۱) کسانی که از مکان های مدرسه مستقل از مکان های واقعی دانش آموزان استفاده می کنند (مثلاً با استفاده از بافرهای شعاعی یا راه های سرشماری) [۵۲ ، ۵۳ ] و (۲) کسانی که از توزیع های واقعی دانش آموزان استفاده می کنند [ ۳۴ ، ۵۴ ]. این مطالعه عناصر اصلی این دو دسته را اتخاذ می کند. این فاصله مسیر (و بافرهای شعاعی) و نقاط اقامت واقعی را برای تعیین فواصل رفت‌وآمد فعلی ترکیب می‌کند و سپس کاهش فاصله را پس از تخصیص مجدد حوضه تخمین می‌زند. برای انجام تحلیل سناریو با استفاده از فناوری GIS از داده های منبع باز و API نقشه وب استفاده می کند. با توجه به اینکه مسافت‌های طولانی‌تر احتمال رانندگی را افزایش می‌دهد، فرض بر این است که کاهش مسافت خانه-مدرسه در سناریوی جدید نشان‌دهنده مسافتی است که با ماشین طی می‌شد، که از این پس به عنوان «مسافت کوتاه‌شده طی شده با وسیله نقلیه» نامیده می‌شود.

۳٫ مواد و روشها

۳٫۱٫ منطقه مطالعه و جمع آوری داده ها

منطقه مورد مطالعه در منطقه Jianye، یک منطقه اداری در نانجینگ، چین با جمعیت حدود ۶۰۰۰۰۰ ساکن و مساحت زمین ۸۳km2 واقع شده است [ ۵۵ ] . بر اساس داده های نقشه بایدو، در حال حاضر ۹ مدرسه راهنمایی دولتی و یک مدرسه راهنمایی خصوصی در منطقه مورد مطالعه وجود دارد که به ۲۱۰ محله خدمات رسانی می کند. این منطقه مطالعاتی به این دلیل انتخاب شد که حاوی ترکیب خوبی از پیشرفت‌های قدیمی و جدید است. برخی از پیشرفت‌های جدیدتر در این منطقه اولین مواردی بودند که تحت برنامه‌ریزی یکپارچه در نانجینگ ساخته شدند. اینها به صورت پراکنده تر به سمت بخش جنوب غربی ناحیه جیانیه واقع شده اند، در حالی که پیشرفت های قدیمی تر در شمال شرقی و نزدیکتر به شهر قدیمی در نانجینگ متمرکز شده اند ( شکل ۱ را ببینید.). بنابراین، منطقه مورد مطالعه همچنین شامل ترکیب خوبی از توسعه های متراکم (نزدیک به شهر نانجینگ) و تراکم نسبتا کم، توسعه های جدیدتر است که در جنوب غربی شهر نانجینگ قرار دارند. این ترکیب برای این مطالعه به منظور اطلاع از سیاست های تخصیص حوضه آبریز مدارس در تنظیمات کم تراکم و همچنین تراکم بالا مهم است. علاوه بر این، ما مدارس راهنمایی دولتی را به دلیل دانش‌آموزان مقطع راهنمایی انتخاب کردیم، در مقایسه با دانش‌آموزان مقطع ابتدایی که تحرک مستقل بیشتری داشتند، و بنابراین، گروه قبلی بیشتر احتمال دارد که رفت‌وآمد فعال را انتخاب کنند.

طبق سیستم آموزشی چین، هر مدرسه راهنمایی دولتی حوضه تعریف شده خود را دارد و نباید حوضه های همپوشانی با مدارس مختلف وجود داشته باشد. دانش آموزانی که در هر حوضه مدرسه ای زندگی می کنند باید در آن مدرسه ثبت نام کنند مگر اینکه از مدارس خصوصی انصراف دهند. شکل این حوضه ها در بسیاری از مناطق و به ویژه در ناحیه جیانیه کاملاً نامنظم است زیرا ویژگی های خطی مانند خیابان ها یا رودخانه ها مرزهای آنها را مشخص می کند.

در این مطالعه، حوضه های آبریز مدارس راهنمایی در منطقه مورد مطالعه با استفاده از اطلاعات به دست آمده از مدارس مربوطه در ArcGIS تصویرسازی شدند. مختصات جغرافیایی مدارس و نقاط سکونت، و همچنین مسیرهای پیاده روی بین هر محل اقامت و دروازه مدرسه مربوطه، از طریق Baidu Map API با استفاده از ابزار Python به دست آمده و در ArcGIS نقشه برداری شده است، همانطور که در شکل ۱ نشان داده شده است .. فاصله اقلیدسی و مسیر بین مدارس و نقاط مسکن در هر حوضه محاسبه شد، که هر دو برای تجزیه و تحلیل سناریو مورد استفاده قرار می گیرند. مرزهای همسایگی نیز از Baidu Map API بدست آمد. از آنجایی که داده‌های جمعیت محله خاصی از سرشماری جمعیت دولت در دسترس نیست، جمعیت دانش‌آموزان دوره راهنمایی در هر محله بر اساس داده‌های توزیع جمعیت با وضوح ۱۰۰ متر * ۱۰۰ متر از ششمین سرشماری ملی چین (۲۰۱۰) و تخمین زده می‌شود. ثبت نام دانش آموزان در هر مدرسه راهنمایی دولتی در سال ۲۰۱۸، منبع از وب سایت رسمی مدارس.

۳٫۲٫ شاخص های تجزیه و تحلیل

۳٫۲٫۱٫ فاصله اقلیدسی

به دنبال شعاع خدمات توصیه شده دولت برای مدارس راهنمایی، یک آستانه دودویی ۱۰۰۰ متری به عنوان پرواز کلاغ اعمال شد. دانش‌آموزانی که در فاصله بیش از ۱۰۰۰ متر از نزدیک‌ترین مدرسه زندگی می‌کنند، در معرض فواصل رفت‌وآمد بیش از حد هستند، و بنابراین، بعید است از حالت‌های رفت و آمد فعال استفاده کنند.

۳٫۲٫۲٫ فاصله مسیر

استفاده از رویکرد فاصله اقلیدسی سریع و آسان است، اما می تواند به شدت گمراه کننده باشد زیرا مسیرهای سفر به سختی همیشه مستقیم هستند. حتی با فواصل خط مستقیم که به اندازه کافی کوتاه هستند، مانور دادن در اطراف ساختمان‌ها، بزرگراه‌ها، رودخانه‌ها و غیره می‌تواند فاصله‌های «واقعی» را تا سطوحی که برای رفت‌وآمدهای فعال نامطلوب است افزایش دهد. استفاده از فواصل مسیر روش قابل اعتمادتری است. با توجه به ادبیات قبلی در مورد حالت رفت و آمد مدرسه، فرض بر این است که دانش آموزان با مسافت مسیر در ۱۶۰۰ متر، حالت رفت و آمد فعال را برای سفرهای مدرسه خود در این مطالعه انتخاب می کنند. این آستانه در هر دو ارزیابی فاصله مدرسه-خانه فعلی و به عنوان مبنایی برای تخمین مسافت کوتاه شده با وسیله نقلیه در تحلیل سناریو استفاده شد.

۳٫۳٫ تنظیم سناریو

محله به عنوان واحد پایه برای تخصیص مجدد حوضه مدرسه استفاده می شود و مرزها در ArcGIS ترسیم شدند تا مرکز هر محله محاسبه شود. مسیرهای پیاده روی بین تمام محله ها و مدارس راهنمایی در منطقه مورد مطالعه از طریق Baidu Map API بدست آمده و در ArcGIS نقشه برداری شده است، همانطور که در شکل ۲ نشان داده شده است.. با توجه به اینکه مناطق حوضه مدارس تعریف شده توسط دولت به طور دقیق از اصل “حضور در مدرسه نزدیک” پیروی نمی کنند، ممکن است برخی از دانش آموزانی که در حوضه تعریف شده یک مدرسه زندگی می کنند در واقع به مدرسه دیگر نزدیکتر بوده باشند. سناریویی ایجاد شد که دانش‌آموزان در هر محله به مدرسه‌ای اختصاص داده می‌شوند که کمترین فاصله مسیر را از مرکز محله داشته باشد. مسیرهای پیاده‌روی کنونی، که مدارس را با مرکز محله‌ای در حوضه‌های آبریز تعریف‌شده مرتبط می‌کند، و مسیرهای پیاده‌روی سناریویی، که مرکز محله‌ها را با نزدیک‌ترین مدارس پیوند می‌دهد، برای تعیین اینکه آیا محله‌ها در حوضه‌های آبریز بهینه هستند، مقایسه شدند. اگر نزدیکترین مدرسه راهنمایی به یک محله، مدرسه توصیه شده نبود (یعنی محله در نزدیکترین مدرسه حوضه تعریف شده توسط دولت نبود)، سپس این محله به یک حوضه آبریز جدید که آن را به مدرسه نزدیکتر متصل می کرد، تغییر داد. برای محله‌هایی که در حوضه بهینه نبودند، دانش‌آموزان ساکن در این محله‌ها این شانس را داشتند که از طریق جابجایی حوضه، مسافت سفر تا مدرسه را کاهش دهند.

پس از تغییر حوضه آبریز مدرسه: برخی از محلات ممکن است هنوز مسافت مسیر مدرسه بیش از ۱۶۰۰ متر باشد. برای فواصل مسیر کاهش یافته به ۱۶۰۰ متر یا کمتر، این فرضیه وجود داشت که این می تواند منجر به تغییر روشی در رفت و آمد مدرسه شود، به عنوان مثال، از وابستگی به ماشین به رفت و آمد فعال. برای مسافت‌های مسیر هنوز بیش از ۱۶۰۰ متر پس از تخصیص مجدد، این فرضیه وجود داشت که حالت حمل و نقل بدون تغییر باقی می‌ماند، یعنی توسط وسایل نقلیه موتوری. بنابراین، مجموع مسافت کوتاه شده وسیله نقلیه طی شده در سناریو مجدد را می توان به صورت زیر محاسبه کرد:

دی اس = \sum متر دی پی m \cdot P m + \sum n (D P n - D M n) \cdot P n

جایی که $D S$ مخفف فاصله کوتاه شده در سناریو تغییر در رفت و آمد در یک مدرسه، $D P$ مسافت مسیر در شرایط فعلی است، $D M$ نشان دهنده فاصله مسیر جدید پس از تخصیص مجدد، $P$ به جمعیت دانش‌آموزان دوره راهنمایی در یک محله خاص اشاره دارد که به عنوان یکی از دو سناریویی که در بالا توضیح داده شد، یعنی تغییر حالت، m و حالت بدون تغییر، n شناسایی می‌شود . لازم به ذکر است که پیاده روهای عابر پیاده معمولاً در امتداد بزرگراه های محدوده مورد مطالعه قرار دارند. بنابراین، فواصل مسیر پیاده‌روی به‌دست‌آمده از Baidu Map نیز برای تخمین مسافت کوتاه‌شده سفر وسیله نقلیه در تحلیل سناریو استفاده می‌شود.

۴٫ نتایج

برای ارزیابی فاصله مدرسه-خانه فعلی در منطقه مورد مطالعه، فواصل مسیر، و همچنین فواصل اقلیدسی، از هر مدرسه راهنمایی تا تمام نقاط سکونت در حوضه تعریف شده آن، همانطور که در جدول ۱ نشان داده شده است، تجزیه و تحلیل شد . آمار توصیفی فاصله اقلیدسی و مسیر خانه تا مدرسه نیز در جدول ارائه شده است. علاوه بر وضعیت فعلی فاصله خانه-مدرسه، نتایج تحلیل سناریو نیز ارائه شده است. اینها بر اساس فواصل مسیر جدید پس از تغییر حوضه مدرسه است.

۴٫۱٫ ارائه تجزیه و تحلیل فاصله مدرسه-خانه

جدول ۱ به وضوح نشان می دهد که تغییرات زیادی در درصد فاصله زیاد مدرسه-خانه در میان مدارس مختلف وجود دارد. به عنوان مثال، XinCheng Junior School (مخفف: XC. فهرست کامل نام مدارس و اختصارات آنها در شکل ۱. همان پایین.) تنها یک نقطه سکونت (از ۲۴۸ در داخل حوضه آبریز خود) فراتر از فاصله اقلیدینی ۱۰۰۰ متری و هیچ یک فراتر از فاصله مسیر ۱۶۰۰ متری داشت. با این حال، مدرسه نانجینگ ژونگ‌هوا (ZH) اکثر مناطق حوضه آبریز خود را فراتر از فاصله ۱۰۰۰ متری اقلیدسی (۶۸٫۶٪) و فاصله مسیر ۱۶۰۰ متری (۵۶٫۳٪) داشت. با این وجود، اکثر فواصل مدرسه-خانه در محدوده مناسبی برای حمایت از رفت و آمدهای فعال مدرسه قرار دارند. میانگین فاصله اقلیدسی و مسیر برای همه مدارس به ترتیب ۷۷۵ متر و ۱۱۰۰ متر بود. مسافت کل مسیر ۴۵۰۷٫۹ کیلومتر بود. نمودارهای فرکانس در شکل ۳ نیز تأیید می کنند که بخش عمده ای از اقامتگاه ها در آستانه های داده شده قرار دارند و اگر حوضه های مدارس به درستی تعریف شده باشند، می توانند از رفت و آمد فعال پشتیبانی کنند.

با این حال، هنوز برخی نقاط اقامتی وجود داشتند که فراتر از محدوده فاصله مناسب از مدارس راهنمایی مربوطه بودند، به عنوان مثال، با مسافت مسیر بیش از ۱۶۰۰ متر یا فاصله اقلیدسی بیش از ۱۰۰۰ متر. نسبت کل این موارد به ترتیب ۱۷٫۵۲% و ۲۵٫۲۳% از کل نقاط سکونت در منطقه مورد مطالعه را تشکیل می دهد ( جدول ۱ ). اگرچه سیاست‌ها پیشنهاد می‌کنند که فاصله اقلیدسی از مدارس راهنمایی دولتی تا محل سکونت باید در ۱۰۰۰ متر حفظ شود، ۲۵٫۲ درصد از محله‌ها نمی‌توانند این نیاز را برآورده کنند، که ممکن است منجر به طولانی شدن مسافت مسیر برای دانش‌آموزان به مدرسه شود.

محدوده خدمات نظری (شعاع ۱۰۰۰ متر) هر مدرسه در ArcGIS همراه با مکان های محل سکونت، همانطور که در شکل ۴ ارائه شده است، ترسیم شد.. نقاط سیاه رنگ نشان دهنده نقاط اقامتی است که در فاصله اقلیدسی ۱۰۰۰ متر از مدرسه قرار دارند. در مقابل، نقاط قرمز نشان دهنده نقاط اقامتی است که در محدوده خدمات مدرسه راهنمایی کنونی آنها نیستند (تعداد ۱۰۳۴، ۲۵٫۲۳٪ از کل). مشاهده می شود که برخی از مدارس بسیار نزدیک به یکدیگر هستند (مخصوصاً برای NH، JY و YKJ)، که منجر به همپوشانی محدوده خدمات شعاع ۱۰۰۰ متری آنها می شود. چنین همپوشانی هایی می تواند توزیع اضافی منابع آموزشی از نظر فضایی باشد، به ویژه با توجه به اینکه برخی از اقامتگاه ها وجود دارند که در محدوده خدمات هیچ مدرسه ای نیستند. علاوه بر این، همچنین مشخص شد که برخی از اقامتگاه‌ها در حوضه یک مدرسه بودند اما در شعاع خدمات مدرسه دیگری قرار داشتند. این اقامتگاه ها که تعداد آنها ۱۵۸ واحد بود، ۳ مورد را شامل می شود.شکل ۴ ) زیرا دانش آموزان ساکن آنجا در نزدیکترین مدرسه ثبت نام نکرده بودند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که به منظور ثبت نام در نزدیکی، مکان های فعلی مدارس راهنمایی و تعیین حوضه های آبریز باید به منظور تسهیل رفت و آمد فعال و ارتقای برابری فضایی سفر تغییر یابد.

شکل ۵ مکان نسبی مدارس را در حوضه/مناطق مربوطه و محل سکونت مربوطه در داخل آن حوضه نشان می دهد. در این مورد، نقاط سیاه رنگ نشان دهنده نقاط اقامت در آستانه فاصله مسیر ۱۶۰۰ متری تا مدرسه هستند، در حالی که نقاط قرمز، اقامتگاه هایی فراتر از آستانه فاصله مسیر هستند. با مشاهده رابطه فضایی بین مکان هر مدرسه و حوضه تعریف‌شده آن، واضح است که چندین مدرسه به صورت حاشیه‌ای در حوضه‌های آبریز آن‌ها واقع شده‌اند و سایر حوضه‌ها بیش از حد بزرگ می‌شوند و سناریوها منجر به این می‌شوند که دانش‌آموزان در معرض فواصل طولانی مدرسه-خانه قرار بگیرند.

۴٫۲٫ تجزیه و تحلیل فاصله مدرسه-خانه در سناریوی تنظیم حوضه آبریز مدرسه

همانطور که قبلاً نشان داده شد، تحلیل سناریو برای جابجایی حوضه مدرسه بر اساس واحدهای محله انجام شد. در تخصیص مجدد حوضه، در مجموع ۴۰ محله (۱۹٪) می توانند به مدرسه نزدیک تر اختصاص داده شوند. این نشان می‌دهد که دانش‌آموزان در این محله‌ها از منظر «حضور در مدرسه نزدیک» گزینه بهتری برای پذیرش مدرسه دارند، که از طریق آن در صورت اجرای دقیق سیاست‌ها برای حوضه مدرسه، فاصله مدرسه تا خانه کوتاه‌تر می‌شود. لازم به ذکر است که برخی از محله هایی که نیازی به تغییر انتساب نداشتند در فاصله ۱۶۰۰ متری مسیر نبودند – آنها قبلاً در حوضه آبریز نزدیکترین مدرسه خود بودند.شکل ۶ ). همانطور که شکل ۶ به وضوح نشان می دهد ، این محله ها همگی خارج از شعاع خدمات ۱۰۰۰ متری بودند . به طور کلی، کاهش کل رفت و آمد مدارس ۳۳۰٫۸ کیلومتر (یک طرفه)، یا ۲۰ درصد کاهش، می تواند در منطقه مورد مطالعه به دست آید.

آمار توصیفی برای ۹ مدرسه پس از تغییر حوضه (مقیاس واحد همسایگی) در جدول ۲ ارائه شده است . در مجموع، در تمام ۹ مدرسه، بیش از ۱۰ درصد محله‌های داخل حوضه‌های آبریز تعریف‌شده در فاصله بیش از ۱۶۰۰ متری مسیر از نزدیک‌ترین مدرسه باقی مانده‌اند. بهترین نتایج در LH و HSL با ۱۲٫۵٪ و ۱۵٫۴٪ از محله ها فراتر از آستانه فاصله مسیر بود. بدترین آن شمال غربی با ۵۰ درصد بود، پس از ZH با ۳۳٫۳ درصد. اینها همچنین به طور تصادفی در سراسر منطقه بدون الگوی فضایی آشکار توزیع شدند. در واقع، بهترین و بدترین مدارس هر دو در جنوب‌ترین فاصله و در مجاورت یکدیگر نسبت به بقیه مدارس قرار داشتند.

۵٫ بحث

در بسیاری از کشورهای جهان، یک سیستم مبتنی بر انتخاب اجرا می‌شود که به والدین اجازه می‌دهد تصمیم بگیرند که فرزندانشان در کدام مدرسه ثبت‌نام کنند. در حالی که در بسیاری از موارد این یک «سیستم به‌طور پیش‌فرض» است، اغلب نتیجه سیاست‌های عمدی است. اقدام، به ویژه در کشورهای توسعه یافته در اروپا و آمریکای شمالی [ ۳۴ ، ۵۶]. این ممکن است باعث ایجاد فواصل طولانی مدرسه تا خانه در جستجوی منابع آموزشی بهتر شود. در چین، سیاست های رهبری شده توسط دولت، محدوده خدمات خاصی را برای مدارس دولتی توصیه می کند و بر اصل “حضور در مدرسه نزدیک” تاکید می کند، که هدف آن اطمینان از اینکه کودکان در فاصله کمی از مدرسه زندگی می کنند. با این حال، عدم اجرای این سیاست ها به این معنی است که فاصله زیاد مدرسه-خانه هنوز در بسیاری از محله ها یک مسئله باقی مانده است، که در نتیجه فرصت های رفت و آمد فعال مدرسه را کاهش می دهد. این امر مستلزم تخصیص مجدد حوضه های آبریز مدارس در این مناطق است. در واقع، فواصل بیش از حد مدرسه-خانه در برخی موارد نیز می‌تواند نتیجه توزیع نابرابر منابع آموزشی باشد که به مناطق/محله‌های خاصی آسیب وارد می‌کند.

نتایج این مطالعه نشان داد که تخصیص مجدد حوضه مدارس برای پوشش محله‌ها بر اساس کوتاه‌ترین فاصله می‌تواند کل فاصله خانه-مدرسه در منطقه جیانیه را تا ۲۰٪ (۳۳۰٫۸ کیلومتر) کوتاه کند. هیچ الگوی فضایی آشکاری از فاصله بیش از حد خانه و مدرسه در ۹ مدرسه وجود نداشت. به عنوان مثال، کمترین نسبت محل سکونت فراتر از فاصله آستانه در حوضه های مدارس مربوطه به ترتیب در XC، NH و LH یافت شد ( جدول ۱ ). این سه مدرسه به طور مساوی در وسعت ناحیه جیانیه از شمال به جنوب توزیع شده‌اند و حوضه‌های آبریز آن‌ها سکونتگاه‌های قدیمی‌تر و جدیدتر با تراکم زیاد و کم را پوشش می‌دهند ( شکل ۵) .). بدترین عملکرد مدارس (با بیشترین نسبت سکونتگاه های حوضه فراتر از فاصله آستانه) به سمت بخش های شمالی و شمال شرقی منطقه مورد مطالعه (ZH، YKJ و JY) واقع شده اند، که به شهر قدیمی نانجینگ نزدیک تر هستند، اما شامل پایین تر هستند. تحولات تراکم، به ویژه در اطراف ZH به غرب.

پس از تغییر انتساب حوضه آبریز مدرسه، ۲۸ محله (از مجموع ۴۰ محله) همچنان در فاصله بیش از ۱۶۰۰ متری مسیر از هر مدرسه راهنمایی دولتی موجود باقی مانده بودند ( شکل ۶) .). بیشتر اینها به سمت حاشیه‌های ناحیه جیانیه، هم در مناطق فشرده‌تر در بخش شمالی و هم در جنوب بیشتر، جایی که توسعه با تراکم نسبتاً کمتری پراکنده است، قرار داشتند. این می‌تواند نشان‌دهنده توزیع نابرابر مکان‌های مدارس به دلیل نقص در همسویی برنامه‌ریزی مدرسه با سایر توسعه‌های شهری باشد. همچنین می‌تواند نشان‌دهنده تعداد ناکافی مدارس راهنمایی دولتی در منطقه مورد مطالعه باشد، که ممکن است به سرعت پایین توسعه مدارس نسبت داده شود که نمی‌تواند با سرعت شهرنشینی همگام شود. نتیجه این امر دسترسی ناعادلانه به منابع آموزشی است که می‌تواند خانواده‌هایی را که به دلایلی (مثلاً مقرون به صرفه بودن یا در دسترس بودن) مجبور به زندگی در مناطق حاشیه‌ای هستند، آسیب ببیند. برای بهبود عادلانه توزیع منابع آموزشی و تسهیل الگوهای سفر پایدارتر، لازم است اطمینان حاصل شود که توسعه‌های مسکونی جدیدتر با برنامه‌ریزی کافی و ارائه به موقع امکانات/خدمات آموزشی و دیگر شهری همراه باشد. سیاست هایی که در دسترس بودن مدارس دولتی در نزدیکی محل سکونت و ثبت نام دانش آموزان از نزدیک ترین محله ها را تضمین می کند، باید اتخاذ و به طور جدی اجرا شود.

شایان ذکر است که اقدامات اعمال شده توسط کنترل دولت و ارتباط نزدیک با زندگی روزمره نمی تواند به تغییر رفتار فردی برای سبک زندگی کم کربن کمک کند [ ۵۷ ]. علاوه بر این، ادبیات اخیر نشان می‌دهد که وقتی برنامه‌های تغییر رفتاری که سبک زندگی کم کربن را بر شهروندان مجرد متمرکز می‌کنند، می‌توان اثر بسیار کمی ایجاد کرد، زیرا آنها ماهیت مبتنی بر اجتماعی رفتار انسانی را در نظر نمی‌گیرند [۵۷] .]. در این راستا، برنامه ریزی نزدیکی می تواند نقش تسهیل کننده ای ایفا کند که به نفع فرد است (از طریق کاهش هزینه های سفر، فعالیت بدنی)، و در عین حال سبک زندگی کم کربن را نیز ممکن می سازد. اندازه‌گیری‌ها و شاخص‌های تولید شده از تحلیل سناریو در این مطالعه مستقیماً با رفتار زندگی روزمره مرتبط هستند و می‌توانند به طور یکپارچه در جامعه اعمال شوند.

با این حال، تحقیقات قبلی اثرات بزرگ بخش حمل و نقل را بر صرفه جویی در انرژی و کاهش انتشار ثابت کرده است [ ۵۸ ، ۵۹ ، ۶۰ ]. در دوره اخیر همه‌گیری COVID-19، محدودیت‌های ترافیکی به دلیل قرنطینه بسیاری از شهرها به طور قابل توجهی استفاده از وسایل نقلیه موتوری را کاهش داد و کیفیت هوا با کاهش قابل‌توجه در سطوح PM2.5 بهبود یافته است [۶۱ ، ۶۲ ] . علاوه بر این، ارتقای کیفیت هوا برای رفت و آمدهای مدرسه فعال است [ ۶۳]، که به نوبه خود می تواند استفاده از وسایل نقلیه موتوری را کاهش دهد. علاوه بر این، در دوران کووید-۱۹ که از سفر – به‌ویژه سیستم‌های حمل‌ونقل انبوه – برای محدود کردن شیوع بیماری جلوگیری می‌شود، محدود کردن سفرهای مدرسه در فواصل کوتاه‌تر می‌تواند به محدود کردن قرار گرفتن در معرض ویروس و گسترش آن در مناطق بزرگ‌تر کمک کند. اثرات مثبت مشابهی نیز ممکن است از طریق افزایش مجاورت سایر امکانات و خدمات شهری (مانند مشاغل، مراقبت های بهداشتی و تفریحی) حاصل شود.

یکی دیگر از مشکلات عجیب و غریب در چین، مدار زیاد مسیرهای پیاده روی به دلیل نفوذپذیری کم فرم شهری است که اغلب در نتیجه دیوارهای محله و دروازه های محدود تحت سلطه است. این می تواند فاصله مدرسه-خانه را افزایش دهد، حتی اگر محله ها در محدوده خدمات مدرسه قرار داشته باشند. حتی اگر همه محله‌هایی که پس از تخصیص مجدد حوضه فراتر از آستانه مسیر ۱۶۰۰ متری باقی مانده‌اند نیز خارج از شعاع خدمات هر مدرسه بودند، کاهش بلوک‌های فوق‌العاده می‌تواند نفوذپذیری عابر پیاده را بهبود بخشد و مسافت مسیر را برای هر دو محله خارج و داخل مناطق خدماتی کاهش دهد. سیاست‌های برنامه‌ریزی همچنین باید کاربری ترکیبی زمین و توسعه‌های چند مرکزی (یا چند مرکزی) توزیع شده یکنواخت را ترویج دهند، که می‌تواند به بهبود برابری فضایی دسترسی به خدمات و همچنین کاهش مسافت سفر کمک کند.۶۴ ]. علاوه بر این، دستور کار برنامه‌ریزی فعلی محله‌های ۱۵ دقیقه‌ای در چین (مشابه محله‌های ۲۰ دقیقه‌ای در استرالیا یا جوامع کم کربن در سایر کشورها) حامی این است که فاصله از محل سکونت تا امکانات عمومی که در زندگی روزمره به آن‌ها دسترسی دارند، در ۱۵ دقیقه از زمان سفر باشد. و می تواند زمینه بهبود مجاورت شهری و واحد اساسی برنامه ریزی شهری کم کربن باشد.

۶٫ نتیجه گیری

در این مطالعه، فرض بر این بود که فاصله بیش از حد مدرسه-خانه، صرف نظر از نحوه اندازه‌گیری آن، یعنی فاصله مسیر یا فاصله اقلیدسی، می‌تواند باعث سفر غیرضروری وسایل نقلیه موتوری شود. تجزیه و تحلیل سناریو برای تخمین میزان کاهش فاصله خانه-مدرسه برای کاهش وابستگی به ماشین و تسهیل رفت و آمد فعال ایجاد شد. پس از جابجایی حوضه مدرسه، کاهش کل رفت و آمد یک طرفه ۳۳۰٫۸ کیلومتر (۲۰٫۰۷٪) به دست آمد. فرض بر این است که این فاصله بیش از حد نشان‌دهنده میزانی است که نیاز به سفر با وسیله نقلیه را می‌توان به طور بالقوه به نفع رفت‌وآمدهای فعال مدرسه و سبک زندگی کم کربن کاهش داد. این نتیجه نشان می دهد که تفاوت در سفر وسایل نقلیه موتوری بین وضعیت فعلی و سناریوی پیشنهادی می تواند قابل توجه باشد. علاوه بر این، این پتانسیل سهم رفت و آمد مدارس در کاهش استفاده از وسایل نقلیه موتوری را نشان می دهد. بنابراین، نتایج این مطالعه شواهد قابل‌توجهی مبنی بر لزوم تغییر حوضه آبریز مدارس در منطقه مورد مطالعه ارائه کرد. این مطالعه همچنین بینش های مهمی را در مورد مکان مدرسه و سیاست های انتساب حوضه مدرسه ارائه می دهد که به دنبال تسهیل رفت و آمدهای فعال مدرسه، دستیابی به برابری فضایی آموزشی و کاهش وابستگی به ماشین است.

محدودیت های قابل توجهی در این مطالعه وجود دارد. اولاً، پیش‌بینی حالت رفت‌وآمد مدرسه صرفاً بر اساس شواهد نظری است. دوم، عوامل دیگری که ممکن است بر انتخاب حالت تأثیر بگذارند در این مطالعه در نظر گرفته نشدند. اینها شامل عوامل محیطی ساخته شده مانند پیاده روها، روشنایی و سایه درختان در طول مسیر [ ۱۲ ]، شرایط آب و هوایی [ ۶۵ ]، حجم ترافیک [ ۶۶] است.] و سایر عوامل درک شده مانند امنیت. سوم، فقط مدارس دولتی و هیچ مدرسه خصوصی برای تجزیه و تحلیل در این مطالعه در نظر گرفته شدند. این به این معنی است که برخی از مناطقی که به نظر می رسد کمتر مورد استفاده قرار می گیرند و در معرض فواصل طولانی مدرسه-خانه قرار دارند، ممکن است در واقع در فاصله توصیه شده از یک مدرسه خصوصی باشند. در نهایت، مسئله واحد مساحتی قابل اصلاح (MAUP) ناشی از استفاده از همسایگی به عنوان واحد تحلیل. این عمدتاً به این دلیل است که فواصل از نقاط مختلف محل سکونت در سراسر محله به طور متوسط است، که ممکن است به طور دقیق نشان دهنده فاصله نباشد، به ویژه برای دانش آموزانی که دورتر از مرکز محله زندگی می کنند. کار آینده می تواند این عوامل را در نظر بگیرد، که با یک نظرسنجی برای درک واضح تر انتخاب روش رفت و آمد دانش آموزان، تقویت می شود.

۷٫ ثبت اختراع

حق چاپ نرم افزار کامپیوتر: نرم افزار استخراج مسیرهای پیاده روی محیطی [مخفف: Lines] V1.0
حق چاپ نرم افزار کامپیوتر: نرم افزار استخراج کننده POI [مخفف: POIs] V1.0
حق چاپ نرم افزار کامپیوتر: نرم افزار استخراج کننده AOI [مخفف: AOIs] V1.0
حق چاپ نرم افزار کامپیوتری: نرم افزار تولید کننده سفر شبیه سازی پیاده روی [مخفف: Walking] V1.0

مشارکت های نویسنده

مفهوم سازی، آنکی لیو و ژن خو. روش شناسی، آنکی لیو و ژن خو. نرم افزار Anqi Liu و Zhenqi Zhou. اعتبارسنجی، آنکی لیو، کئونه کلوبونیه، و ژن خو. تحلیل رسمی، Anqi Liu و Qiuxia Xu. تحقیق، Anqi Liu و Qiuxia Xu; گزینش داده، آنکی لیو و ژنکی ژو. نوشتن – آماده سازی پیش نویس اصلی، Anqi Liu، Keone Kelobonye; نوشتن-بررسی و ویرایش، Keone Kelobonye و Zhen Xu. تجسم، آنکی لیو، کئونه کلوبونیه و ژن خو. نظارت، ژن خو و لینگیون هان. مدیریت پروژه، ژن خو و لینگیون هان. تامین مالی، ژن خو و لینگیون هان. همه نویسندگان نسخه منتشر شده نسخه خطی را خوانده و با آن موافقت کرده اند.

منابع مالی

این تحقیق توسط بنیاد علوم انسانی و اجتماعی وزارت آموزش و پرورش (۱۸YJCZH043, 20A10298008) و توسعه برنامه آکادمیک اولویت دار موسسات آموزش عالی جیانگ سو تامین شده است.

تضاد علاقه

نویسندگان هیچ تضاد منافع را اعلام نمی کنند.

منابع

در دسترس آنلاین: http://www.globalgoals.org/13-climate-action (در ۳۰ اوت ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
موریارتی، پی. وانگ، اس جی شهرهای کم کربن: تغییرات سبک زندگی ضروری است. Energy Procedia ۲۰۱۴ ، ۶۱ ، ۲۲۸۹-۲۲۹۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
مو، اس. Niu, J. تحلیلی از تأثیر بازی دولت-شرکت در مدل صرفه جویی انرژی صنعتی پیشرو دولت. Energy Procedia ۲۰۱۱ ، ۵ ، ۶۳۳-۶۳۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
Streimikiene، D. Volochovic، A. تاثیر تغییرات رفتاری خانوار بر کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در لیتوانی. تمدید کنید. حفظ کنید. انرژی Rev. ۲۰۱۱ ، ۱۵ ، ۴۱۱۸-۴۱۲۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
نیش، جی. تیان، ال. فو، ام. Sun، M. کنترل دولتی یا سبک زندگی کم کربن؟ – تجزیه و تحلیل و استفاده از یک سیستم تکامل پویا صرفه جویی در انرژی و کاهش انتشار انتخابی جدید. سیاست انرژی ۲۰۱۴ ، ۶۸ ، ۴۹۸-۵۰۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
فاکسون، تی جی چارچوبی تکاملی برای تجزیه و تحلیل گذار به اقتصاد کم کربن پایدار. Ecol. اقتصاد ۲۰۱۱ ، ۷۰ ، ۲۲۵۸-۲۲۶۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
سیلوا، م. اولیویرا، وی. Leal، V. فرم شهری و تقاضای انرژی: بررسی ویژگی‌های شهری مرتبط با انرژی. جی. پلان. روشن شد ۲۰۱۷ ، ۳۲ ، ۳۴۶-۳۶۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
IEA و IRENA. چشم اندازهای انتقال انرژی: نیازهای سرمایه گذاری برای یک سیستم انرژی کم کربن. ۲۰۱۷٫ در دسترس آنلاین: https://www.iea.org/reports/investment-needs-for-a-low-carbon-energy-system (در ۳۰ اوت ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
هائو، اچ. وانگ، اچ. Ouyang، M. سناریوهای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و حفاظت از سوخت و GHG (گاز گلخانه ای) برای ناوگان خودروهای مسافربری چین. انرژی ۲۰۱۱ ، ۳۶ ، ۶۵۲۰-۶۵۲۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
دیویسون، KK; وردر، جی ال. لاوسون، CT رفت و آمد فعال کودکان به مدرسه: دانش فعلی و مسیرهای آینده. در دسترس آنلاین: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2483568/ (در ۳۰ اوت ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
گیلز کورتی، بی. وود، جی. پیکورا، تی. لرینیهان، وی. بولسارا، م. ون نیل، ک. تیمپریو، ا. مک کورمارک، جی. Villanueva، K. سایت مدرسه و پتانسیل پیاده روی به مدرسه: تأثیر اتصال خیابان و قرار گرفتن در معرض ترافیک در محله های مدرسه. Health Place ۲۰۱۱ ، ۱۷ ، ۵۴۵-۵۵۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
سان، جی. هان، ایکس. سان، اس. Oreskovic، N. زندگی در محله های حوضه مدرسه: محیط های ساخته شده درک شده و رفتارهای رفت و آمد فعال کودکان در چین. J. Transp. سلامتی ۲۰۱۸ ، ۸ ، ۲۵۱-۲۶۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
لو، ام. سان، سی. ژنگ، اس. ازدحام و پیامدهای آلودگی سفرهای رانندگی به مدرسه: مطالعه موردی در پکن. ترانسپ Res. قسمت D-Transp. محیط زیست ۲۰۱۷ ، ۵۰ ، ۲۸۰-۲۹۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
فنگ، اچ. لو، ام. کیفیت مدرسه و قیمت مسکن: شواهد تجربی از یک آزمایش طبیعی در شانگهای، چین. جی. هاوس. اقتصاد ۲۰۱۳ ، ۲۲ ، ۲۹۱-۳۰۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
مکت، RL رفتار سفر کودکان و پیامدهای سلامتی آن. ترانسپ سیاست ۲۰۱۳ ، ۲۶ ، ۶۶-۷۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
رودریگز-رودریگز، اف. کریستی مونترو، سی. سلیس مورالس، سی. اسکوبار گومز، دی. Chillón, P. تاثیر فاصله بر نحوه رفت و آمد فعال در کودکان و نوجوانان شیلیایی. بین المللی جی. محیط زیست. Res. بهداشت عمومی ۲۰۱۷ ، ۱۴ ، ۱۳۳۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ Green Version ]
مک دونالد، NC; براون، AL; مارکتی، ال.ام. پدروسو، سفر مدرسه ای ام اس ایالات متحده، ۲۰۰۹: ارزیابی روندها. صبح. J. قبلی پزشکی ۲۰۱۱ ، ۴۱ ، ۱۴۶-۱۵۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
روتمن، ال. مکفرسون، AK; راس، تی. Buliung، RN کاهش حمل و نقل فعال مدرسه (AST): بررسی سیستماتیک عوامل مرتبط با AST و تغییرات در حمل و نقل مدرسه در طول زمان در آمریکای شمالی. قبلی پزشکی ۲۰۱۸ ، ۱۱۱ ، ۳۱۴-۳۲۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
رودریگز-لوپز، سی. ویلا-گونزالس، ای. پرز-لوپز، آی جی. دلگادو-فرناندز، م. رویز، جی آر. Chillon، P. عوامل خانواده بر رفت و آمد فعال به مدرسه در کودکان اسپانیایی تأثیر می گذارد. Nutr. بیمارستان ۲۰۱۳ ، ۲۸ ، ۷۵۶-۷۶۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
ژانگ، آر. یائو، ای. لیو، Z. انتخاب حالت سفر مدرسه در پکن، چین. J. Transp. Geogr. ۲۰۱۷ ، ۶۲ ، ۹۸-۱۱۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
فاکنر، جنرال الکتریک؛ ریچیچی، وی. Buliung، RN; فوسکو، سی. Moola, F. “سریع ترین و آسان ترین” چیست؟: تصمیم گیری والدین در مورد حالت سفر مدرسه. بین المللی J. Behav. Nutr. فیزیک عمل کنید. ۲۰۱۰ ، ۷ ، ۶۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
لانگ، دی. کالینز، دی. کرنز، آر. درک انتخاب مودال برای سفر به مدرسه. J. Transp. Geogr. ۲۰۱۱ ، ۱۹ ، ۵۰۹-۵۱۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
چیکا اولمو، جی. رودریگز-لوپز، سی. Chillón, P. اثر فاصله از خانه تا مدرسه و وابستگی فضایی بین خانه ها به نحوه رفت و آمد به مدرسه. J. Transp. Geogr. ۲۰۱۸ ، ۷۲ ، ۱-۱۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
چیلون، پی. پانتر، جی. کوردر، ک. جونز، AP; Van Sluijs، EMF مطالعه طولی مسافتی که جوانان تا مدرسه می‌روند. Health Place ۲۰۱۵ ، ۳۱ ، ۱۳۳-۱۳۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Marique, AF; دوژاردین، اس. تلر، جی. رایتر، اس. رفت و آمد مدرسه: رابطه بین مصرف انرژی و فرم شهری. J. Transp. Geogr. ۲۰۱۳ ، ۲۶ ، ۱-۱۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
یائو، ی. لیو، ایکس. لی، ایکس. ژانگ، جی. لیانگ، ز. مای، ک. ژانگ، ی. نقشه برداری توزیع جمعیت در مقیاس خوب در سطح ساختمان با ادغام داده های بزرگ جغرافیایی چندمنبعی. بین المللی جی. جئوگر. Inf. علمی ۲۰۱۷ ، ۳۱ ، ۱۲۲۰-۱۲۴۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
سو، اس. لی، ز. خو، ام. کای، ز. ونگ، ام. رویکرد داده‌های جغرافیایی بزرگ به بیابان‌های غذایی درون شهری: دسترسی متغیر ترانزیت، نابرابری‌های اجتماعی و پیامدهای برنامه‌ریزی شهری. Habitat Int. ۲۰۱۷ ، ۶۴ ، ۲۲-۴۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
ویس، دی جی; نلسون، ا. گیبسون، اچ اس. تمپرلی، دبلیو. پیدل، اس. لیبر، ا. هنچر، م. پویارت، ای. بلچیور، اس. فولمن، ن. و همکاران نقشه جهانی زمان سفر به شهرها برای ارزیابی نابرابری در دسترسی در سال ۲۰۱۵٫ طبیعت ۲۰۱۸ ، ۵۵۳ ، ۳۳۳-۳۳۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
سان، جی. وبستر، سی. Zhang، X. اتصال شهر: شبکه سه بعدی عابر پیاده هنگ کنگ. در دسترس آنلاین: https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/2399808319847204 (در ۳۰ اوت ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
تانگ، BS; وانگ، KK; تانگ، KS; Wai Wong، S. دسترسی پیاده روی به فضای باز محله در یک محیط شهری چند سطحی هنگ کنگ. در دسترس آنلاین: https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/2399808320932575 (در ۳۰ اوت ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
بانرجی، تی. اوهم، جی. باهل، دی. راه رفتن به مدرسه: تجربه کودکان در شهر لس آنجلس و پیامدهای آن برای سیاست. جی. پلان. آموزش. Res. ۲۰۱۴ ، ۳۴ ، ۱۲۳-۱۴۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
برگس، اس. بریگز، الف. تکلیف مدرسه، انتخاب مدرسه و تحرک اجتماعی. اقتصاد آموزش. Rev. ۲۰۱۰ , ۲۹ , ۶۳۹-۶۴۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
بارتلت، دبلیو. شبه بازارها و اصلاحات آموزشی. در شبه بازارها و سیاست اجتماعی ; Grand, JL, Bartlett, W., Eds. پالگریو مک میلان: لندن، بریتانیا، ۱۹۹۳; صص ۱۲۵-۱۵۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
سینگلتون، AD; لانگلی، پی. آلن، آر. O’Brien، O. تخمین مناطق حوضه آبریز مدارس متوسطه و برابری فضایی دسترسی. محاسبه کنید. محیط زیست سیستم شهری ۲۰۱۱ ، ۳۵ ، ۲۴۱-۲۴۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
رانسون، اس. به سوی جامعه یادگیرنده. آموزش. مدیریت Adm. ۱۹۹۲ , ۲۰ , ۶۸-۷۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
کوپر، آر. صفحه، ع. فاستر، ال جی. قهواجی، د. رفت و آمد به مدرسه: آیا کودکانی که راه می روند فعالیت بدنی بیشتری دارند؟ صبح. J. قبلی پزشکی ۲۰۰۳ ، ۲۵ ، ۲۷۳-۲۷۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
ایستون، اس. فراری، ای. سفر کودکان به مدرسه – تعامل عوامل فردی، محله و مدرسه. ترانسپ سیاست ۲۰۱۵ ، ۴۴ ، ۹-۱۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
Panter، JR; جونز، AP; ون اسلویج، EM; Griffin، SJ محله، مسیر، و محیط مدرسه و رفت و آمد فعال کودکان. صبح. J. قبلی پزشکی ۲۰۱۰ ، ۳۸ ، ۲۶۸-۲۷۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
هو، ال. او هست.؛ لو، ی. سو، اس. شین، جی. ونگ، ام. یک رویکرد مبتنی بر رسانه های اجتماعی برای ارزیابی اثربخشی سیاست مسکن عادلانه در کاهش دسترسی به آموزش نابرابری های اجتماعی ناشی از شانگهای، چین. خط‌مشی استفاده از زمین ۲۰۲۰ ، ۹۴ ، ۱۰۴۵۱۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
کلوبونیه، ک. مک کارنی، جی. شیا، جی. سواپان، MSH; مائو، اف. ژو، اچ. تحلیل دسترسی نسبی برای کاربری های کلیدی زمین: دیدگاه برابری فضایی. J. Transp. Geogr. ۲۰۱۹ ، ۷۵ ، ۸۲-۹۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
استاوبر، بی. Parreira do Amaral، M. دسترسی و دسترسی به آموزش: یک رویکرد تحلیلی و مفهومی به یک مسئله چند بعدی. یورو آموزش. ۲۰۱۵ ، ۴۷ ، ۱۱-۲۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
آشیک، FR; Mim، SA; Neema، MN به سوی عدالت فضایی عمودی امکانات شهری: ادغام دسترسی فضایی و فضایی. J. Urban Manag. ۲۰۲۰ ، ۹ ، ۷۷–۹۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
کلوبونیه، ک. ژو، اچ. مک کارنی، جی. Xia, J. اندازه‌گیری دسترسی و برابری فضایی خدمات شهری تحت رقابت با استفاده از معیار فرصت‌های تجمعی. J. Transp. Geogr. ۲۰۲۰ , ۸۵ , ۱۰۲۷۰۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
کلوبونیه، ک. مائو، اف. شیا، جی. سواپان، MSH; مک‌کارنی، جی. تأثیر اقدامات خودکفایی اشتغال بر زمان رفت و آمد: مطالعه موردی پرث، استرالیا. پایداری ۲۰۱۹ ، ۱۱ ، ۱۴۸۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
سالیس، جی اف. فرانک، LD; Saelens، BE; Kraft، MK حمل و نقل فعال و فعالیت بدنی: فرصت هایی برای همکاری در حمل و نقل و تحقیقات بهداشت عمومی. ترانسپ Res. بخش الف- عمل سیاست. ۲۰۰۴ ، ۳۸ ، ۲۴۹-۲۶۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
فاکنر، جنرال الکتریک؛ Buliung، RN; فلورا، پی کی. Fusco، C. حمل و نقل فعال مدرسه، سطوح فعالیت بدنی و وزن بدن کودکان و جوانان: یک بررسی سیستماتیک. قبلی پزشکی ۲۰۰۹ ، ۴۸ ، ۳-۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
میسون، سی. حمل و نقل و سلامت: در مسیر رسیدن به استرالیای سالم تر؟ پزشکی J. Aust. ۲۰۰۰ , ۱۷۲ , ۲۳۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
تودور-لاک، سی. Ainsworth، BE; Popkin، BM Active Commuting to School. پزشکی ورزشی ۲۰۰۱ ، ۳۱ ، ۳۰۹-۳۱۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
کارور، ا. Panter، JR; جونز، AP; Van Sluijs، EM تحرک مستقل در سفر به مدرسه: کاوش مقطعی و آینده نگر مشترک تأثیرات محیطی اجتماعی و فیزیکی. J. Transp. سلامت ۲۰۱۴ ، ۱ ، ۲۵-۳۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
تیمپریو، ا. کرافورد، دی. تلفورد، آ. Salmon, J. ادراکات در مورد محله محلی و پیاده روی و دوچرخه سواری در بین کودکان. قبلی پزشکی ۲۰۰۴ ، ۳۸ ، ۳۹-۴۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
مک‌دونالد، NC حمل و نقل فعال به مدرسه: روندها در میان دانش‌آموزان ایالات متحده، ۱۹۶۹-۲۰۰۱٫ صبح. J. قبلی پزشکی ۲۰۰۷ ، ۳۲ ، ۵۰۹-۵۱۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
Brunsdon، C. رویکرد بیزی به مدل‌سازی عملکرد مبتنی بر حوضه مدارس. Geogr. محیط زیست مدل. ۲۰۰۱ ، ۵ ، ۹-۲۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
پیرس، جی. تکنیک های تعریف حوزه های آبریز مدارس برای مقایسه با داده های سرشماری. محاسبه کنید. محیط زیست سیستم شهری ۲۰۰۰ ، ۲۴ ، ۲۸۳-۳۰۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
هریس، آر. جانستون، آر. Burgess، S. محله ها، قومیت و انتخاب مدرسه: توسعه یک چارچوب آماری برای تجزیه و تحلیل ژئودموگرافیک. مردمی Res. Policy Rev. ۲۰۰۷ , ۲۶ , ۵۵۳-۵۷۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
در دسترس آنلاین: http://www.njjy.gov.cn/zjjy/ (در ۳۰ اوت ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
ویلسون، ای جی; مارشال، جی. ویلسون، آر. Krizek، KJ با پای پیاده، اتوبوس یا ماشین: سفر مدرسه کودکان و خط مشی انتخاب مدرسه. محیط زیست طرح. A ۲۰۱۰ , ۴۲ , ۲۱۶۸-۲۱۸۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
هیسکانن، ای. جانسون، ام. رابینسون، اس. وادویکس، ای. Saastamoinen، M. جوامع کم کربن به عنوان زمینه ای برای تغییر رفتار فردی. سیاست انرژی ۲۰۱۰ ، ۳۸ ، ۷۵۸۶-۷۵۹۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
هیکمن، آر. بانیستر، دی. حمل و نقل، تغییرات آب و هوا و شهر . Routledge: لندن، بریتانیا، ۲۰۱۴٫ [ Google Scholar ]
ساتون، جی. گریدلاک: شهرهای شلوغ، سیاست‌های متضاد، تحرک ناپایدار ؛ Routledge: Abingdon، UK، ۲۰۱۵٫ [ Google Scholar ]
یان، XY; Crookes، RJ کاهش پتانسیل تقاضای انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای در بخش حمل و نقل جاده ای چین. سیاست انرژی ۲۰۰۹ ، ۳۷ ، ۶۵۸-۶۶۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
کادوت، ام. شواهد اولیه مبنی بر اینکه سیاست های دولت کووید-۱۹ آلودگی هوای شهری را کاهش می دهد. در دسترس آنلاین: https://eartharxiv.org/nhgj3 (در ۳۰ اوت ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
چن، ک. وانگ، ام. هوانگ، سی. Kinney، PL; پل، AT کاهش آلودگی هوا و مزایای مرگ و میر در طول شیوع COVID-19 در چین. medRxiv ۲۰۲۰ . [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
احمد، س. عدنان، م. یانسنز، دی. Wets, G. A مسیری به مداخله اطلاعاتی مدرسه برای کاهش قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا. سوست جامعه شهرها ۲۰۲۰ ، ۵۳ ، ۱۰۱۹۶۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
کلوبونیه، ک. شیا، جی. سواپان، MSH؛ مک کارنی، جی. ژو، اچ. تحلیل و استراتژی بهینه سازی عدم تمرکز اشتغال در پرث از طریق شاخص های تراکم و دسترسی. در دسترس آنلاین: https://apo.org.au/sites/default/files/resource-files/2019-12/apo-nid306157.pdf (در ۳۰ اوت ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
ما، ال. شیونگ، اچ. وانگ، ز. Xie، K. تاثیر شرایط آب و هوایی بر انتخاب حالت رفت و آمد دانش آموزان دبیرستانی: یافته های تجربی از پکن، چین. ترانسپ Res. قسمت D-Transp. محیط زیست ۲۰۱۹ ، ۶۸ ، ۳۹–۵۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
دسینگ، دی. de Vries، SI; هگمن، جی. ورهاگن، ای. ون مچلن، دبلیو. پیریک، FH انتخاب مسیر کودکان در طول حمل و نقل فعال به مدرسه: تفاوت بین کوتاه ترین و واقعی ترین مسیر. بین المللی J. Behav. Nutr. فیزیک عمل کنید. ۲۰۱۶ ، ۱۳ ، ۴۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]

شکل ۱٫ منطقه مورد مطالعه نشان دهنده توزیع محل سکونت، مکان مدارس و حوضه آبریز است.

شکل ۲٫ مسیرها از مرکز هر محله به هر مدرسه راهنمایی دولتی.

شکل ۳٫ تعداد نقاط سکونت در دو نوع فاصله برای مدارس راهنمایی.

شکل ۴٫ تقسیم نقاط سکونت بر آستانه فاصله اقلیدسی (۱۰۰۰ متر).

شکل ۵٫ تقسیم نقاط سکونت بر آستانه فاصله رفت و آمد (۱۶۰۰ متر).

شکل ۶٫ طبقه بندی محله ها در تحلیل سناریو. (محله های رنگارنگ قرمز نشان دهنده مسافت های رفت و آمدی است که پس از تنظیم هنوز بیش از ۱۶۰۰ متر بود.).

هوش مکانی اتیم تحقیقاتی ونوس نصیرفام