ایجاد DEM های صحیح هیدرولوژیکی


ایجاد DEM های صحیح هیدرولوژیکی

کادر ۷-۱ ایجاد DEM های صحیح هیدرولوژیکی در ArcGIS

کاربردی                                                                                             

برای پیروی از این مثال، ArcMap  را شروع کنید، و کلاس‌های ویژگی boundary ، dem، contours،  spot_heights،lakes و rivers را  از C:\Databases\GIS4EnvSci\VirtualCatchment\Geodata.gdb. dem بارگیری کنید.  یک DEM با چند سینک است. پسوند Spatial Analyst را فعال کنید.
سینک ها را از DEM خارج کنید
۱) ArcToolBox را باز کنید. در پنجره  ArcToolBox، به Spatial Analyst Tools > Hydrology بروید و روی Fill دوبار کلیک کنید.
۲)  در کادر گفتگوی   Fill :
الف) dem را به عنوان رستر سطح ورودی انتخاب کنید.
ب) رستر سطح خروجی را نام ببرید C:\Databases\GIS4EnvSci\VirtualCatchment\Results\filled_dem
ج) روی OK کلیک کنید. ابزار Fill تمام سینک ها را پیدا کرده و پر می کند  Filled_dem حاصل یک DEM بدون فرورفتگی است.

DEM صحیح هیدرولوژیکی از ویژگی های برداری ایجاد کنید

۳) در پنجره ArcToolBox، به Spatial Analyst Tools > Interpolation بروید، سپس روی Topo to Raster دوبار کلیک کنید.
۴) در گفتگوی     Topo to Raster
الف) روی پیکان کشویی داده ویژگی ورودی کلیک کنید و Contours را انتخاب کنید Contour را هم به عنوان فیلد و هم به عنوان نوع انتخاب کنید.
ب) مانند مرحله قبل، spot_heights  را به عنوان یک مجموعه داده ورودی اضافه کنید، سپس elevation را به عنوان فیلد و PointElevation  را به عنوان نوع انتخاب کنید.
ج) دریاچه ها را به عنوان مجموعه داده ویژگی ورودی اضافه کنید و Lake را به عنوان نوع انتخاب کنید.
د) رودخانه ها را به عنوان مجموعه داده ویژگی ورودی اضافه کنید، سپس جریان را به عنوان نوع انتخاب کنید.
ه) مرز را به عنوان مجموعه داده ویژگی ورودی اضافه کنید و Boundary را به عنوان نوع انتخاب کنید.
و) شطرنج سطح خروجی را نام ببرید C:\Databases\GIS4EnvSci\VirtualCatchment\Results\topo_dem
ز) اندازه سلول خروجی را ۴۰ تنظیم کنید.
ح) تحمل ۱ را ۵۰ (نصف فاصله کانتور) و تلورانس ۲ را روی ۱۰۰۰ تنظیم کنید (تحمل ۲ حداقل شش برابر بیشتر از تحمل ۱ است).
ت) روی OK کلیک کنید. پس از تکمیل فرآیند، DEM بدون فرورفتگی درون یابی ایجاد شده و به نمای اضافه می شود. الگوریتم اجرای زهکشی که توسط ابزار Topo to Raster استفاده می شود، نواحی حداکثر انحنای محلی را در هر کانتور شناسایی می کند و از این اطلاعات برای تشخیص نواحی با شیب تند و ایجاد شبکه ای از نهرها و پشته ها استفاده می کند (هوتچینسون، ۱۹۸۹).  این تضمین می کند که DEM خروجی دارای خواص هیدروژئومورفیک مناسب است و نیاز به پس پردازش برای پر کردن سینک های جعلی را از بین می برد.
.الگوریتم اجرای زهکشی مورد استفاده توسط توپو به رستر ابزار نواحی حداکثر انحنای محلی را در هر کانتور شناسایی می‌کند و از این اطلاعات برای تشخیص نواحی شیب‌دار و ایجاد شبکه‌ای از نهرها و پشته‌ها استفاده می‌کند (هوتچینسون، ۱۹۸۹). این اطمینان می دهد که DEM خروجی دارای خواص هیدروژئومورف مناسب است و نیاز به پس پردازش برای پر کردن سینک های جعلی را برطرف می کند.
اکثر DEM های موجود با روش درون یابی هیدرولوژیکی مناسب ایجاد نشده اند و حاوی سینک های جعلی هستند. حذف سینک ها اولین گام مهم در استفاده از این DEM ها برای استخراج ویژگی های زمین برای کاربردهای هیدرولوژیکی است. اما باید مراقب بود که سینک های واقعی برداشته نشوند یا DEM آنقدر تغییر نکند که خطاهای بیشتری را در تحلیل های هیدرولوژیکی وارد کند.

برگرفته از کتاب کاربرد GISدر محیط زیست

ترجمه:سعید جوی زاده،شهناز تیموری،فاطمه حسین پور فرزانه

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خانهدربارهتماسارتباط با ما