چرا GIS در برنامه ریزی شهری مهم است؟
شهرها سیستم هایی با پیچیدگی فوق العاده و همیشه در حال تکامل هستند. هدایت مسئولانه توسعه یک منطقه مستلزم اطلاعات مکانی قوی، ظریف و دائماً به روز شده و همچنین مهارت های حل مسئله برای به کارگیری آن اطلاعات است. این چالش علم و فناوری اطلاعات جغرافیایی (GIST) را برای برنامه ریزان شهری ارزشمند کرده است.
داده های مکانی راه را برای بهبود کیفیت زندگی و ایجاد جوامع پایدار نشان می دهد، در حالی که متخصصان علوم اطلاعات جغرافیایی (GIS) از تفکر فضایی برای تبدیل آن داده ها به بینش و راه حل های عملی استفاده می کنند.
GIS برای چه منظوری در برنامه ریزی شهری استفاده می شود؟
یکی از دلایل اهمیت GIS در برنامه ریزی شهری، توانایی درک بهتر نیازهای فعلی یک شهر و سپس طراحی برای برآوردن آن نیازها است. با پردازش دادههای مکانی از تصویربرداری ماهوارهای، عکسبرداری هوایی و حسگرهای از راه دور، کاربران چشمانداز دقیقی از زمین و زیرساخت به دست میآورند. با رشد و گسترش جمعیت شهری، اهمیت GIS در توانایی آن برای گردآوری مقادیر زیادی از اطلاعات لازم برای ایجاد تعادل بین اولویتهای رقیب و حل مشکلات پیچیده، مانند بهینهسازی مکان ساختمانهای جدید یا تعیین امکانسنجی یک سایت دفع زباله نهفته است.
این ابزار قدرتمند به برنامه ریزان کمک می کند تا نیازهای مناطق پرجمعیت را درک کنند ، اما آنها همچنین با بررسی شهرهای کوچکتر و حتی سکونتگاه های غیررسمی سازگار می شوند . توانایی اجرای انواع پرس و جو و تجزیه و تحلیل بر روی داده های GIS به این معنی است که کارشناسان می توانند ارزیابی کنند که ساخت و ساز جدید چگونه با زیرساخت های موجود مطابقت دارد و نیازهای نظارتی را برآورده می کند. کاربران ممکن است فرصتهایی را برای استفاده بهتر از منابع، شناسایی بهترین مکانها برای برداشت انرژی خورشیدی، باد یا زمین گرمایی پیدا کنند.
فن آوری GIS به برنامه ریزان شهری با دید افزایش یافته به داده ها قدرت می دهد. آنها نوسانات را در طول زمان بررسی می کنند، امکان سنجی پروژه های پیشنهادی را ارزیابی می کنند و اثرات آنها را بر محیط زیست پیش بینی می کنند. نرمافزار GIS همچنین میتواند به همه ذینفعان مربوطه نشان دهد که تغییرات در زمین دقیقاً چگونه خواهد بود تا به آنها در تصمیمگیری بهتر کمک کند. به عنوان مثال، نرم افزار GIS ممکن است تصاویری از شرایط محیطی فعلی یک منطقه ایجاد کند و به کاربران امکان مقایسه بین نتایج پیش بینی شده طرح های توسعه پیشنهادی را بدهد.
استفاده از GIS در شهرهای امروزی
برنامه ریزان شهری هم در بخش دولتی و هم در بخش خصوصی از روش های داده محور برای رسیدگی به طیف وسیعی از مسائلی که پیامدهای بلندمدتی برای جوامع و چشم انداز اطراف دارند، استفاده می کنند.
برخی از کاربردهای رایج GIS عبارتند از:
- بررسی و تحلیل برنامه های توسعه.
- بررسی انطباق با مقررات
- بررسی اثرات زیست محیطی
- حفاظت از اماکن تاریخی.
- برنامه ریزی منطقه ای فراتر از مرزهای یک شهر یا شهرک.
- نقشه برداری از تحویل خدمات و برنامه ریزی برای قطع خدمات.
با انجام تجزیه و تحلیل کاربری زمین، برنامه ریزان می توانند تحولات جدید را به سمت مناطقی که کمتر در معرض آسیب ناشی از بلایای طبیعی هستند هدایت کنند. ترکیب اطلاعات جغرافیایی با داده های مالی ممکن است به احیای یک منطقه شهری نیازمند کسب و کارهای جدید منجر شود.
به عنوان مثال، نرم افزار GIS به اداره برنامه ریزی شهر سن آنتونیو اجازه داد تا در مراحل اولیه تلاش های مداوم برای توسعه مجدد کریدور برادوی با سایر ذینفعان همکاری کند . GIS ابزاری را برای ترکیب اطلاعات از مجموعهای از منابع متنوع، مدلسازی نتایج چندین دوره اقدام و به اشتراک گذاشتن دادهها در میان بخش کارهای عمومی سن آنتونیو، شورای دولتهای منطقه آلامو، گروهی از معماران و کارکنان آژانس حفاظت از محیطزیست ارائه میکند. دالاس و واشنگتن دی سی کارشناسان بسیاری از رشتههای مختلف نقاط مشترکی پیدا کردند و برنامههای عملی برای دسترسی بیشتر به خدمات و امکانات و سفر آسانتر برای دوچرخهسواران و عابران پیاده ایجاد کردند.
فرصت هایی برای برنامه ریزان شهری با آموزش GIS
برنامهریزی شهری و منطقهای زمینهای ارزشمند است که مملو از فرصتهایی برای کشف بینشهای تازه و ایجاد تغییر در آینده جوامع است. بر اساس داده های سال ۲۰۱۷ از اداره آمار کار ایالات متحده، برنامه ریزان حقوق متوسط ۷۱۴۹۰ دلار دریافت می کنند و فرصت ها در حال گسترش هستند. این آژانس رشد ۱۳ درصدی در موقعیت های موجود را تا سال ۲۰۲۶ پیش بینی کرده است که سریعتر از میانگین ملی است.
برنامه ریزان شهری معمولاً به عنوان پیمانکاران مستقل که توسط سازمان های دولتی، شرکت های خصوصی و توسعه دهندگان استخدام می شوند، کار می کنند. متخصصانی که در این نقش موفق می شوند، حلال مسائل بسیار توانا با استدلال فضایی عالی هستند. آنها باید به طور کامل درک کنند که زیرساخت های یک شهر چگونه کار می کند و همه قوانین قابل اجرا و اطلاعات جمعیتی را در نظر بگیرند.
برنامه ریزان همچنین باید ارتباطات ماهری باشند که بتوانند مسائل مهم را برای افراد غیر متخصص توضیح دهند. آنها اغلب باید با سهامدارانی کار کنند که ممکن است اولویت های متفاوتی داشته باشند، بنابراین باید بتوانند دیدگاه های متعددی را در نظر بگیرند و به دنبال مصالحه باشند. برنامه ریزان شهری که در GIS متخصص هستند می توانند با داده های گسترده قدرت و نگاهی واضح به امکانات پروژه های خود این خواسته ها را برآورده کنند.
بدون دیدگاه