طبقه بندی داده های کمی برای نقشه برداری موضوعی


طبقه بندی داده های کمی برای نقشه برداری موضوعی

کادر ۸-۴ طبقه بندی داده های کمی برای نقشه برداری موضوعی در ArcGIS

کاربردی

برای پیروی از این مثال، ArcMap  را شروع کنید و شکل فایل Digital_Chart_of_the_World و صفحه گسترده میانگین سالانه  Annual mean PM10 (WHO).xlsx را بارگیری کنید.
۱) نام Digital_Chart_of_the_World را در فهرست مطالب به PM 10 تغییر دهید.
۲) برای پیوستن صفحه گسترده به shapefile به مرحله ۳ در کادر ۸-۲ مراجعه کنید.
۳) در فهرست مطالب، روی PM 10   کلیک راست کرده و Properties را انتخاب کنید. در گفتگوی Layer Properties :
الف) روی تب Symbology کلیک کنید.
ب) روی Quantities در کادر Show کلیک کنید، سپس Graduated Colors را کلیک کنید.
ج) در کادر Fields ، PM10_ug_m3  را انتخاب کنید.
د) روی دکمه Classify کلیک کنید.
ه) در گفتگوی Classification، روی فلش Method کلیک کرده و Equal Interval را انتخاب کنید. روی فلش بالا/پایین کادر ورودی کلاس ها کلیک کنید، سپس ۶ را به عنوان تعداد کلاس های مورد نظر انتخاب کنید. روی OK کلیک کنید. سیستم فاصله کلاس (یا اندازه بازه) را با توجه به محدوده داده ها و تعداد مشخص شده کلاس ها تعیین می کند و مرزهای کلاس را محاسبه می کند.
و) روی Label و سپس Format Labels کلیک کنید. در کادر گفتگوی Number Format، روی Numeric در کادر Category کلیک کنید، تعداد ارقام اعشار را به ۰ تغییر دهید و روی OK کلیک کنید.
ز) روی OK کلیک کنید. میانگین سالانه نقشه جهانی۱۰  PM ایجاد می شود که با استفاده از روش فاصله مساوی طبقه بندی می شود.
۴) برای افزودن یک کپی دیگر از Digital_Chart_of_the_World به منظور نشان دادن کشورهای بدون داده و ایجاد نمای طرح بندی از نقشه، به مراحل ۵-۸ در کادر ۸-۲ مراجعه کنید.
۵) روی File در منوی اصلی کلیک کنید و Export Map را انتخاب کنید تا نقشه به عنوان تصویر ذخیره شود.
۶) به نمای داده بازگردید و مراحل ۳-۵ بالا را برای طبقه بندی داده هایPM10_ug_m3  با استفاده از گفتگوی Classification  با روش های شکست طبیعی، کمیت و انحراف استاندارد به ترتیب تکرار کنید و نقشه های جداگانه تولید کنید.
۷) نقشه های تولید شده و شکل ۸-۷ را مقایسه کنید و تفاوت بین این نقشه ها را ارزیابی کنید.
ArcGIS همچنین از روش های دستی و بازه های تعریف شده برای طبقه بندی داده ها پشتیبانی می کند. طبقه بندی دستی به کاربر اجازه می دهد تا مرزهای کلاس (یا مقادیر شکست) را مشخص کند. روش بازه‌ی تعریف‌شده، نوعی از بازه‌های مساوی است که در آن کاربر یک بازه کلاس را تعریف می‌کند و سیستم به طور خودکار تعداد کلاس‌ها را بر اساس اندازه بازه تعیین می‌کند و مقادیر شکست هر کلاس را محاسبه می‌کند. این دو روش هنگام نقشه‌برداری داده‌ها بر اساس استانداردها و دستورالعمل‌های خاص، یا هنگام گروه‌بندی ویژگی‌ها با مقادیر آستانه خاص – برای مثال، تولید یک نقشه دما طبقه‌بندی‌شده با باند دمایی ۱۰ درجه مفید هستند. تمام روش‌های طبقه‌بندی مورد بحث در این بخش را می‌توان برای طبقه‌بندی داده‌های کمی برای نمادشناسی مدرج (شامل رنگ‌ها و نمادهای درجه‌بندی شده) به کار برد و می‌تواند برای ساختن نقشه‌های choropleth، نقشه‌های نماد مدرج (نقطه یا خط) و نقشه‌های سطح طبقه‌بندی شده استفاده شود.
نمادهای نقشه علائم گرافیکی هستند که به ویژگی های جغرافیایی واقعی در دنیای واقعی مربوط می شوند. آنها باید ساده باشند تا نقشه به راحتی خوانده شود و اطلاعات واضحی را در عین حال که سطح کافی از جزئیات در مورد ویژگی های جغرافیایی را نشان می دهد، منتقل کند. در صورت امکان نمادهای نقشه باید خود گویا باشند و شبیه ویژگی هایی باشند که نشان می دهند، به طوری که کاربران بتوانند به سرعت نمادها را با ویژگی های دنیای واقعی مرتبط کنند. مثلا می توان از نماد هواپیما برای نشان دادن موقعیت فرودگاه ها و گروهی از نمادهای درختی که به طور منظم در منطقه قرار می گیرند، برای نشان دادن جنگل استفاده کرد. که درشکل ۸-۱۰، نماد توربین نشان دهنده مزارع بادی است و نماد پنل خورشیدی محل ایستگاه های برق خورشیدی را نشان می دهد. هنگامی که نمادهای نقشه شبیه آنچه نماد آنها هستند شبیه به یک نماد نباشند، آنها باید طبق قرارداد نماد باشند. برای مثال، بیشتر نقشه‌ها از سیاه برای ویژگی‌های فرهنگی، آبی برای آب‌نماها، قهوه‌ای برای خطوط برجسته، سبز برای پوشش گیاهی و قرمز یا سیاه برای جاده‌ها استفاده می‌کنند. وقتی از نمادهای کمتر آشنا یا غیر متعارف استفاده می شود، اغلب برای جلوگیری از سوء تفاهم برچسب گذاری می شوند. مهمتر از همه، نمادهای نقشه باید سیستماتیک باشند، به طوری که خوانندگان بتوانند به راحتی بین کلاسها و زیر کلاسها یا اهمیت نسبی ویژگیهای روی نقشه تمایز قائل شوند. به عنوان مثال هنگام نشان دادن شبکه های جاده ای با استفاده از نمادهای خط، ممکن است از علامت خط جامد دوگانه برای معابر دوگانه، نماد خط یکپارچه برای جاده ها و نماد خط تیره برای خطوط استفاده کنیم. در این حالت اندازه و شکل نمادها با سیستم طبقه بندی جاده مطابقت دارد. علاوه بر این  نمادهای نقشه باید با استانداردها مطابقت داشته باشند. آژانس های ملی در اکثر کشورها استانداردهای نقشه برداری را برای مجموعه نقشه های توپوگرافی و نقشه برداری خاک و زمین شناسی تعیین کرده اند. این استانداردها باید در صورت لزوم تصویب شوند.

شکل ۸-۱۰ استفاده از شکل برای نماد انواع مختلف نیروگاه های انرژی تجدید پذیر در استرالیا

برگرفته از کتاب کاربرد GISدر محیط زیست

ترجمه:سعید جوی زاده،شهناز تیموری،فاطمه حسین پور فرزانه

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خانهدربارهتماسارتباط با ما