رویکردی برای تجزیه و ارزیابی یک طراحی پیچیده GIS-Application به یک طراحی ساده، سبک و کاربر محور مبتنی بر برنامه با استفاده از ارزیابی تجربه کاربر

خلاصه

کار با سیستم های اطلاعات جغرافیایی رومیزی مدرن و یکپارچه می تواند سخت و گیج کننده باشد، به خصوص برای افراد غیر متخصص. یک جایگزین برای یک رویکرد کاربرپسندتر برای ویرایش داده‌های مکانی و تجزیه و تحلیل فضایی ممکن است یک برنامه وب مبتنی بر برنامه باشد که وظایف واحدی را برای کاربر ارائه می‌کند – «برنامه‌های کاربردی میکرو». در این مقاله، روشی برای تعیین چنین «برنامه‌های کاربردی خرد» بر اساس داستان‌های کاربر ارائه شده و برای یک مورد استفاده خاص اعمال می‌شود – این مورد حول یک موسسه دولتی اتریش متمرکز است که داده‌های زیرساخت را دیجیتالی و ویرایش می‌کند. نتایج این فرآیند در یک برنامه وب مبتنی بر برنامه پیاده سازی می شود. برای اندازه گیری تأثیرات رویکرد مبتنی بر برنامه، ما تجربه کاربر از رویکرد مبتنی بر برنامه را در مقایسه با یک سیستم اطلاعات جغرافیایی رومیزی که همان عملکرد را ارائه می‌کند، ارزیابی می‌کنیم. برای اندازه گیری تجربه کاربر، از یک گروه تمرکز استفاده کردیم. این گروه باید وظایف خود را با سیستم اطلاعات جغرافیایی رومیزی و با برنامه وب مبتنی بر برنامه انجام می داد. برای سنجش تجربه کاربری آنها، از ابزار AttrakDiff استفاده کردیم. برنامه وب مبتنی بر برنامه از نظر تجربه کاربر به نتایج قابل توجهی بهتری دست می یابد. این نتیجه در یک پانل بحث که پس از آن انجام شد تأیید می شود. افراد آزمون پاسخ دادند که جنبه‌های مثبت برنامه وب مبتنی بر برنامه، مدیریت آسان و شهودی و کاهش رابط کاربری است که به کاربران کمک می‌کند بدون هیچ گونه حواس‌پرتی بر روی وظایف خود تمرکز کنند. برای اندازه گیری تجربه کاربر، از یک گروه تمرکز استفاده کردیم. این گروه باید وظایف خود را با سیستم اطلاعات جغرافیایی رومیزی و با برنامه وب مبتنی بر برنامه انجام می داد. برای سنجش تجربه کاربری آنها، از ابزار AttrakDiff استفاده کردیم. برنامه وب مبتنی بر برنامه از نظر تجربه کاربر به نتایج قابل توجهی بهتری دست می یابد. این نتیجه در یک پانل بحث که پس از آن انجام شد تأیید می شود. افراد آزمون پاسخ دادند که جنبه‌های مثبت برنامه وب مبتنی بر برنامه، مدیریت آسان و شهودی و کاهش رابط کاربری است که به کاربران کمک می‌کند بدون هیچ گونه حواس‌پرتی بر روی وظایف خود تمرکز کنند. برای اندازه گیری تجربه کاربر، از یک گروه تمرکز استفاده کردیم. این گروه باید وظایف خود را با سیستم اطلاعات جغرافیایی رومیزی و با برنامه وب مبتنی بر برنامه انجام می داد. برای سنجش تجربه کاربری آنها، از ابزار AttrakDiff استفاده کردیم. برنامه وب مبتنی بر برنامه از نظر تجربه کاربر به نتایج قابل توجهی بهتری دست می یابد. این نتیجه در یک پانل بحث که پس از آن انجام شد تأیید می شود. افراد آزمون پاسخ دادند که جنبه های مثبت برنامه وب مبتنی بر برنامه، مدیریت آسان و شهودی و کاهش رابط کاربری است که به کاربران کمک می کند تا بدون هیچ گونه حواس پرتی بر روی وظایف خود تمرکز کنند. ما از ابزار AttrakDiff استفاده کردیم. برنامه وب مبتنی بر برنامه از نظر تجربه کاربر به نتایج قابل توجهی بهتری دست می یابد. این نتیجه در یک پانل بحث که پس از آن انجام شد تأیید می شود. افراد آزمون پاسخ دادند که جنبه‌های مثبت برنامه وب مبتنی بر برنامه، مدیریت آسان و شهودی و کاهش رابط کاربری است که به کاربران کمک می‌کند بدون هیچ گونه حواس‌پرتی بر روی وظایف خود تمرکز کنند. ما از ابزار AttrakDiff استفاده کردیم. برنامه وب مبتنی بر برنامه از نظر تجربه کاربر به نتایج قابل توجهی بهتری دست می یابد. این نتیجه در یک پانل بحث که پس از آن انجام شد تأیید می شود. افراد آزمون پاسخ دادند که جنبه‌های مثبت برنامه وب مبتنی بر برنامه، مدیریت آسان و شهودی و کاهش رابط کاربری است که به کاربران کمک می‌کند بدون هیچ گونه حواس‌پرتی بر روی وظایف خود تمرکز کنند.

کلید واژه ها:

ارزیابی تجربه کاربر ; رویکرد برنامه محور ؛ برنامه وب ; GIS ; طراحی کاربر محور

۱٫ معرفی

سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) سیستمی است برای جمع آوری، ذخیره، ویرایش، مدیریت، تجزیه و تحلیل و تجسم داده های مکانی [ ۱ ، ۲ ]. یک محیط کلاسیک برای GIS کامپیوتر رومیزی است. GISهایی که به عنوان برنامه‌های دسکتاپ نصب می‌شوند در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ محبوبیت بالایی در میان کاربران به دست آوردند، زیرا می‌توانستند از هر رایانه شخصی استفاده شوند و بر این اساس می‌توانستند شخصی‌سازی شوند. با توجه به افزایش عملکرد GIS رومیزی، موانع سنتی GIS رومیزی وجود دارد [ ۳ ، ۴]]. به طور خاص، برای کاربران گاه به گاه یا مبتدی، GIS رومیزی تمام عیار از نرم افزار بصری بودن فاصله زیادی دارد. با این وجود، هر کاربر گاه به گاه در سازمان ها ممکن است مجبور باشد وظایف پیچیده ای را در مورد جمع آوری، ویرایش یا تجزیه و تحلیل داده های مکانی انجام دهد. در دهه های اخیر، اصطلاح GIS حتی بیش از یک نرم افزار دسکتاپ یا یک سیستم واحد را نشان می دهد. این اصطلاح به عنوان یک اصطلاح چتر برای تعدادی از تکنیک ها و روش ها [ ۵ ] در زمینه های کاربردی مختلف عمل می کند. تجزیه و تحلیل داده های مکانی ممکن است بدون نرم افزار دسکتاپ GIS، فقط با استفاده از یک زبان برنامه نویسی و کتابخانه های خاص (مانند پایتون یا R) [ ۶ ، ۷ ] یا به طور کامل آنلاین با استفاده از معماری مبتنی بر سرویس گیرنده-سرور [ ۸] انجام شود.]. علاوه بر این، حوزه CyberGIS ترکیبی از زیرساخت های سایبری، علوم الکترونیک و GIS است. CyberGIS بر حل مسائل زمین فضایی محاسباتی و داده فشرده در حوزه های مختلف تحقیقاتی و کاربردی تمرکز دارد [ ۹ ، ۱۰ ].
این مقاله قصد دارد به تجزیه یک گردش کار موجود و ایجاد شده برای پردازش مجموعه داده‌های فضایی پیاده‌سازی شده به عنوان یک توسعه برای یک GIS رومیزی تجاری کمک کند. هدف از فرآیند تجزیه، داشتن “کاربردهای خرد” مختلف است که برای انجام یک وظیفه خاص طراحی شده اند. این “برنامه های میکرو” را می توان به گونه ای طراحی کرد که حداکثر نیازهای کاربر را منعکس کند. «برنامه‌های کاربردی میکرو» منتخب نزدیک به هم، متعاقباً با برنامه‌های مبتنی بر وب منفرد ترکیب می‌شوند که به عنوان رویکرد مبتنی بر برنامه مشخص می‌شود. سوال تحقیق این است که آیا یک رویکرد مبتنی بر برنامه، تجربه کاربری متفاوتی (UX) نسبت به یک رویکرد GIS دسکتاپ برای مجموعه‌ای از قابلیت‌های ویرایش و تحلیل داده‌های مکانی تعریف‌شده نشان می‌دهد. UX اصطلاحی است که احساس کاربر هنگام تعامل با یک محصول یا خدمات خاص را توصیف می کند.۱۱ ]. ما در نظر داریم که UX – با کمک ابزار AttrakDiff – رویکرد مبتنی بر برنامه را با برنامه مدرن دسکتاپ GIS مقایسه کنیم و نتایج را بر اساس آن ارزیابی کنیم.
این رویکرد در یک موسسه اتریشی که در حال جمع‌آوری داده‌های مکانی در زمینه زیرساخت است، آزمایش شده است. موسسه منتخب از یک رویکرد تجاری دسکتاپ GIS برای انجام وظایف پیچیده خود استفاده می کند. در بالای GIS رومیزی، تعدادی ابزار خاص پیاده سازی و مستقر شده اند. با این حال، رابط کاربری از نظر بصری کاملاً شلوغ است. از این رو، کاربران ممکن است به راحتی منحرف شوند. علاوه بر این، پنجره‌های ورودی غیرضروری، فیلدهای ورودی یا مشابه بصری پیچیده هستند و کار را برای افراد غیرمتخصص دشوار می‌کنند. در این مقاله، ما از یک گروه تمرکز برای ارزیابی رویکرد مبتنی بر برنامه و رویکرد دسکتاپ GIS موسسه اتریش استفاده می‌کنیم.
در بخش ۲ ، به طور خلاصه وضعیت هنر در زمینه های UX و طراحی کاربر محور در GIS را بررسی می کنیم. بخش ۳ روش‌شناسی فرآیند تجزیه را توضیح می‌دهد تا با تعدادی برنامه ساده‌تر مبتنی بر وب به پایان برسد. علاوه بر این، ما در مورد اصول اولیه تجربه کاربر توضیح می دهیم. در بخش ۴ ، فرآیند اندازه گیری UX نشان داده شده است. بخش ۵ نتایج را خلاصه می کند و بخش ۶ نتیجه را مورد بحث قرار می دهد و برخی تحقیقات بیشتر در این زمینه را فهرست می کند.

۲٫ کارهای مرتبط

بخش کار مرتبط، کارهای مرتبط را در زمینه تجربه کاربر، تعامل نقشه‌برداری، نقشه‌های تعاملی و طراحی کاربر محور فهرست می‌کند. آثار متعددی در زمینه طراحی تعامل نقشه و نقشه‌های تعاملی و به طور کلی تجربه کاربر وجود دارد، اما تنها تعداد انگشت شماری از ارزیابی‌های تجربه کاربر به منظور طراحی سیستم‌ها/برنامه‌های GI مبتنی بر وب منتشر شده است.
هدف طراحی رابط ایجاد رابط های “قابل استفاده” است که ارتباط یکپارچه بین برنامه و کاربر را تضمین می کند. آثار اولیه در این عرصه کتاب‌های Medyckyj-Scott و Hearnshaw [ ۱۲ ] و Nyerges و همکاران. [ ۱۳ ] (با یک فصل مقدماتی در مورد جنبه های شناختی HCI و GIS [ ۱۴ ]). هنوز یافته گولد [ ۱۵ ] معتبر است که پروژه های GIS ممکن است به دلیل ناآگاهی از الزامات کاربر شکست بخورند. به منظور تمرکز طراحی رابط بر روی رویکردهای طراحی کاربر محور [ ۱۶ ]، ارزیابی تجربه کاربر توسعه یافته است. اصطلاح UX توسط Hassenzahl [ ۱۷ ] به عنوان یک «احساس لحظه ای، در درجه اول ارزشیابی (خوب- بد) در هنگام تعامل با یک محصول یا یک خدمات . علاوه بر این، Hassenzahl [ ۱۷ ] به UX خوب به عنوان ” نتیجه برآورده کردن نیازهای انسان برای استقلال، شایستگی، تحریک، ارتباط و محبوبیت از طریق تعامل با محصول و خدمات ” اشاره می کند. اندازه گیری UX با چندین روش انجام می شود که به عنوان مثال در [ ۱۸ ، ۱۹ ] توضیح داده شده است.
انتشارات معاصر در زمینه طراحی نقشه های تعاملی بر قابلیت استفاده تمرکز دارند. همانطور که در بالا ذکر شد، آثار متعددی وجود دارد که به ارزیابی قابلیت استفاده از نقشه های تعاملی می پردازند (به عنوان مثال، [ ۲۰ ، ۲۱ ، ۲۲ ، ۲۳ ]). شنور و همکاران [ ۲۴ ] به پیچیدگی بصری برنامه های کاربردی نقشه آنلاین محبوب مانند Google Maps یا Bing Maps نگاه کنید. به منظور ارزیابی قابلیت استفاده از نقشه های تعاملی، ردیابی چشم را می توان در ترکیب با ارزیابی قابلیت استفاده “کلاسیک” به کار برد – به عنوان مثال، [ ۲۵ ] را ببینید. در ادبیات، برخی از آثار اخیر وجود دارد که از روش‌های UX در زمینه سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی استفاده می‌کنند (به عنوان مثال، [ ۲۶ ، ۲۷ ،۲۸ ]). علاوه بر این، استفاده از روش‌های تجربه کاربر برای نقشه‌های مبتنی بر وب و برنامه‌های نقشه‌برداری توسط [ ۲۲ ] ذکر شده است. راث [ ۲۱ ] همچنین به این نتیجه رسید که کار بیشتر روی تقاطع UX و نقشه برداری آنلاین ارزش تحقیق دارد. راث [ ۲۹ ] و همچنین کری و همکاران. [ ۳۰ ] بر این واقعیت توافق دارند که هیچ چیزی مانند یک مسیر کلی و یکپارچه برای طراحی تعاملات نقشه وجود ندارد. دگبلو و همکاران [ ۳۱] فرض کنید که این به این دلیل است که ارزیابی ها و مطالعات قابلیت استفاده بسیار وابسته به محصول خاصی است که مورد ارزیابی قرار می گیرد. طبق گفته تراون [ ۳۲ ]، اصول گشتالت بر قرارگیری و چیدمان عناصر و درک آنها تأثیر می گذارد – که می تواند برای طراحی نقشه جالب باشد. مقالات Atzl [ ۳۳ ، ۳۴ ] با اصول طراحی کلی و دستورالعمل‌های طراحی نقشه و داشبوردهای نقشه‌گرا برای نقش‌های مختلف کاربران به طور خاص سروکار دارند.
تعاملات کارتوگرافی توسط [ ۳۵ ] به عنوان تعامل بین نقشه و یک انسان تعریف شده است . این تعامل به عنوان یک سؤال ظاهر می شود که متعاقباً با کمک نقشه پاسخ داده می شود. Roth [ ۳۶ ] وظیفه ای را تعریف کرد – که به کاربر داده می شود – که از ترکیبی از هدف، هدف و عملوند تشکیل شده است. راث [ ۳۶ ] هر عبارت، هدف، هدف و عملوند را در یک طبقه بندی مشخص کرد که توسط دگبلو و کاوپینن ​​[ ۳۷ ] ارزشمند بود. با این وجود، [ ۳۷ ] به این نتیجه رسیدند که طبقه بندی باید به منظور نقشه برداری وب بهبود یابد.
به گفته راث [ ۲۱ ]، طراحی کاربر محور ” فرایند تضمین موفقیت رابط – مبتنی بر نقشه یا غیر آن – با جمع آوری ورودی و بازخورد از کاربران هدف در طول طراحی و توسعه رابط ” را توصیف می کند. Roth [ ۲۱ ] همچنین ادعا می کند که یک نقشه تعاملی موفق در عمل دارای سه جزء است: کاربر، کاربرد آن و قابلیت استفاده آن که در یک حلقه با یکدیگر تعامل دارند. برای Brehl [ ۳۸ ]، تمرکز توسعه نرم افزار بر روی اهداف و نیازهای کاربران نهایی سیستم است. همچنین پیشنهاد شده است که مزایای طراحی کاربر محور و توسعه نرم افزار چابک برای طراحی یک نرم افزار مفید و قابل استفاده ترکیب شود. سلینا و همکاران [ ۳۹] رویکرد طراحی کاربر محور را برای تأثیرگذاری بر تغییر رفتار در زمینه تحرک فردی اعمال کرد.

۳٫ روش شناسی

در این بخش، روش شناسی فرآیند تجزیه اپلیکیشن دسکتاپ GIS توضیح داده شده است. ما در مورد تعیین برنامه های کاربردی میکرو و ترکیب برنامه های میکرو مرتبط برای کاربر نهایی توضیح می دهیم. علاوه بر این، مدل‌های تجربه کاربری کاربردی انتخاب شده را برجسته می‌کنیم.

۳٫۱٫ روش شناسی و رویکرد کلی

روش کلی دنبال شده در این مقاله در شکل ۱ نشان داده شده است . بر اساس گردش کار (های) معاصر (موجود)، داستان های کاربر ایجاد می شود. این داستان‌های کاربر برای تجزیه گردش‌های کاری پیچیده به وظایف اتمی یا برنامه‌های کاربردی کوچک در نظر گرفته شده‌اند. سپس این برنامه های کاربردی کوچک با توجه به ویژگی های آنها تجزیه و تحلیل می شوند. بر اساس ویژگی های هر برنامه میکرو، آنها به برنامه های منفرد که پیاده سازی می شوند ترکیب می شوند.
برای ارزیابی رویکرد مبتنی بر برنامه قبل از اجرای کامل آن، ما قصد داریم آزمایش UX را با کمک یک نمونه اولیه با وفاداری بالا انجام دهیم [ ۴۰ ، ۴۱ ] – به اصطلاح ساختگی کلیک. به گفته لیم و همکاران. [ ۴۲ ]، چنین نمونه‌های اولیه فیلترهایی برای کاوش در طراحی برای حمایت از یافتن تصمیم نهایی هستند و ممکن است به عنوان جلوه‌ای از یک ایده طراحی عمل کنند.
به منظور مقایسه UX رویکرد مبتنی بر برنامه با رویکرد دسکتاپ GIS معاصر، تعدادی از وظایف را انتخاب می کنیم که باید با هر دو رویکرد انجام شوند. ارزیابی UX با استفاده از ابزار AttrakDiff انجام می شود. از یک گروه متمرکز خواسته شد تا وظایف انتخاب شده را با استفاده از رویکرد مبتنی بر برنامه و دسکتاپ-GIS انجام دهد و به سؤالات ابزار AttrakDiff پاسخ دهد.

۳٫۲٫ تعیین برنامه های کاربردی

هدف این است که گردش‌های کاری و فرآیندهای پیچیده را به گونه‌ای جدا کنیم که ما را قادر می‌سازد عملکرد برنامه‌ها را تعیین کنیم، که می‌توانند در یک برنامه وب GIS مبتنی بر برنامه پیاده‌سازی شوند. رویکرد در این مقاله از عناصر توسعه نرم افزار AGILE [ ۴۳ ] استفاده می کند.
مشابه توسعه نرم افزار AGILE، روش پیشنهادی در اینجا گردش کار و نمایش آنها را به عنوان داستان های کاربر جمع آوری می کند. یک داستان کاربر در توسعه نرم افزار AGILE شرح غیر رسمی یک (یا چند) ویژگی یک سیستم نرم افزاری را به زبان طبیعی نشان می دهد. در این زمینه، داستان های کاربر به عنوان مبنایی برای تعیین برنامه های کاربردی خرد عمل می کنند. یک داستان کاربر توصیف می کند که ویرایشگر کیست، هدف یک گردش کار و نتیجه است. علاوه بر این، تمام الزامات ذکر شده است. در شکل ۲ ، نمونه ای از ساختار داستان های کاربر نشان داده شده است.
در ابتدای فرآیند تجزیه اپلیکیشن، تمام داستان های کاربر به اصطلاح اپلیکیشن های میکرو تعریف می شوند. یک برنامه میکرو برنامه ای است که یک برنامه کاربردی واحد را نشان نمی دهد زیرا فرض می شود که عملکردها بسیار کوچک و بسیار ساده هستند. با این حال، چندین برنامه میکرو را می توان با هم ترکیب کرد و یک برنامه واحد را تشکیل داد. بعلاوه، ما اجزای اصلی برنامه‌ها را شناسایی کردیم – که در آن اجزا، عملکردهای اساسی برنامه‌ها را نشان می‌دهند و نیازی به بارگذاری مجدد در صفحه مرورگر جدید ندارند (مثلاً انتخاب‌ها، مسیریابی). سپس تمام برنامه های کاربردی میکرو از نظر پتانسیل آنها برای ترکیب با سایر برنامه های میکرو با توجه به ویژگی های زیر مورد بررسی قرار می گیرند:
  • نوع داده های ورودی
  • مقدار داده های ورودی
  • ویژگی های دستکاری داده ها (یعنی کدام نوع خاصی از عملکرد ویرایش/تحلیل داده های مکانی مورد نیاز است)
  • نوع داده متنی
  • کمیت داده های متنی
  • نوع داده های خروجی
  • مقدار داده های خروجی
  • اجزای برنامه میکرو
پس از آن، برنامه های کاربردی میکرو در برنامه های کاربردی واحد ترکیب می شوند. این بر اساس رابطه ذکر شده در بالا انجام می شود. یک رابطه بین برنامه های کاربردی کوچک در صورتی قوی تلقی می شود که نوع داده های ورودی یکسانی داشته باشند. به عنوان مثال، برنامه‌های میکرو ترکیب شده‌اند که به بخش‌هایی از داده‌های زیرساخت (ویرایش بخش‌ها، حذف بخش‌ها و ایجاد بخش‌ها) مربوط می‌شوند. علاوه بر این، مقدار داده ورودی، زمینه و داده های خروجی برای تعیین امکان سنجی ترکیب چندین برنامه کاربردی ضروری است. هدف از این کار این است که از پردازش برنامه هایی با مقادیر زیاد داده که ممکن است منجر به مشکلات عملکردی شود، جلوگیری شود. اگر حجم داده‌هایی که در یک برنامه پردازش می‌شوند به قدری زیاد شود که یک مرورگر وب نتواند از نظر عملکرد روان کاربر پسند آن را مدیریت کند، برنامه باید “تقسیم” شود تا داده ها در یک محیط مبتنی بر وب پردازش شوند. بنابراین این فرآیند را می توان تکراری در نظر گرفت.

۳٫۳٫ ارزیابی تجربه کاربر

یک دیدگاه در مورد تجربه کاربر، مدل لذت‌گرا/عمل‌گرایانه UX است. این مدل فرض می کند که مردم محصولات تعاملی را در دو بعد متفاوت درک می کنند. کیفیت عملگرا (PQ) توانایی درک شده را توصیف می کند، یک محصول می تواند از دستیابی به “اهداف انجام” پشتیبانی کند. به عبارت دیگر، کیفیت عملگرایانه آنچه را که کاربر با یک محصول انجام می دهد در نظر می گیرد و بنابراین منعکس کننده یک مزیت ملموس مانند ” برقراری تماس تلفنی” یا “تنظیم یک صفحه وب” است. در مقابل، کیفیت لذت‌گرا (HQ) توانایی درک شده را توصیف می‌کند، یک محصول می‌تواند از دستیابی به “اهداف” مانند “شایستگی” یا “ویژه بودن” پشتیبانی کند. به عبارت دیگر، کیفیت لذت‌گرا به این موضوع اشاره دارد که محصولات نمادی هستند یا چه امکانات جدیدی را یک محصول ارائه می‌دهد [ ۱۱ ].
PQ و HQ به عنوان ابعاد مختلف و مستقل یک محصول در نظر گرفته می شوند. یک طراح محصول آگاهانه یا ناخودآگاه هر دو کیفیت را با هم ترکیب می کند. به عنوان مثال، یک چیدمان شفاف (PQ) و همزمان با انتخاب رنگ جذاب (HQ) طراحی شده است. هر دو کیفیت در ارزیابی جذابیت یک محصول استفاده می شود. بر اساس این مدل، جذابیت به عنوان یک بعد مستقل و به عنوان یک رتبه بندی کلی در نظر گرفته می شود. PQ و HQ به میزان مساوی به جذابیت یک محصول کمک می کنند. از این رو، کیفیت عملگرایانه پایین را می توان با کیفیت لذت جویانه بالا متعادل کرد و بالعکس [ ۱۱ ].
برای اندازه گیری UX رویکرد مبتنی بر برنامه در مقایسه با رویکرد دسکتاپ GIS، از ابزار AttrakDiff استفاده شده است [ ۴۴ ]. به گفته توسعه دهندگان AttrakDiff، این ابزار توانایی اندازه گیری ادراک و ارزیابی محصول مربوط به UX را ارائه می دهد. بنابراین، این ابزار مدل لذت‌بخش/عمل‌گرایانه UX را که در بالا ذکر شد، اعمال می‌کند. استفاده از این ابزار تحقیق و ارزیابی رایگان است.
ما این ابزار را به دلیل استفاده آسان و شهودی آن انتخاب کرده ایم. علاوه بر این، AttrakDiff تصاویر سریع و به خوبی تجسم یافته از نتایج مقایسه محصولات مختلف از نظر تجربه کاربر را ارائه می دهد. این ابزار سه نوع پروژه مختلف (ارزیابی واحد، مقایسه A–B و قبل–پس از) را ارائه می‌دهد. AttrakDiff را می توان به عنوان یک دیفرانسیل معنایی در نظر گرفت. بنابراین، این روشی است برای یافتن اینکه افراد آزمایش شده کدام ایده ها را با اصطلاحات خاص مرتبط می کنند. فقط سوالات غیرمستقیم پرسیده می شود، که به فرد آزمایش شده این فرصت را می دهد تا بگوید چقدر قوی یک اصطلاح را با ویژگی های خاص مرتبط می کند. در مجموع ۲۸ عبارت دوقطبی (متضاد) مورد پرسش قرار می گیرد که به موجب آن فرد آزمون می تواند از هفت سطح انتخاب کند [ ۴۵ ].
این ۲۸ عبارت در چهار مقیاس ترکیب شده‌اند که به موجب آن هر مقیاس را می‌توان از هفت عبارت استخراج کرد. این چهار مقیاس عبارتند از [ ۴۵ ]:
  • کیفیت عملگرا: این توانایی درک شده یک محصول برای دستیابی به “اهداف انجام” با ارائه عملکردهای مفید و قابل استفاده است. به عنوان مثال، اگر یک خودکار قابلیت نوشتن روی یک ورق کاغذ را داشته باشد، برای کاربر به اندازه کافی عملی است که این خودکار بتواند واقعاً روی یک ورق کاغذ بنویسد. برای این دیدگاه عمل گرایانه، مهم نیست که این قلم چگونه به نظر می رسد، فقط مهم این است که هدف (نوشتن روی یک ورق کاغذ) محقق شود. ویژگی های مناسب برای این عبارتند از: عملی، قابل پیش بینی، و به وضوح ساختار.
  • کیفیت لذت-تحریک (HQ-S): HQ-S توانایی یک محصول برای برآوردن نیاز به بهبود دانش و مهارت های خود را توصیف می کند. این محصول برای ارتقای رشد شخصی کاربر در نظر گرفته شده است. ویژگی های مناسب برای این عبارتند از: خلاق، چالش برانگیز، و مبتکر.
  • کیفیت لذت-هویت (HQ-I): این توانایی یک محصول را در انتقال پیامی خودخواهانه به دیگران توضیح می دهد. این توضیح می دهد که چگونه یک کاربر یک محصول خود را با محصول در یک زمینه اجتماعی شناسایی می کند و کاربر می خواهد چه پیامی را به دیگران منتقل کند. نمونه ای از این قلمی است که به جای پلاستیک از چوب ساخته شده است. کاربری که بسیار متعهد به پایداری است، خود را با قلمی ساخته شده از مواد پایدار می شناسد و همچنین می خواهد تلاش های خود را برای پایداری به دنیای بیرون نشان دهد. ویژگی های مناسب برای این عبارتند از: من را به مردم نزدیک تر می کند، حرفه ای و ارتباط دهنده.
  • جذابیت (ATT): این ارزیابی جهانی مثبت-منفی محصول است. کاربر محصول را به عنوان یک کل ارزیابی می کند و آن را با کلمات ساده خوب، جذاب یا دلپذیر توصیف می کند.
داده های نظرسنجی تعیین شده توسط افراد مورد آزمایش به طور خودکار توسط AttrakDiff ارزیابی می شود. نتایج اساساً شامل سه نمایش گرافیکی (پرتفولیو-ارائه، نمودار مقادیر متوسط ​​و توصیف جفت کلمات) است. نمونه کارها نتایج حاصل از کیفیت عملگرایانه و لذت جویانه (مقدارهای متوسط ​​از هویت و تحریک) را خلاصه می کند. علاوه بر این، فواصل اطمینان تعیین می شوند که به صورت مستطیل نمایش داده می شوند. این مستطیل اطمینان نشان می‌دهد که یک مطالعه بیشتر در شرایط یکسان به یک میانگین ارزش کیفی لذت‌گرایانه در داخل این مستطیل با احتمال ۹۵ درصد دست می‌یابد [ ۴۵ ].
هدف اندازه‌گیری UX اندازه‌گیری تأثیرات بر تجربه کاربر از تقسیم فرآیندهای کاری پیچیده به برنامه‌ها و پیاده‌سازی آنها در یک برنامه وب مبتنی بر برنامه است. برای دو نوع پروژه ای که محصولات در آنها مقایسه می شوند، این مستطیل های اطمینان را می توان برای تعیین اینکه آیا تفاوت در HQ یا PQ از نظر آماری معنی دار است (اگر همپوشانی ندارند) استفاده کرد. هر چه مستطیل اطمینان بزرگتر باشد، شرکت کنندگان آزمون در ارزیابی ناسازگارتر بودند. اگر مستطیل اطمینان به طور کامل در یک قسمت نمونه کارها باشد (به عنوان مثال، خنثی یا دلخواه)، محصول را می توان به یک کاراکتر محصول اختصاص داد. در نمودار مقادیر میانگین، مقادیر میانگین چهار مقیاس (PQ، HQ-S، HQ-I و ATT) نشان داده شده است. برخلاف ارائه نمونه کارها، کیفیت لذت جویانه به جنبه های تحریک و هویت متمایز می شود. علاوه بر این، جذابیت یک محصول به تصویر کشیده شده است. در توصیف جفت کلمات، مقادیر میانگین ۲۸ جفت کلمه منفرد نشان داده شده است. مقادیر شدید (آن ویژگی هایی که به ویژه بحرانی هستند یا به خوبی حل شده اند) را می توان در نظر گرفت [۴۵ ].

۴٫ آزمایش کنید

تنظیمات زمینه ای آزمایش به شرح زیر است. در یک مؤسسه دولتی اتریش، داده‌های مربوط به زیرساخت جمع‌آوری، دیجیتالی، ویرایش و ذخیره می‌شوند تا مجموعه داده‌های زیرساختی یکپارچه را پوشش دهند که منطقه اتریش را پوشش می‌دهد. به طور خاص، هر نهاد اداری – به عنوان مثال، جامعه، استان – ملزم به مشارکت است و باید داده های مربوط به زیرساخت را برای موسسه دولتی اتریش ارائه دهد. راه حل معاصر شامل یک رویکرد تجاری دسکتاپ GIS است که با یک برنامه افزودنی سفارشی به GIS دسکتاپ اصلاح شده است. در حال حاضر، سازمان دولتی به فکر ارائه راه حلی کاربر محورتر برای نهادهای اداری است که داده های زیرساختی را ارائه می دهند. بنابراین، ما قصد داریم از روش توسعه یافته در بخش ۳ استفاده کنیمبه مقایسه GIS دسکتاپ معاصر در مقابل یک رویکرد برنامه محور.
فرآیند تعیین برنامه نشان داده شده در بخش ۳٫۲ برای ۳۵ داستان کاربر اعمال می شود. در زیر نمونه ای از شرح ویژگی های یک داستان کاربر است. برای این کار از مثال ایجاد یک بخش استفاده می شود. علاوه بر این، ترکیبی از برنامه های کاربردی میکرو نشان داده شده است.
در ابتدای این روش، ایجاد یک بخش به عنوان یک برنامه میکرو خود در نظر گرفته می شود. با این حال، اطلاعات بیشتری در مورد اینکه آیا این برنامه میکرو با سایر برنامه های کاربردی میکرو در یک برنامه ترکیب می شود، وجود ندارد. نوع داده های ورودی برش هایی به صورت لبه هستند. بخش‌ها معمولاً در مقیاس بزرگ دیجیتالی می‌شوند، زیرا دقت ضروری است، بنابراین مقدار داده‌های ورودی کم است (فقط چند بخش باید در برنامه وب نشان داده شود، بنابراین هیچ مشکلی در عملکرد وجود ندارد). دستکاری داده ها زمانی صورت می گیرد که یک بخش جدید ایجاد شود.
برای ایجاد یک بخش جدید، اطلاعات زمینه ای اضافی مانند یک نقشه پایه مناسب و لایه های اضافی بیشتر مانند مرزها لازم است. نوع داده خروجی نیز بخش هایی با حجم کم داده است (کاربر معمولاً فقط چند بخش را به صورت دیجیتالی می کند). اجزای اضافی این برنامه های کاربردی میکرو از جمله موارد زیر است:
  • جدا کردن لبه ها برای ساده سازی دیجیتالی کردن
  • جستجوی بخش ها بر اساس ویژگی ها (در صورتی که کاربر به دنبال بخش خاصی باشد)
  • نمایش جزئیات بخش ها (به عنوان مثال، نام خیابان) با ماوس برای بیش از یک ثانیه
این نرم افزار میکرو، در میان دیگران، با داستان کاربر از بخش های ویرایش ترکیب شده است. این شروع داستان کاربری نیز اپلیکیشن میکرو مخصوص به خود را دارد. این یکی دارای همان نوع داده ورودی (بخش ها)، مقدار داده های ورودی (چند بخش)، نوع و کمیت داده متنی (نقشه پایه و لایه های اضافی مانند حاشیه)، نوع و مقدار داده های خروجی (همچنین چند بخش) و همان اجزاء فقط ویژگی های دستکاری داده ها در مقایسه با برنامه میکرو بخش ایجاد متفاوت است (در اینجا دستکاری برای ویرایش بخش های موجود است). از این رو، این رابطه قوی در نظر گرفته می شود و هر دو برنامه میکرو در یک برنامه ترکیب می شوند. سپس می‌توان برنامه‌های میکرو دیگری را به این برنامه اضافه کرد.
برای اندازه گیری تغییرات UX بین GIS دسکتاپ و برنامه وب مبتنی بر برنامه، ابتدا برنامه مبتنی بر وب باید توسعه یابد. به منظور جلوگیری از اجرای کامل، ما فقط یک نمونه اولیه با وفاداری بالا (یک ساختگی کلیک) ایجاد کردیم. نمونه اولیه بر اساس نتایج فرآیند تعیین برنامه توسعه داده شد (به بخش ۳٫۲ مراجعه کنید ). برنامه اولیه (به عنوان مثال، ساختگی کلیک کنید) از یک داشبورد (به شکل ۳ مراجعه کنید ) و چندین برنامه تشکیل شده است. با استفاده از این برنامه تحت وب مبتنی بر برنامه، توجه به طراحی ساده و واضحی که به حداقل ممکن کاهش می یابد، معطوف می شود ( شکل ۴ را ببینید). برای اینکه بتوانیم از طراحی کاربر محور اطمینان حاصل کنیم، تبادل گسترده ای با منتخبی از افراد از گروه کاربری آینده صورت گرفت. یک جلسه هفتگی برای بحث در مورد پیشرفت فعلی وجود داشت. گروه کاربری آینده بهبودهایی را پیشنهاد کردند که در اجرا در نظر گرفته شدند. علاوه بر این، جابجایی بین برنامه ها باید آسان و شهودی باشد. داده‌های مکانی با برگه کتابخانه [ ۴۶ ] – یک کتابخانه نقشه جاوا اسکریپت منبع باز – تجسم می‌شوند و با استفاده از پایگاه داده فضایی PostGIS [ ۴۷ ] پردازش می‌شوند. نمونه اولیه برنامه وب مبتنی بر برنامه دارای ویژگی های زیر است:
  • نوار وظیفه: نوار وظیفه به کاربر اطلاع می دهد که در حال حاضر در کدام برنامه کار می کند.
  • تنظیم نقشه پایه: کاربر قادر است نقشه پایه را به سرعت و به راحتی تنظیم کند. بنابراین امکان انتخاب بین سه نقشه پایه وجود دارد.
  • منوی زمینه: با هر کلیک راست روی یک برنامه روی نقشه، یک منوی زمینه باید باز شود. در این منو، پیوندهایی به برنامه های دیگر نمایش داده می شود تا اطمینان حاصل شود که کاربر می تواند به سرعت و به راحتی بین برنامه های مختلف جابجا شود. با کلیک راست مستقیم روی داده‌های جغرافیایی، یک منوی زمینه گسترده باز می‌شود که علاوه بر پیوندهای سایر برنامه‌ها، گزینه‌های انتخاب خاصی را نیز نشان می‌دهد.
  • تغییر URL: URL موقعیت روی نقشه (طول و عرض جغرافیایی از مرکز نقشه ها) و همچنین سطح بزرگنمایی را نشان می دهد. هر بار که نمای نقشه تغییر می کند، URL مطابق آن به روز می شود.
  • پارامترهای ارسال: اگر برنامه ها فراخوانی شوند، پارامترهای موجود در URL نیز در هر زمان ارسال می شوند. با باز کردن یک برنامه دیگر از منوی زمینه، طول، عرض جغرافیایی و سطح بزرگنمایی پارامترها نیز به ازای هر URL ارسال می شود. برنامه تازه باز شده از این پارامترها برای باز کردن نقشه در همان موقعیت و همان سطح زوم برنامه استفاده شده قبلی استفاده می کند. بنابراین، کاربر می تواند به راحتی بین برنامه ها جابجا شود. با گزینه های انتخاب ویژه در منوی زمینه (با کلیک راست بر روی یک شی)، پارامترهای بیشتری مانند شناسه شی نیز ارسال می شود. این بدان معنی است که شی مربوطه را می توان مستقیماً در برنامه تازه باز شده انتخاب کرد و مستقیماً قابل ویرایش است.
برای اندازه گیری UX، یک گروه متمرکز با ۱۴ شرکت کننده راه اندازی شد. این گروه متشکل از پنج زن و ۹ مرد در سنین تقریبی ۲۵ تا ۶۰ سال است که اکثر آنها دارای تحصیلات آکادمیک در زمینه GIS هستند. بقیه حداقل چندین سال تجربه کار با GIS دارند. بنابراین، همه آنها در کار با راه حل مدرن GIS رومیزی، به ویژه کار با داده های زیرساخت متخصص هستند. آنها برای چندین شرکت زیرساخت و ایالت های فدرال کار می کنند و بخشی از نهاد دولتی اتریش در زمینه فرآیند توسعه و دیجیتالی کردن داده ها هستند. هدف این گروه تمرکز، انجام وظایف انتخابی ابتدا با رویکرد دسکتاپ GIS و سپس با برنامه وب مبتنی بر برنامه بود. ما تعدادی از ۱۰ کار را انتخاب کردیم که باید با رویکرد دسکتاپ GIS و رویکرد مبتنی بر برنامه انجام شود. این وظایف انتخاب شده شامل ویرایش، ایجاد و حذف داده ها بود. پس از پردازش، این وظایف با GIS رومیزی، از شرکت کنندگان خواسته شد تا به سوالات ابزار AttrakDiff پاسخ دهند. متعاقباً، پس از یک استراحت کوتاه، گروه تمرکز قبل از پردازش مجدد وظایف انتخاب شده (این بار با برنامه وب مبتنی بر برنامه) مقدمه مختصری از کار با برنامه وب مبتنی بر برنامه را به دست آورد. پس از آن، از شرکت کنندگان گروه تمرکز خواسته شد تا مجدداً به سوالات AttrakDiff پاسخ دهند. پس از اتمام آزمایش، پنل بحث برای تبادل نظر و تجربیات تشکیل شد. این وظایف با GIS رومیزی، از شرکت کنندگان خواسته شد تا به سوالات ابزار AttrakDiff پاسخ دهند. متعاقباً، پس از یک استراحت کوتاه، گروه تمرکز قبل از پردازش مجدد وظایف انتخاب شده (این بار با برنامه وب مبتنی بر برنامه) مقدمه مختصری از کار با برنامه وب مبتنی بر برنامه را به دست آورد. پس از آن، از شرکت کنندگان گروه تمرکز خواسته شد تا مجدداً به سوالات AttrakDiff پاسخ دهند. پس از اتمام آزمایش، پنل بحث برای تبادل نظر و تجربیات تشکیل شد. این وظایف با GIS رومیزی، از شرکت کنندگان خواسته شد تا به سوالات ابزار AttrakDiff پاسخ دهند. متعاقباً، پس از یک استراحت کوتاه، گروه تمرکز قبل از پردازش مجدد وظایف انتخاب شده (این بار با برنامه وب مبتنی بر برنامه) مقدمه مختصری از کار با برنامه وب مبتنی بر برنامه را به دست آورد. پس از آن، از شرکت کنندگان گروه تمرکز خواسته شد تا مجدداً به سوالات AttrakDiff پاسخ دهند. پس از اتمام آزمایش، پنل بحث برای تبادل نظر و تجربیات تشکیل شد. قبل از پردازش مجدد وظایف انتخاب شده (این بار با برنامه وب مبتنی بر برنامه). پس از آن، از شرکت کنندگان گروه تمرکز خواسته شد تا مجدداً به سوالات AttrakDiff پاسخ دهند. پس از اتمام آزمایش، پنل بحث برای تبادل نظر و تجربیات تشکیل شد. قبل از پردازش مجدد وظایف انتخاب شده (این بار با برنامه وب مبتنی بر برنامه). پس از آن، از شرکت کنندگان گروه تمرکز خواسته شد تا مجدداً به سوالات AttrakDiff پاسخ دهند. پس از اتمام آزمایش، پنل بحث برای تبادل نظر و تجربیات تشکیل شد.

۵٫ نتایج

در فرآیند تعیین برنامه، ۳۵ داستان کاربر ایجاد شد که برابر با برنامه های کاربردی خرد بود. با استفاده از روش مشخص شده در بخش ۳٫۲ ، ما چهار برنامه کاربردی را بر اساس ۳۵ داستان کاربر شناسایی کردیم. ما به همراه کاربران، آن برنامه‌ها را «برنامه‌های ویرایشگر» نامیدیم که قابلیت ایجاد، حذف و ویرایش انواع مختلف اشیاء فضایی را دارند.
آن برنامه‌های میکرو که در یک برنامه ترکیب شده‌اند، تنها در ویژگی دستکاری متفاوت هستند. نوع داده ورودی، مقدار داده های ورودی و زمینه در برنامه ها همگن هستند و بنابراین با هم ترکیب شده اند. یک استثنا در این مورد، برنامه ای است که طبق روش های بالا، ابتدا به عنوان دو برنامه جداگانه مشاهده می شد. در طول فرآیند تعیین برنامه‌ها، مبادله شدیدی با گروه کاربری آینده صورت گرفت زیرا آنها توانستند تخصص خود را به کار ببرند. از این رو، دو برنامه ویرایشگر با یک برنامه ترکیب شده اند زیرا کاربران معمولاً گردش کار را در این دو برنامه به طور همزمان انجام می دهند.
نتایج ارزیابی UX در پاراگراف های زیر ارائه شده است. شکل ۵نتایج ارائه نمونه کارها را به تصویر می کشد. برنامه وب مبتنی بر برنامه (مستطیل نارنجی) از نظر کیفیت عملگرا (PQ) و لذت لذتبخش (HQ) بهتر از GIS رومیزی (مستطیل آبی) عمل می کند. هر دو فاصله اطمینان از نظر اندازه تقریباً مشابه هستند، به این معنی که شرکت‌کنندگان در گروه تمرکز از نظر کیفیت عمل‌گرایانه و لذت‌گرایانه هر دو رویکرد (GIS رومیزی و برنامه وب مبتنی بر برنامه) به طور مشابه توافق دارند. علاوه بر این، هر دو فاصله اطمینان به صورت افقی یا عمودی همپوشانی ندارند. بنابراین، نتایج بهتر برنامه تحت وب مبتنی بر برنامه از نظر کیفیت عملگرا و لذت‌گرا از نظر آماری معنادار است. از این رو، مطالعه دیگری با شرایط آزمون یکسان به احتمال ۹۵ درصد است که برنامه وب از نظر PQ و دوباره HQ بهتر از GIS دسکتاپ عمل می کند. به طور خلاصه، برنامه وب مبتنی بر برنامه – برای شرکت کنندگان در گروه تمرکز – برای دستیابی به یک هدف خاص مناسب تر است. علاوه بر این، رویکرد مبتنی بر برنامه نتایج بهتری را از نظر کیفیت درک شده و احساس “آنچه این محصول ارائه می دهد” در مقایسه با رویکرد دسکتاپ GIS نشان می دهد.
نمودار مقادیر متوسط ​​( شکل ۶ ) مقادیر متوسط ​​ابعاد کیفیت عملگرا، کیفیت لذت‌گرا (که به کیفیت لذت‌گرا-تحریک و کیفیت لذت-هویت تقسیم می‌شود) و جذابیت را نشان می‌دهد. این نتایج نشان می‌دهد که برنامه‌های کاربردی وب مبتنی بر برنامه در همه ابعاد به نتایج بهتری دست می‌یابند – که به وضوح با خط نارنجی در شکل ۶ قابل مشاهده است.. این به معنای توانایی درک بهتر محصول (برنامه وب) برای دستیابی به “اهداف انجام” (کیفیت عمل گرایانه) است. علاوه بر این، برنامه کاربردی وب تمایل دارد نیاز به بهبود دانش خود (کیفیت لذت‌بخش – تحریک) و شناسایی کاربر با برنامه (کیفیت لذت‌بخش – هویت) را برآورده کند. علاوه بر این، کاربران برنامه وب را جذاب تر می بینند و محصول را بهتر، جذاب تر و دلپذیرتر می دانند (به بخش ۳٫۳ مراجعه کنید ).
شکل ۷ نتایج توصیف جفت کلمات را نشان می دهد که تمام امتیازات ۲۸ جفت کلمه مختلف را نشان می دهد. در این شکل، نتایج بهتر وب اپلیکیشن مبتنی بر اپلیکیشن از نظر UX مشهود است. عملکرد بهتر برنامه وب تقریباً در همه جفت‌های کلمه (به جز غیرحرفه‌ای-حرفه‌ای) از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. همچنین قابل توجه است که برنامه وب مبتنی بر برنامه در محدوده UX مثبت برای همه جفت‌های کلمه قرار دارد، به جز چالش برانگیز (در اینجا امتیاز دقیقاً صفر است). از سوی دیگر، رویکرد دسکتاپ GIS تنها موفق به کسب دو امتیاز (غیرحرفه‌ای-حرفه‌ای و ارزان-پریمیوم) در محدوده UX مثبت می‌شود.

۶٫ بحث و چشم انداز

با توجه به نتایج به دست آمده، کار با یک برنامه تحت وب GIS مبتنی بر برنامه برای گروه تمرکز از نظر UX لذت بخش تر بود. راه حل دسکتاپ GIS از دیدگاه کاربر کمتر بصری در نظر گرفته می شود. این را می توان در نتیجه ارزیابی تجربه کاربر مشاهده کرد. برنامه وب مبتنی بر برنامه برای دستیابی به یک هدف خاص (کیفیت عملی) و دستیابی به نتایج بهتر از نظر کیفیت درک شده از آنچه این محصول ارائه می دهد مناسب تر است. علاوه بر این، نتایج نشان می‌دهد که گروه تمرکز برنامه مبتنی بر برنامه را در میان دیگران، انسانی‌تر، ساده‌تر، نوآورانه‌تر و ساختارمندتر می‌داند.
این نتیجه در پانل بحث در گروه تمرکز نیز تایید شد. جنبه های مثبتی که در رابطه با کار با برنامه تحت وب مبتنی بر برنامه بیشتر ذکر شد عبارتند از:
  • دست زدن آسان و شهودی
  • رابط کاربری کاهش یافته (بدون درهم ریختگی بصری یا حواس پرتی)
بنابراین کار با این برنامه وب به دلیل مدیریت بصری آن می تواند به سرعت برای افراد غیر متخصص توضیح داده شود. از نظر کار با GIS دسکتاپ، عبارات «پر زحمت» و «گیج کننده» اغلب توسط گروه تمرکز ذکر شده است. این احساس در نتایج ارزیابی تجربه کاربر نیز تایید شده است. GIS دسکتاپ در مقایسه با برنامه وب مبتنی بر برنامه پیچیده تر و دلسرد کننده تر و همچنین گیج کننده تر است. اینجاست که مزیت امکان پیاده‌سازی فردی و خاص مشتری از یک برنامه تحت وب مبتنی بر برنامه مشخص می‌شود.
امکان تقسیم فرآیندها به برنامه ها در یک رویکرد وب مبتنی بر برنامه می تواند اطمینان حاصل کند که فقط اطلاعات ضروری و ضروری (که برای پردازش مربوطه یک کار خاص مورد نیاز است) به کاربر ارائه می شود. علاوه بر این، تجسم تا حدودی شماتیک، به عنوان مثال، دکمه ها در یک برنامه وب امکان پذیر است، که می تواند مدیریت برنامه وب را به خصوص برای افراد غیر متخصص آسان تر کند. این باعث می‌شود که کاربران محصول را جذاب‌تر ببینند، که نتایج نیز به وضوح نشان می‌دهد.
برای دستیابی به طراحی کاربر محور، یک مشاوره دوره ای با گروه کاربری آینده برای شناسایی شکست های طراحی در مراحل اولیه (روش AGILE) مورد نیاز است. بنابراین، می توان به یک طراحی جذاب با قابلیت استفاده خوب دست یافت. کاربر آینده برنامه با وظایف، اهداف، دانش و مهارت های خود در کانون توجه فرآیند توسعه قرار دارد. بنابراین این رویه باید تکراری در نظر گرفته شود که می تواند از چندین حلقه بازخورد عبور کند.
همانطور که در بالا ذکر شد، یک برنامه وب مبتنی بر برنامه در مقایسه با GIS دسکتاپ دارای مزایایی در رابطه با تجربه کاربری است. اگر یک شرکت یا موسسه تصمیم به مهاجرت از یک GIS دسکتاپ به یک برنامه تحت وب مبتنی بر برنامه دارد، توصیه می کنیم چند نکته را در نظر بگیرید. اول از همه، تمام گردش‌های کاری موجود باید به عنوان داستان کاربر توصیف شوند. این داستان های کاربر باید با استفاده از ویژگی های بخش ۳٫۲ شرح داده شوند . سپس می توان بررسی کرد که کدام استوری های کاربری رابطه قوی دارند تا بتوان آنها را با هم ترکیب کرد. نتایج تعیین برنامه همیشه باید با گروه کاربری آینده مبادله شود. آنها اغلب تجربه و دانش زیادی در مورد موارد استفاده خاص دارند.
هنگام پیاده سازی برنامه ها در یک برنامه وب مبتنی بر برنامه، همیشه باید به طراحی ساده و شهودی کاربر محور توجه شود. در اینجا، تبادل با گروه کاربری آینده نیز مهم است. اگر نمونه اولیه یک برنامه کاربردی در دسترس باشد، اندازه گیری UX می تواند انجام شود. ابزار AttrakDiff برای این کار مناسب است. اگر با این اندازه گیری نتیجه خوبی حاصل شود، می توان اجرای فنی را ادامه داد.
تمرکز این کار بر روی برنامه‌ای بود که وظیفه اصلی آن ویرایش، حذف و ایجاد ویژگی‌های زیرساختی بود – یعنی داده‌های مکانی. این سوال تحقیق که آیا UX رویکرد مبتنی بر برنامه در مقایسه با رویکرد GIS دسکتاپ بهتر است یا خیر را می توان با توجه به نتایج به وضوح پاسخ داد. ارزیابی UX هر دو رویکرد با استفاده از یک گروه تمرکز به وضوح مزایای رویکرد مبتنی بر برنامه مبتنی بر کاربر را نشان می دهد.
کارهای آینده را می توان انواع مختلفی از وظایف اصلی یک برنامه وب مبتنی بر برنامه در نظر گرفت. علاوه بر این، میزان داده ای که می تواند در یک برنامه وب پردازش شود را می توان در کار آینده تعیین کرد. این نتایج را می توان در فرآیند ادغام برنامه های میکرو در برنامه های منفرد گنجاند.

منابع

  1. بارو، PA; مک دانل، آر. اصول سیستم های اطلاعات جغرافیایی ; انتشارات دانشگاه آکسفورد: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، ۱۹۹۸٫ [ Google Scholar ]
  2. Worboys، MF; Duckham, M. GIS: A Computing Perspective ; CRC Press: Boca Raton، FL، USA، ۲۰۰۴٫ [ Google Scholar ]
  3. نقشه برداری GIS مبتنی بر اینترنت بیکر، TR در پشتیبانی از آموزش K-12. پروفسور Geogr. ۲۰۰۵ ، ۵۷ ، ۴۴-۵۰٫ [ Google Scholar ]
  4. کامارا، جی. سوزا، خیابان مونتیرو، ام. پایوا، جی. گاریدو، جی. کامارا، جی. کارتاکسو، آر. سوزا، م. میگل، آ. مونتیرو، وی. و همکاران مدیریت پیچیدگی در طراحی رابط GIS در مجموعه مقالات کارگاه I برزیلی درباره ژئوانفورماتیک، کامپیناس، برزیل، ۱۰ تا ۱۳ اکتبر ۱۹۹۹٫ [ Google Scholar ]
  5. مالین، وی. گریگونیس، وی. پالویچیوس، وی. گریفیث، اس. سیستم اطلاعات جغرافیایی: اصول قدیمی با قابلیت های جدید. شهری دس. بین المللی ۲۰۱۱ ، ۱۶ ، ۱-۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  6. کتاب آشپزی Diener, M. Python Geospatial Analysis ; Packt Publishing Ltd.: Birmingham, UK, 2015. [ Google Scholar ]
  7. بیوند، RS; Pebesma، EJ; گومز-روبیو، وی. Pebesma، EJ تجزیه و تحلیل داده های مکانی کاربردی با R. Springer: برلین/هایدلبرگ، آلمان، ۲۰۰۸; جلد ۷۴۷۲۴۸۷۱۷٫ [ Google Scholar ]
  8. Dragićević، S. پتانسیل GIS مبتنی بر وب. جی. جئوگر. سیستم ۲۰۰۴ ، ۶ ، ۷۹-۸۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  9. وانگ، اس. چارچوب CyberGIS برای سنتز زیرساخت سایبری، GIS و تجزیه و تحلیل فضایی. ان دانشیار صبح. Geogr. ۲۰۱۰ ، ۱۰۰ ، ۵۳۵-۵۵۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  10. Wang, S. CyberGIS: طرح اولیه برای اکوسیستم های نرم افزاری مکانیکی یکپارچه و مقیاس پذیر. بین المللی جی. جئوگر. Inf. علمی ۲۰۱۳ ، ۲۷ ، ۲۱۱۹-۲۱۲۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  11. Hassenzahl, M. مدل لذت‌گرا/عمل‌گرایانه تجربه کاربر. به سمت UX Manif. ۲۰۰۷ ، ۱۰ ، ۱۰-۱۴٫ [ Google Scholar ]
  12. Medyckyj-Scott، D.; Hearnshaw، HM عوامل انسانی در سیستم های اطلاعات جغرافیایی ; Halsted Press: کانبرا، استرالیا، ۱۹۹۳٫ [ Google Scholar ]
  13. Nyerges، TL; مارک، DM; لورینی، آر. Egenhofer، MJ (ویراستار.) جنبه های شناختی تعامل انسان و کامپیوتر برای سیستم های اطلاعات جغرافیایی ; Springer: Dordrecht, The Netherlands, 1995. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  14. Nyerges، TL; مارک، DM; لورینی، آر. Egenhofer، M. جنبه های شناختی HCI برای GIS: مقدمه. در جنبه های شناختی تعامل انسان و رایانه برای سیستم های اطلاعات جغرافیایی ; Springer: برلین/هایدلبرگ، آلمان، ۱۹۹۵; صص ۱-۸٫ [ Google Scholar ]
  15. طراحی گولد، MD GIS: یک دیدگاه هرمنوتیکی. فتوگرام مهندس Remote Sens. ۱۹۹۴ , ۶۰ , ۱۱۰۵-۱۱۱۶٫ [ Google Scholar ]
  16. Saffer, D. طراحی برای تعامل: ایجاد برنامه‌ها و دستگاه‌های نوآورانه . New Riders Pearson Education توزیع کننده: برکلی، کالیفرنیا، ایالات متحده; لندن، بریتانیا، ۲۰۱۰٫ [ Google Scholar ]
  17. Hassenzahl, M. تجربه کاربر (UX): به سوی یک دیدگاه تجربی در مورد کیفیت محصول. در مجموعه مجموعه مقالات بیستمین کنفرانس بین المللی انجمن فرانکوفون d’Interaction Homme-Machine، IHM ’08، متز، فرانسه، ۲-۵ سپتامبر ۲۰۰۸; مجموعه مقالات کنفرانس بین المللی ACM. Brangier, E., Michel, G., Bastien, JMC, Carbonell, N., Eds. ACM: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، ۲۰۰۸; صص ۱۱-۱۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  18. گودمن، ای. کونیاوسکی، م. Moed، A. مشاهده تجربه کاربر: راهنمای یک پزشک برای تحقیقات کاربر . الزویر: آمستردام، هلند، ۲۰۱۲٫ [ Google Scholar ]
  19. آلبرت، دبلیو. Tullis, T. اندازه‌گیری تجربه کاربر: جمع‌آوری، تجزیه و تحلیل و ارائه معیارهای کاربردپذیری . Elsevier: Newnes، استرالیا، ۲۰۱۳٫ [ Google Scholar ]
  20. آندرینکو، ن. آندرینکو، جی. ووس، اچ. برناردو، اف. هیپولیتو، جی. کرچمر، U. آزمایش قابلیت استفاده از نقشه های تعاملی در CommonGIS. کارتوگر. Geogr. Inf. علمی ۲۰۰۲ ، ۲۹ ، ۳۲۵-۳۴۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  21. راث، آر. راس، ک. MacEachren، A. طراحی کاربر محور برای نقشه های تعاملی: مطالعه موردی در تجزیه و تحلیل جرم. ISPRS Int. J. Geo Inf. ۲۰۱۵ ، ۴ ، ۲۶۲-۳۰۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  22. پوپلین، آ. گوان، دبلیو. لوئیس، بی. بررسی آنلاین کاربران ناهمگن و استفاده آنها از پلتفرم نقشه برداری تعاملی WorldMap. کارتوگر. J. ۲۰۱۶ ، ۵۴ ، ۲۱۴-۲۳۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  23. مورگان، JD طراحی کاربر محور برای افزودن قابلیت پوشش تعاملی در یک وب GIS موجود. ترانس. GIS ۲۰۱۶ ، ۲۰ ، ۸۰۷-۸۱۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  24. شنور، اس. بکتاش، ک. Çöltekin، A. پیچیدگی بصری اندازه گیری و درک شده: یک مطالعه مقایسه ای بین سه ارائه دهنده نقشه آنلاین. کارتوگر. Geogr. Inf. علمی ۲۰۱۷ ، ۴۵ ، ۲۳۸-۲۵۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  25. چولتکین، ا. هیل، بی. گارلاندینی، اس. Fabrikant، SI ارزیابی اثربخشی طراحی‌های رابط نقشه تعاملی: مطالعه موردی ادغام معیارهای کاربردپذیری با تجزیه و تحلیل حرکت چشم. کارتوگر. Geogr. Inf. علمی ۲۰۰۹ ، ۳۶ ، ۵-۱۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  26. هنیگ، اس. Vogler, R. برنامه های کاربردی نقشه کاربر محور از طریق طراحی مشارکتی: تجربیات به دست آمده در طول پروژه “YouthMap 5020”. کارتوگر. J. ۲۰۱۶ ، ۵۳ ، ۲۱۳-۲۲۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  27. هذا، ص. ارزیابی تجربه کاربری تجربی GIS. ترانس. GIS ۲۰۰۹ ، ۱۳ ، ۵۰۳-۵۲۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  28. رسچ، بی. Zimmer, B. طراحی تجربه کاربر در ژئوپورتال های حرفه ای مبتنی بر نقشه. ISPRS Int. J. Geo Inf. ۲۰۱۳ ، ۲ ، ۱۰۱۵-۱۰۳۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  29. نقشه های تعاملی Roth، RE: آنچه می دانیم و آنچه باید بدانیم. جی. اسپات. Inf. علمی ۲۰۱۳ ، ۲۰۱۳ ، ۵۹-۱۱۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  30. کری، سی. اشمید، اف. فریتز، اچ. سرمقاله مهمان: تعامل نقشه. GeoInformatica ۲۰۱۷ ، ۲۱ ، ۵۷۳-۵۷۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  31. دگبلو، ا. کروزه، جی. فایفر، ام. نقشه های تعاملی، بهره وری و تجربه کاربر: مطالعه کاربر در حوزه تحرک الکترونیکی. ترانس. GIS ۲۰۱۹ ، ۲۳ ، ۱۳۵۲-۱۳۷۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  32. Traun، C. Wahrnehmungsorientierte Kartengestalung. در Online-Karten im Fokus: Praxisorientierte Entwicklung und Umsetzung ; هنینگ، اس.، اد. VDE Verlag (Wichmann): برلین، آلمان، ۲۰۱۵; صص ۳۳-۵۱٫ [ Google Scholar ]
  33. آتزل، سی. شولز، جی. وکنر، بی. میتل بوک، ام. Knoth، L. داشبوردهای نقشه متناسب با نقش – رویکردی جدید برای تقویت زنجیره تامین مبتنی بر جنگل. ISPRS Int. J. Geo Inf. ۲۰۱۹ ، ۸ ، ۴۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  34. Atzl, C. نحوه طراحی نقشه های وب که کاربران دوست دارند. در Online-Karten im Fokus: Praxisorientierte Entwicklung und Umsetzung ; هنینگ، اس.، اد. VDE Verlag (Wichmann): برلین، آلمان، ۲۰۱۵; صص ۳۳-۵۱٫ [ Google Scholar ]
  35. راث، اصول اولیه تعامل کارتوگرافی RE: چارچوب و سنتز. کارتوگر. J. ۲۰۱۲ , ۴۹ , ۳۷۶-۳۹۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  36. راث، RE یک طبقه‌بندی تجربی مشتق‌شده از مبانی تعاملی برای کارتوگرافی تعاملی و تجسم زمین. IEEE Trans. Vis. محاسبه کنید. نمودار ۲۰۱۳ ، ۱۹ ، ۲۳۵۶-۲۳۶۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  37. دگبلو، ا. Kauppinen، T. افزایش شفافیت از طریق نقشه های وب. در مجموعه مقالات کنفرانس وب همراه، لیون، فرانسه، ۲۳ تا ۲۷ آوریل ۲۰۱۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  38. برهل، م. مت، اچ. مائدچه، ا. Werder، K. بررسی اصول توسعه نرم افزار چابک کاربر محور: بررسی ادبیات. Inf. نرم افزار تکنولوژی ۲۰۱۵ ، ۶۱ ، ۱۶۳-۱۸۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  39. سلینا، اف. بوچر، دی. ویگا سیمائو، جی. رودل، آر. مارتین، آر. فراتر از محدودیت‌های برنامه‌های تغییر رفتار فعلی برای تحرک پایدار: بینش‌هایی از فرآیند طراحی و ارزیابی کاربر محور. پایداری ۲۰۱۹ ، ۱۱ ، ۲۲۸۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  40. بوخناو، م. سوری، JF تجربه نمونه سازی. در مجموعه مقالات سومین کنفرانس طراحی سیستم‌های تعاملی: فرآیندها، تمرین‌ها، روش‌ها و تکنیک‌ها، نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، ۱۷ تا ۱۹ اوت ۲۰۰۰٫ ص ۴۲۴-۴۳۳٫ [ Google Scholar ]
  41. هارتسون، آر. Pyla, PS The UX Book: Process and Guidelines for Sursuring a Quality User experience ; الزویر: آمستردام، هلند، ۲۰۱۲٫ [ Google Scholar ]
  42. لیم، YK; استولترمن، ای. تننبرگ، جی. آناتومی نمونه های اولیه: نمونه های اولیه به عنوان فیلتر، نمونه های اولیه به عنوان تجلی ایده های طراحی. ACM Trans. محاسبه کنید. هوم تعامل داشتن. (TOCHI) ۲۰۰۸ ، ۱۵ ، ۱-۲۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  43. بک، ک. Andres, C. Extreme Programming توضیح داده شده: Embrace Change ; Addison-Wesley Professional: بوستون، MA، ایالات متحده آمریکا، ۲۰۰۰٫ [ Google Scholar ]
  44. حسن زحل، م. برمستر، ام. Koller, F. AttrakDiff: Ein Fragebogen zur Messung wahrgenommener hedonischer und pragmatischer Qualität. در Mensch & Computer 2003 ; Springer: برلین/هایدلبرگ، آلمان، ۲۰۰۳; ص ۱۸۷-۱۹۶٫ [ Google Scholar ]
  45. حسن زحل، م. برمستر، ام. Koller، F. Der User Experience (UX) auf der Spur. Zum Einsatz von www.attrakdiff.de . In Usability Professionals 2008 ; Brau, H., Diefenbach, S., Hassenzahl, M., Koller, F., Peissner, M., Röse Hrsg, K., Eds.; Fraunhofer Verlag: اشتوتگارت، آلمان، ۲۰۰۸٫ [ Google Scholar ]
  46. Leaflet—یک کتابخانه جاوا اسکریپت برای نقشه های تعاملی. در دسترس آنلاین: https://leafletjs.com/ (در ۲۷ ژوئیه ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
  47. PostGIS – اشیاء مکانی و جغرافیایی برای PostgreSQL. در دسترس آنلاین: https://postgis.net/ (در ۲۷ ژوئیه ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
شکل ۱٫ گردش کار کلی که در مقاله دنبال می شود. ستون های روش شناختی فراگیر در مستطیل های آبی هستند، در حالی که قطعات روش شناختی دانه ریزتر در مستطیل های سفید آورده شده اند.
شکل ۲٫ ساختار داستان های کاربر اعمال شده در آزمایش.
شکل ۳٫ داشبورد پیاده سازی شده برنامه وب. لیستی از پیوندها به برنامه های دیگر را نشان می دهد (۱). لیست وظایف آزمایش با پیوند به پنجره های بازشو برای اطلاعات بیشتر (۲)؛ پیشنهاد اجرای فهرستی از وظایف تکمیل شده (۳)؛ یک نقشه کلی کوچک (۴)؛ پیشنهاد اجرای یک تابع چت (۵).
شکل ۴٫ یکی از برنامه های پیاده سازی شده برنامه تحت وب. در حال نشان دادن تصویر geodata (1) است. امکان جابجایی آسان و شهودی بین برنامه های مختلف از طریق منوی زمینه (۲)؛ یک تصویر شماتیک داده ها با دکمه ها و پیکتوگرام ها (اطلاعات به دلایل محرمانه سیاه شده است) (۳).
شکل ۵٫ نتیجه UX-Measurement. (پورتفولیو-ارائه).
شکل ۶٫ نتیجه UX-Measurement (نمودار مقادیر متوسط).
شکل ۷٫ نتیجه UX-Measurement (توضیح جفت کلمات).

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خانهدربارهتماسارتباط با ما