منابع

1. فرومکین، اچ. Haines، A. تغییرات جهانی محیطی و خطرات بیماری های غیرواگیر. آنو. Rev. Public Health ۲۰۱۹ ، ۴۰ ، ۲۶۱-۲۸۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
2. شاو، کی. Geogr. Compass ۲۰۰۸ , ۲ , ۱۶۹۷-۱۷۲۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
3. پگلر، سی. لی، اچ. Pojani, D. Gentrification در بزرگترین شهرهای استرالیا: منظره ای از چشم پرنده. اوست طرح. ۲۰۲۰ ، ۵۶ ، ۱۹۱-۲۰۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
4. استیونسون، دی. شهرهای فرهنگ: دیدگاه جهانی . Routledge: لندن، انگلستان؛ نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، ۲۰۱۴; پ. ۱۷۵٫ [ Google Scholar ]
5. گلدبرگ-میلر، برنامه ریزی SBD برای شهر فرهنگی: شهرسازی خلاق در تورنتو و نیویورک . Routledge: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، ۲۰۱۸؛ پ. ۲۶۰٫ [ Google Scholar ]
6. گیلز کورتی، بی. ورنز مودون، ا. ریس، آر. تورل، جی. داننبرگ، ا. بدلند، اچ. فاستر، اس. لو، ام. سالیس، جی. استیونسون، ام. و همکاران برنامه ریزی شهری و سلامت جمعیت: یک چالش جهانی Lancet ۲۰۱۶ ، ۳۸۸ ، ۲۹۱۲-۲۹۲۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
7. واتس، ن. Adger، WN; آگنولوچی، پ. بلک استاک، جی. بیاس، پی. کای، دبلیو. چایتور، اس. کلبورن، تی. کالینز، ام. کوپر، ا. و همکاران سلامت و تغییرات آب و هوا: پاسخ های سیاستی برای محافظت از سلامت عمومی Lancet ۲۰۱۵ ، ۳۸۶ ، ۱۸۶۱-۱۹۱۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
8. زیستگاه سازمان ملل Habitat III: کنفرانس ملل متحد در مورد مسکن و توسعه شهری پایدار. در دسترس آنلاین: https://habitat3.org (دسترسی در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۱).
9. Swinburn، BA; کراک، VI; آلندر، اس. اتکینز، وی جی. بیکر، پی. بوگارد، جی آر. بریندن، اچ. کالویلو، آ. دی شوتر، او. داورجان، ر. و همکاران سندرم جهانی چاقی، سوء تغذیه و تغییرات آب و هوایی: گزارش کمیسیون لنست. Lancet ۲۰۱۹ ، ۳۹۳ ، ۷۹۱–۸۴۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
10. سازمان بهداشت جهانی. بیانیه شانگهای در مورد ارتقای سلامت در دستور کار ۲۰۳۰ برای توسعه پایدار. در مجموعه مقالات نهمین کنفرانس جهانی ارتقای سلامت سازمان جهانی بهداشت، شانگهای، چین، ۱ فوریه ۲۰۱۷؛ صص ۷-۸٫ [ Google Scholar ]
11. سازمان بهداشت جهانی؛ کمیسیون تعیین کننده های اجتماعی سلامت. بستن شکاف در یک نسل: برابری سلامت از طریق اقدام بر روی عوامل اجتماعی تعیین کننده سلامت. گزارش نهایی کمیسیون تعیین کننده های اجتماعی سلامت ; WHO: ژنو، سوئیس، ۲۰۰۸٫ [ Google Scholar ]
12. OECD. انجمن حمل و نقل بین المللی ۲۰۱۱، بررسی عابر پیاده، فضای شهری و سلامت: خلاصه سند ; OECD: بروکسل، بلژیک، ۲۰۱۱٫ [ Google Scholar ]
13. سازمان ملل. شصت و هفتمین جلسه بیانیه سیاسی نشست سطح عالی مجمع عمومی پیشگیری و کنترل بیماری های غیر واگیر. در دسترس آنلاین: http://www.un.org/ga/search/view_doc.asp?symbol=A/66/L.1 (در ۲۹ اکتبر ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
14. سازمان ملل. قطعنامه تصویب شده توسط مجمع عمومی در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۶: دستور کار جدید شهری ؛ سازمان ملل: کیتو، اکوادور، ۲۰۱۶٫ [ Google Scholar ]
15. سازمان بهداشت جهانی؛ UN-Habitat. گزارش جهانی بهداشت شهری: شهرهای سالم تر عادلانه برای توسعه پایدار ؛ WHO: ژنو، سوئیس، ۲۰۱۶٫ [ Google Scholar ]
16. کمیسیون جهانی اقتصاد و اقلیم. استفاده از فرصت جهانی: مشارکت برای رشد بهتر و آب و هوای بهتر ؛ اقتصاد آب و هوای جدید: واشنگتن، WA، ایالات متحده آمریکا، ۲۰۱۵٫ [ Google Scholar ]
17. مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه تصویب شده توسط مجمع عمومی: تغییر جهان ما: دستور کار ۲۰۳۰ برای توسعه پایدار A/RES/70/1 ; سازمان ملل: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، ۲۰۱۵٫ [ Google Scholar ]
18. Levinson، DM شهر ۳۰ دقیقه ای: طراحی برای دسترسی ; آزمایشگاه طراحی شبکه: سیدنی، استرالیا، ۲۰۱۹٫ [ Google Scholar ]
19. اداره آمار استرالیا ۲۹۰۰٫۰—۲۰۱۶ سرشماری نفوس و مسکن: درک اطلاعات سرشماری و سرشماری ; اداره آمار استرالیا: کانبرا، استرالیا، ۲۰۱۸٫
20. مشترک المنافع استرالیا. گزارش نهایی چارچوب عملکرد شهرهای ملی ; مشترک المنافع استرالیا: کانبرا، استرالیا، ۲۰۱۷٫
21. آروندل، جی. لو، ام. هوپر، پی. رابرتز، آر. روزک، جی. هیگز، سی. Giles-Corti، B. ایجاد شهرهای قابل زندگی در استرالیا: نقشه برداری اجرای سیاست شهری و شاخص های ملی زیست پذیری مبتنی بر شواهد . مرکز تحقیقات شهری (CUR) دانشگاه RMIT: ملبورن، استرالیا، ۲۰۱۷٫ [ Google Scholar ]
22. دفتر اقتصاد تحقیقات زیرساخت و حمل و نقل. روند هزینه های ترافیک و ازدحام برای شهرهای پایتخت استرالیا، برگه اطلاعات ۷۴ ; BITRE: کانبرا، استرالیا، ۲۰۱۵٫
23. بک، ام جی. هنشر، دی. وی، ای. به آرامی از محدودیت‌های COVID-19 در استرالیا خارج می‌شود: پیامدهای کار از خانه و سفرهای رفت‌وآمد با ماشین و وسایل حمل‌ونقل عمومی. J. Transp. Geogr. ۲۰۲۰ , ۸۸ , ۱۰۲۸۴۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
24. اداره آمار استرالیا ۲۰۷۱٫۰٫۵۵٫۰۰۱—سرشماری نفوس و مسکن: رفت و آمد به محل کار—داستان های بیشتر از سرشماری، ۲۰۱۶٫ در دسترس آنلاین: https://www.abs.gov.au/AUSSTATS/ abs@.nsf /Lookup/2071.0.55.001Main + Features102016 (در ۲۹ اکتبر ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
25. هندی، اس. وستون، ال. مختاریان، PL رانندگی با انتخاب یا ضرورت؟ ترانسپ Res. قسمت A ۲۰۰۵ ، ۳۹ ، ۱۸۳-۲۰۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
26. پوزوکیدو، جی. Chatziyiannaki, Z. شهر ۱۵ دقیقه ای: تجزیه اتوپیای جدید برنامه ریزی شهری. پایداری ۲۰۲۱ ، ۱۳ ، ۹۲۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
27. مورنو، سی. علام، ز. Chabaud، D. گال، سی. پراتلونگ، اف. معرفی “شهر ۱۵ دقیقه ای”: پایداری، انعطاف پذیری و هویت مکان در شهرهای آینده پس از همه گیری. شهرهای هوشمند ۲۰۲۱ ، ۴ ، ۹۳-۱۱۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
28. گرلز-گاریدو، ای. سرا-بوریل، اف. رو، اف. کوچیتی، FM; Reyes، P. A شهر از شهرها: اندازه‌گیری اینکه چگونه دسترسی شهری ۱۵ دقیقه‌ای به تحرک انسان در بارسلون شکل می‌دهد. PLoS ONE ۲۰۲۱ , ۱۶ , e0250080. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
29. مک نیل، N. دوچرخه‌پذیری و محله ۲۰ دقیقه‌ای: چگونه زیرساخت‌ها و مقاصد بر دسترسی دوچرخه‌ها تأثیر می‌گذارند. ترانسپ Res. ضبط ۲۰۱۱ ، ۲۲۴۷ ، ۵۳-۶۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
30. کاپاسو داسیلوا، دی. کینگ، دی. Lemar, S. دسترسی در عمل: شهر ۲۰ دقیقه ای به عنوان یک هدف برنامه ریزی پایدار. پایداری. پایداری ۲۰۲۰ ، ۱۲ ، ۱۲۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
31. دولت ایالت ویکتوریا محله های ۲۰ دقیقه ای. ایجاد ملبورن قابل زندگی تر . اداره محیط زیست آب زمین و برنامه ریزی: ملبورن، استرالیا، ۲۰۱۹٫
32. Seamer, P. Breaking Point: The Future of Australian Cities ; Nero: ملبورن، استرالیا، ۲۰۱۹٫ [ Google Scholar ]
33. دولت NSW. طرح منطقه سیدنی بزرگ: کلان شهر از سه شهر . وزارت برنامه ریزی و محیط زیست و کمیسیون سیدنی بزرگ: سیدنی، استرالیا، ۲۰۱۸٫
34. بدلند، اچ. پیرس، جی. قابل زندگی برای چه کسی؟ چشم انداز زیست شهری برای رسیدگی به نابرابری های بهداشتی Soc. علمی پزشکی ۲۰۱۹ ، ۲۳۲ ، ۹۴-۱۰۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
35. هولدن، ام. مشارکت عمومی و پایداری محلی: زیر سؤال بردن یک دستور کار مشترک در حکمرانی شهری. بین المللی J. Urban Reg. Res. ۲۰۱۱ ، ۳۵ ، ۳۱۲-۳۲۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
36. داورن، ام تی. گان، ال. گیلز کورتی، بی. دیوید، اس. اصول بهترین روش برای سیستم‌های شاخص جامعه و تحلیل موردی: چگونه شاخص‌های جامعه ویکتوریا در حال ایجاد تأثیر و پل زدن سیاست، تمرین و تحقیق است. Soc. اندیک. Res. ۲۰۱۷ ، ۱۳۱ ، ۵۶۷-۵۸۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
37. سازمان ملل. قطعنامه تصویب شده توسط مجمع عمومی (A/RES/71/313): چارچوب شاخص جهانی برای اهداف توسعه پایدار و اهداف دستور کار ۲۰۳۰ برای توسعه پایدار ؛ سازمان ملل: نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، ۲۰۱۸٫ [ Google Scholar ]
38. زیستگاه سازمان ملل چارچوب اقدام برای اجرای دستور کار جدید شهری ; UN-Habitat: نایروبی، کنیا، ۲۰۱۷٫ [ Google Scholar ]
39. گیلز کورتی، بی. لو، ام. Arundel, J. دستیابی به SDGs: ارزیابی شاخص هایی که باید برای معیار و نظارت بر پیشرفت به سمت ایجاد شهرهای سالم و پایدار استفاده شوند. سیاست سلامت ۲۰۱۹ ، ۱۲۴ ، ۵۸۱-۵۹۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
40. Balsas، CJL اندازه‌گیری زیست‌پذیری یک مرکز شهری: مطالعه اکتشافی شاخص‌های عملکرد کلیدی. طرح. تمرین کنید. Res. ۲۰۰۴ ، ۱۹ ، ۱۰۱-۱۱۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
41. لو، ام. آروندل، جی. هوپر، پی. روزک، جی. هیگز، سی. رابرتز، آر. Giles-Corti، B. آرزوها و واقعیت های زیست پذیری: اجرای سیاست های شهری طراحی شده برای ایجاد شهرهای سالم در استرالیا. Soc. علمی پزشکی ۲۰۲۰ ، ۲۴۵ ، ۱۱۲۷۱۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
42. سازمان بهداشت جهانی؛ زیستگاه سازمان ملل شهرهای پنهان: افشای نقاب و غلبه بر نابرابری های بهداشتی در محیط های شهری . WHO: ژنو، سوئیس، ۲۰۱۰٫ [ Google Scholar ]
43. چنگ، جی. برتولینی، ال. Le Clercq, F. اندازه گیری دسترسی پایدار. ترانسپ Res. ضبط ۲۰۰۷ ، ۲۰۱۷ ، ۱۶-۲۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
44. هندی، اس. Neimeier، D. اندازه گیری دسترسی: کاوش در مسائل و جایگزین. محیط زیست طرح. ۱۹۹۷ ، ۲۹ ، ۱۱۷۵-۱۱۹۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
45. سیلوا، سی. پینیو، پی. لایه دسترسی ساختاری (SAL): نشان می دهد که چگونه ساختار شهری انتخاب سفر را محدود می کند. محیط زیست طرح. A ۲۰۱۰ , ۴۲ , ۲۷۳۵–۲۷۵۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
46. Geurs، KT; اقدامات دسترسی ریتسما ون اک، JR : بررسی و برنامه‌ها. ارزیابی تأثیرات دسترسی سناریوهای حمل و نقل کاربری زمین و تأثیرات اجتماعی و اقتصادی مرتبط . گزارش RIVM 408505006; RIVM: Bilthoven، هلند، ۲۰۰۱٫
47. پاپا، ای. سیلوا، سی. بروملستروت، ام. هال، الف. ابزارهای دسترسی برای عمل برنامه ریزی: مروری بر تجربیات اروپایی. J. Transp. کاربری زمین ۲۰۱۶ ، ۹ ، ۵۷-۷۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
48. کارو، س. Hull, AD Accessibility Measures and Instruments ; دفتر هزینه: پورتو، پرتغال، ۲۰۱۲٫ [ Google Scholar ]
49. پیتوت، ام. Yigitcanlar، T. Sipe، N. ابزار Evans، R. استفاده از زمین و دسترسی به حمل و نقل عمومی (LUPTAI): توسعه و کاربرد آزمایشی LUPTAI برای ساحل طلایی. در مقالات انجمن ATRF06 (CD-ROM و آنلاین) ؛ مرکز تحقیقات برنامه ریزی و حمل و نقل (PATREC)، ۲۰۰۶; در دسترس آنلاین: http://hdl.handle.net/10072/11547 (در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۱ قابل دسترسی است).
50. دانشگاه آدلاید. برگه اطلاعات Metro-ARIA. در دسترس آنلاین: https://arts.adelaide.edu.au/hugo-centre/system/files/2018-12/Metro-ARIA-Info-Sheet.pdf (دسترسی در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۱).
51. کارو، س. هال، الف. مدل‌سازی دسترسی: پیش‌بینی تأثیر زیرساخت‌های حمل و نقل برنامه‌ریزی‌شده بر الگوهای دسترسی در ادینبورگ، بریتانیا J. Transp. Geogr. ۲۰۱۴ ، ۳۵ ، ۱-۱۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
52. کورتیس، سی. ادغام کاربری زمین با حمل و نقل عمومی: استفاده از ابزار دسترسی گفتمانی برای اطلاع رسانی برنامه ریزی فضایی شهری در پرث. ترانسپ Rev. ۲۰۱۱ , ۳۱ , ۱۷۹-۱۹۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
53. کورتیس، سی. Scheurer, J. برنامه ریزی برای دسترسی پایدار: توسعه ابزارهایی برای کمک به بحث و تصمیم گیری. Prog. طرح. ۲۰۱۰ ، ۷۴ ، ۵۳-۱۰۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
54. کورتیس، سی. Scheurer, J. Planning for Public Accessibility ; تیلور و فرانسیس: ابینگدون، بریتانیا، ۲۰۱۶; پ. ۳۲۶٫ [ Google Scholar ]
55. فرانک، LD; Pivo، G. تأثیرات استفاده ترکیبی و تراکم بر استفاده از سه حالت سفر: وسیله نقلیه تک سرنشین، حمل و نقل و پیاده روی. ترانسپ Res. ضبط ۱۹۹۴ ، ۱۴۶۶ ، ۴۴-۵۲٫ [ Google Scholar ]
56. براونسون، آر. هونر، سی. روز، ک. فورسایت، ا. سالیس، جی. اندازه گیری محیط ساخته شده برای فعالیت بدنی: وضعیت علم. صبح. J. قبلی پزشکی ۲۰۰۹ ، ۳۶ ، S99–S123. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
57. کلارک، ای. اسکات، دی. درک تأثیر مسئله واحد منطقه ای قابل اصلاح بر رابطه بین سفر فعال و محیط ساخته شده. مطالعه شهری. ۲۰۱۴ ، ۵۱ ، ۲۸۴-۲۹۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
58. وزارت حمل و نقل. بررسی یکپارچه ویکتوریایی سفر و فعالیت ۲۰۱۲-۱۶، ملبورن. در دسترس آنلاین: https://transport.vic.gov.au/about/data-and-research/vista (در ۲۹ اکتبر ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
59. اداره آمار استرالیا ۲۹۰۱٫۰ – سرشماری نفوس و مسکن: فرهنگ لغت سرشماری، ۲۰۱۶ – صنعت اشتغال. در دسترس آنلاین: https://www.abs.gov.au/ausstats/ abs@.nsf /Lookup/2901.0Chapter5802016 (در ۲۹ اکتبر ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
60. اداره آمار استرالیا ۲۹۰۱٫۰ سرشماری نفوس و مسکن: فرهنگ لغت سرشماری، ۲۰۱۶—منطقه مقصد. در دسترس آنلاین: https://www.abs.gov.au/ausstats/ abs@.nsf /Lookup/2901.0Chapter29302016 (در ۲۹ اکتبر ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
61. مشارکت کنندگان OpenStreetMap. تخلیه سیاره OpenStreetMap. در دسترس آنلاین: https://planet.osm.org/planet/2019/planet-190902.osm.bz2 (دسترسی در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۱).
62. گوگل. مرجع GTFS در دسترس آنلاین: https://developers.google.com/transit/gtfs/reference (دسترسی در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۱).
63. OpenTripPlanner. OpenTripPlanner: برنامه‌ریز سفر چند وجهی منبع باز ، نسخه ۰٫۱۹٫ ۲۰۱۵; در دسترس آنلاین: https://github.com/opentripplanner/OpenTripPlanner/releases/tag/otp-0.19.0 (در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۱ قابل دسترسی است).
64. اداره آمار استرالیا سرشماری نفوس و مسکن: محل کار [TableBuilder] ; اداره آمار استرالیا: کانبرا، استرالیا، ۲۰۱۶٫
65. ریسل، سی. کوراک، ن. گرینوی، ام. باومن، A. فعالیت بدنی مرتبط با استفاده از حمل و نقل عمومی – بررسی و مدل سازی مزایای بالقوه. بین المللی جی. محیط زیست. Res. بهداشت عمومی ۲۰۱۲ ، ۹ ، ۲۴۵۴-۲۴۷۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
66. گان، ال. کینگ، تی. ماووا، اس. بره، KE; گیلز کورتی، بی. Kavanagh, A. شناسایی فواصل مقصد که از سفرهای پیاده روی در محله های محلی پشتیبانی می کند. J. Transp. سلامت ۲۰۱۶ ، ۵ ، ۱۳۳-۱۴۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
67. داورن، ام. گان، ال. ویتزمن، سی. هیگز، سی. گیلز کورتی، بی. سیمونز، ک. ویلانووا، ک. ماووا، اس. رابرتز، آر. Badland، H. استفاده از اقدامات فضایی برای آزمایش مدل مفهومی زیرساخت اجتماعی که از سلامت و رفاه حمایت می کند. سلامت شهرها ۲۰۱۸ ، ۱ ، ۱۹۴-۲۰۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
68. آزمایشگاه شهر بلومبرگ شهردار پاریس: زمان یک “شهر ۱۵ دقیقه ای” فرا رسیده است. در دسترس آنلاین: https://www.bloomberg.com/news/articles/2020-02-18/paris-mayor-pledges-a-greener-15-min-city (در ۸ نوامبر ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
69. ادی، جی. برت، دی. پیاده روی و حمل و نقل در حومه ملبورن . ویکتوریا وکس: ملبورن، استرالیا، ۲۰۱۹٫ [ Google Scholar ]
70. یوینگ، آر. سرورو، آر. سفر و محیط ساخته شده. یک متاآنالیز مربا. طرح. دانشیار ۲۰۱۰ ، ۷۶ ، ۲۶۵-۲۹۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
71. مونرو، سی. گاردنر، ای. بررسی مشارکت ملی دوچرخه سواری ۲۰۱۹ ؛ Austroads Ltd.: سیدنی، استرالیا، ۲۰۱۹٫ [ Google Scholar ]
72. هوانگ، جی. وانگ، اچ. فن، م. ژو، ا. سان، ی. لی، ی. درک تأثیر همه گیری COVID-19 بر رفتارهای مرتبط با حمل و نقل با داده های تحرک انسان. در مجموعه مقالات بیست و ششمین کنفرانس بین المللی ACM SIGKDD در زمینه کشف دانش و داده کاوی، رویداد مجازی، CA، ایالات متحده آمریکا، ۶ تا ۱۰ ژوئیه ۲۰۲۰؛ صص ۳۴۴۳–۳۴۵۰٫ [ Google Scholar ]
73. De Vos, J. تأثیر COVID-19 و متعاقب آن فاصله گذاری اجتماعی بر رفتار سفر. ترانسپ Res. بین رشته ای. چشم انداز ۲۰۲۰ ، ۵ ، ۱۰۰۱۲۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
74. جکس، تی. بازگشت به ماشین‌ها: حمل‌ونقل عمومی که انتظار می‌رود پس از همه‌گیری شکست بخورد. سن. ۲۰۲۰٫ در دسترس آنلاین: https://www.theage.com.au/national/victoria/back-to-cars-public-transport-expected-to-take-post-pandemic-beating-20200828-p55q6q.html (دسترسی در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۱).
75. Nieuwenhuijsen، MJ مسیرهای برنامه ریزی شهری و حمل و نقل به شهرهای بی کربن، زیست پذیر و سالم. بررسی شواهد فعلی محیط زیست بین المللی ۲۰۲۰ , ۱۴۰ , ۱۰۵۶۶۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
76. گیلز کورتی، بی. ایگلسون، اس. Lowe, M. تامین امنیت آینده استرالیا – تحرک شهری پایدار: تأثیرات تصمیمات حمل و نقل بر سلامت عمومی . خدمات مشاوره: ملبورن، استرالیا، ۲۰۱۴٫ [ Google Scholar ]
77. استیونسون، ام. تامپسون، جی. de Sa, TH; یوینگ، آر. موهان، دی. مک کلور، آر. رابرتز، آی. تیواری، جی. گیلز کورتی، بی. سان، ایکس. و همکاران استفاده از زمین، حمل و نقل و سلامت جمعیت: برآورد مزایای بهداشتی شهرهای فشرده Lancet ۲۰۱۶ ، ۳۸۸ ، ۲۹۲۵-۲۹۳۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
78. گارارد، جی. رز، جی. Lo, SK ترویج دوچرخه سواری حمل و نقل برای زنان: نقش زیرساخت دوچرخه. قبلی پزشکی ۲۰۰۸ ، ۴۶ ، ۵۵-۵۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ][ نسخه سبز ]
79. Heesch، KC; سهلقویست، س. گارارد، جی. تفاوت‌های جنسیتی در دوچرخه‌سواری تفریحی و حمل‌ونقل: مقایسه روش‌های ترکیبی مقطعی الگوهای دوچرخه‌سواری، محرک‌ها و محدودیت‌ها. بین المللی J. Behav. Nutr. فیزیک عمل کنید. ۲۰۱۲ ، ۹ ، ۱۰۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
80. پوچر، جی. Buehler, R. دوچرخه‌سواری برای همه: درس‌هایی از اروپا. ترانسپ Res. ضبط ۲۰۰۸ ، ۲۰۷۴ ، ۵۸-۶۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
81. کرمنیمی، م. لانکیلا، تی. ایکاهایمو، تی. کویوما-هونکانن، اچ. Korpelainen، R. محیط ساخته شده به عنوان تعیین کننده فعالیت بدنی: مروری سیستماتیک از مطالعات طولی و آزمایش های طبیعی. ان رفتار پزشکی ۲۰۱۸ ، ۵۲ ، ۲۳۹-۲۵۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
82. بوهلر، آر. Dill, J. Bikeway Networks: A Review of Effects on Cycling. ترانسپ Rev. ۲۰۱۶ , ۳۶ , ۹-۲۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
83. هیگز، سی. بدلند، اچ. سیمونز، ک. Knibbs، LD; Giles-Corti، B. شاخص زیست‌پذیری شهری: توسعه یک معیار ترکیبی زیست‌پذیری شهری مرتبط با سیاست و ارزیابی ارتباط با انتخاب حالت حمل‌ونقل. بین المللی J. Health Geogr. ۲۰۱۹ ، ۱۸ ، ۱۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
84. پیرس، جی. ویتن، ک. Bartie, P. محله ها و سلامت: یک رویکرد GIS برای اندازه گیری دسترسی به منابع جامعه. J. Epidemiol. سلامت جامعه ۲۰۰۶ ، ۶۰ ، ۳۸۹-۳۹۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
85. داراس، ک. گرین، MA; دیویس، ا. بار، بی. Singleton، A. داده‌های باز در مورد ویژگی‌های محله مرتبط با سلامت در بریتانیای کبیر. علمی داده ۲۰۱۹ ، ۶ ، ۱۰۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
86. بارینگتون-لی، سی. Millard-Ball، A. نقشه راه تولید شده توسط کاربر جهان بیش از ۸۰٪ کامل شده است. PLoS ONE ۲۰۱۷ , ۱۲ , e0180698. [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
87. Boeing, G. Planarity و بازنمایی شبکه خیابانی در تحلیل فرم شهری. محیط زیست طرح. ب مقعد شهری. علوم شهر ۲۰۲۰ ، ۴۷ ، ۸۵۵-۸۶۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
88. لیبیگ، تی. پیاتکوفسکی، ن. بوکرمن، سی. Morik، K. برنامه ریزی مسیر پویا با پیش بینی ترافیک در زمان واقعی. Inf. سیستم ۲۰۱۷ ، ۶۴ ، ۲۵۸-۲۶۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
89. رصدخانه شهری استرالیا رصدخانه شهری استرالیا در دسترس آنلاین: https://auo.org.au (در ۸ نوامبر ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
90. باتاگان، ال. شهرهای هوشمند و مدل‌های پایداری. آگاه کردن. اقتصاد ۲۰۱۱ ، ۱۵ ، ۸۰-۸۷٫ [ Google Scholar ]
91. بولیوار، MPR شهروندی خلاق: موج جدید برای محیط های مشارکتی در شهرهای هوشمند. آکادمی کشیش Latinoam. Adm. ۲۰۱۸ , ۳۱ , ۲۷۷–۳۰۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
92. فیالووا، جی. باموسیگیه، دی. Łukaszkiewicz، J. Fortuna-Antoszkiewicz، B. چشم انداز شهرهای هوشمند و برنامه ریزی شهری برای پایداری در شهر برنو. Land ۲۰۲۱ , ۱۰ , ۸۷۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
93. اداره زیرساخت حمل و نقل شهرها و توسعه منطقه ای. داشبورد چارچوب عملکرد شهرهای ملی – زیست پذیری و پایداری. در دسترس آنلاین: https://smart-cities.dashboard.gov.au/all-cities/liveability (در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۱ قابل دسترسی است).
94. فدراسیون دوچرخه سواران اروپا دوچرخه سواری فراتر از بحران. ردیاب اقدامات COVID-19. در دسترس آنلاین: https://datastudio.google.com/embed/reporting/1ae589b4-e01c-4c27-8336-f683ea516256/page/wkQTB (در ۸ نوامبر ۲۰۲۰ قابل دسترسی است).
95. کاویل، ن. کلامایر، اس. راتر، اچ. راسیوپی، اف. Oja, P. تحلیل های اقتصادی زیرساخت ها و سیاست های حمل و نقل از جمله اثرات بهداشتی مرتبط با دوچرخه سواری و پیاده روی: یک بررسی سیستماتیک. ترانسپ سیاست ۲۰۰۸ ، ۱۵ ، ۲۹۱-۳۰۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
96. جفری، دی. بولانژ، سی. گیلز کورتی، بی. واشنگتن، اس. Gunn, L. استفاده از اقدامات قابلیت پیاده‌روی برای شناسایی ایستگاه‌های قطار با پتانسیل تبدیل شدن به توسعه‌های حمل‌ونقل محور واقع در محله‌های قابل پیاده‌روی. J. Transp. Geogr. ۲۰۱۹ ، ۷۶ ، ۲۲۱-۲۳۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
97. Trapp، GS; گیلز کورتی، بی. مسیحی، HE; بولسارا، م. تیمپریو، AF؛ مک کورمک، GR; Villaneuva، KP با دوچرخه خود! مطالعه مقطعی ارتباط فردی، اجتماعی و محیطی دوچرخه سواری تا مدرسه. بین المللی J. Behav. Nutr. فیزیک عمل کنید. ۲۰۱۱ ، ۸ ، ۱۲۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ] [ نسخه سبز ]