هوش مکانی اتیم تحقیقاتی ونوس نصیرفام

ارزیابی تغییرات بلند مدت و کوتاه مدت ساحل با استفاده از داده های مشاهده زمین و تجزیه و تحلیل GIS: مورد دلتای رودخانه Sperchios

مطالعه حاضر اطلاعاتی در مورد تکامل ناحیه دلتایی رودخانه Sperchios در طول ۶۵۰۰ سال گذشته ارائه می دهد. تغییرات سواحل، به دلیل پدیده‌های طبیعی و فعالیت‌های انسانی، با استفاده از داده‌های جغرافیایی مختلف مانند سوابق تاریخی، نقشه‌های توپوگرافی، عکس‌های هوایی و تصاویر ماهواره‌ای، که دوره‌ای از ۴۵۰۰ قبل از میلاد تا ۲۰۲۰ را پوشش می‌دهند، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یک رویکرد کیفی برای دوره از ۴۵۰۰ قبل از میلاد تا ۱۸۵۲، و تجزیه و تحلیل کمی، از ۱۸۵۲ تا به امروز، به کار گرفته شد. با توجه به مقیاس و کیفیت کلی آنها، داده ها با جزئیات بر اساس مجموعه داده های ارتوفتو با وضوح بسیار بالا در منطقه پردازش و ارجاع جغرافیایی شدند. سپس، خطوط ساحلی چند زمانی در یک پلت فرم سیستم اطلاعات جغرافیایی ترسیم شدند. برای برآورد تغییرات و روند خط ساحلی از دو روش مختلف، یعنی روش ناحیه تغییر ساحلی و تحلیل مقطعی، با پیاده‌سازی سیستم تحلیل دیجیتال خط ساحلی با دو رویکرد آماری نرخ نقطه پایانی و نرخ رگرسیون خطی استفاده شد. تغییرات قابل توجهی در جریان رودخانه و خط ساحلی با افزایش کلی در ناحیه دلتا در طول دوره مطالعه به ۱۳۵ کیلومتر مشاهده شد.۲ (میانگین رشد سالانه ۰٫۰۲ کیلومتر در سال) و نرخ های برافزایش بالاتر در دوره های ۱۸۰۵-۱۸۵۲، ۱۹۰۸-۱۹۴۵ و ۱۹۶۰-۱۹۸۶، به ویژه در بخش مرکزی و شمالی خلیج مشاهده می شود. در طول سه دهه گذشته، خط ساحلی با روند کاهشی نسبتاً پایدار باقی مانده است، که همراه با افزایش سطح آب مورد انتظار به دلیل تغییرات آب و هوایی، می تواند تهدیدات قابل توجهی را برای منطقه ساحلی در آینده نزدیک استنباط کند.

کلید واژه ها:

ژئومورفولوژی ساحلی ; سنجش از دور ؛ GIS _ تجزیه و تحلیل کیفی و کمی ; تشخیص تغییر

۱٫ مقدمه

مناطق ساحلی برخی از پیچیده‌ترین، پربازده‌ترین و بسیار متنوع‌ترین اکوسیستم‌های زمین هستند و به‌عنوان مناطقی از اهمیت اجتماعی-اقتصادی عمده در سراسر جهان در نظر گرفته می‌شوند که ۱۸ درصد از سطح زمین را اشغال می‌کنند، در حالی که تقریباً ۶۰ درصد از جمعیت انسانی (و ۱) /۳ از جمعیت یونان) در فاصله کمتر از ۲ کیلومتر از خط ساحلی زندگی می کند [ ۱ ، ۲ ، ۳ ]. آنها یک محیط بسیار پویا را تشکیل می دهند که به دلیل فرآیندهای طبیعی، مانند بالا آمدن سطح دریا، تامین رسوب، انرژی موج، طغیان جزر و مدی، زمین ساخت و ساز و سیل، و اقدامات انسانی، مانند صنعتی، کشاورزی، مسکونی و. فعالیت های تفریحی یا توریستی [ ۴ ، ۵ ، ۶]. این فرآیندها نقش مهمی در تغییر خط ساحلی و تکامل چشم انداز ساحلی دارند [ ۷ ]. نرخ تغییر خط ساحلی ضروری ترین مشخصه منطقه ساحلی است زیرا اثرات مضر آینده ناشی از تغییرات آب و هوایی طولانی مدت و رویدادهای کوتاه مدت اپیزودیک مخاطرات طبیعی را نشان می دهد [ ۸ ].
بین انواع مورفولوژیکی مناطق ساحلی، دلتاهای رودخانه توسط مورخان (به عنوان مثال، هرودوت) از زمان‌های قدیم شناسایی و توصیف شده‌اند، زیرا شکل مثلثی آن‌ها شبیه به حرف یونانی معکوس Δ [ ۹ ] است. دلتاها یک رابط بسیار فعال زمین و آب را نشان می دهند که همچنین در معرض فشار قوی چندین فرآیند طبیعی و انسانی است که به روشی پیچیده با هم تعامل دارند [ ۱۰ ، ۱۱ ، ۱۲ ]. به طور کلی، سیستم های دلتایی به طور کلی به این عوامل کنترل کننده واکنش نشان می دهند، که با توجه به تعادل آنها، تعیین می کند که آیا خط ساحلی در دلتا در حال گسترش یا کاهش است [ ۱۳ ].
حرکات استاتیکی، ایزواستاتیکی و تکتونیکی سطح نسبی دریا و همچنین حجم رسوبی که از طریق خروج رودخانه یا به دلیل حوادث سیل شدید وارد می شود، مهمترین پارامترهای هدایت کننده مورفودینامیک سیستم های ساحلی هستند [ ۱۴ ]. دو فرآیند اساسی که مورفولوژی ساحلی را تحت تاثیر قرار می دهند، فرسایش و پویایی برافزایش هستند. فرسایش و برافزایش می تواند به دلیل علل طبیعی یا ناشی از انسان رخ دهد [ ۱۵ ]. مقدار رسوب رودخانه مربوط به ساختار زمین شناسی منطقه ای، فرآیندهای هوازدگی، ویژگی های جریان رودخانه، کاربری زمین/پوشش، و شکل و توپوگرافی حوضه (یعنی شیب ها، جنبه شیب، انحنا و غیره) است [ ۱۶ ].
ژئومورفولوژی ساحلی امروزی تقریباً در یک بازه زمانی چند هزار ساله (کمتر از ۷۰۰۰) توسعه یافته است، زمانی که افزایش سطح دریا به میزان قابل توجهی کاهش یافت و در برخی مناطق به سطح فعلی خود رسید و در برخی دیگر در چند متری آن قرار گرفت. . این نرخ افزایش کمتر به فرآیندهای آب و هوایی، رسوبی و تکتونیکی ساحلی اجازه داد تا برافزایش آن را کنترل کنند و مورفولوژی های مختلف ساحلی را شکل دهند. ژئومورفولوژی های ساحلی مشابه نیز چندین بار در طول تاریخ زمین شناسی زمین ظاهر شده اند، به ویژه در دوره کواترنر [ ۱۱ ].]. در دهه‌های اخیر، فعالیت‌های انسانی (مانند ساخت سدها، حفاری‌های توزیعی، جنگل‌زدایی سرریزها، تغییر موقعیت یا وضعیت رودخانه‌ها و غیره) با وارد کردن فشارهای قابل‌توجه به نواحی ساحلی، به مهم‌ترین عامل کنترل کننده تکامل منطقه ساحلی تبدیل شده‌اند. ، تغییر تکامل طبیعی آنها، و ایجاد تغییرات قابل توجهی در مورفولوژی محیط های دلتایی [ ۱۲ ، ۱۳ ، ۱۷ ، ۱۸ ]. تغییرات مستقیم یا غیرمستقیم انسانی در شبکه های توزیعی به طور قابل ملاحظه ای بر تکامل دلتای رودخانه ها تأثیر می گذارد [ ۱۹ ، ۲۰ ]. در نتیجه، کاهش جهانی در عرضه رسوب رودخانه‌ای به نواحی ساحلی طی دهه‌های اخیر مشاهده شده است [ ۱۶ ].، ۲۱ ].
در طول تاریخ، محققان به دلیل نیاز به ارزیابی نرخ‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت تغییر خط ساحلی، که برای تعریف توسعه ساحلی و مناطق حفاظتی استفاده می‌شوند، هدایت شدند [ ۲۲ ]. اکتشاف طولانی مدت تغییرات خط ساحلی با استفاده از عکس های هوایی قدیمی، نقشه های قدیمی، اسناد تاریخی و داده های حاصل از جغرافی دانان پیشگام به تخمین نرخ تغییر خط ساحلی تمایل دارد [ ۱۳ ، ۲۳ ]. عکس‌های هوایی موجود به دهه ۱۹۲۰ برمی‌گردد، و نقشه‌های توپوگرافی جغرافیایی موجود که رکورد تغییرات خط ساحلی را تا اواسط تا اواخر دهه ۱۸۰۰ گسترش می‌دهند [ ۲۴ ، ۲۵ ، ۲۶ ]]. از سوی دیگر، اکتشاف تغییرات کوتاه مدت به طور کلی توسط بررسی های میدانی، عکس های هوایی، و تصاویر ماهواره ای که داده های دقیق و دقیقی را برای تشخیص تغییرات ساحلی ارائه می دهد، مدیریت می شود [ ۲۲ ، ۲۷ ، ۲۸ ].
داده‌های رصد زمین (EO)، غیرفعال و فعال، ابزار منحصربه‌فردی هستند که می‌توانند اطلاعات کارآمدی را برای نقشه‌برداری و پایش تغییرات ساحلی با ارائه داده‌های هوایی و ماهواره‌ای پیوسته، چند زمانی و کم‌هزینه در انواع فضایی، طیفی و تحلیل زمانی [ ۲۹ ]. با شروع از اوایل دهه ۱۹۷۰، اداره ملی هوانوردی و فضایی (ناسا) و وزارت کشور سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS) ماموریت ماهواره های لندست، طولانی ترین رکورد پیوسته مبتنی بر فضایی از سطح زمین را ارائه می دهد [ ۳۰ ]. علاوه بر این، برنامه کوپرنیک آژانس فضایی اروپا (ESA) با ماهواره نوری Sentinel-2 (S2)، یک مأموریت نظارت و طبقه بندی زمین جدید را در دسترس قرار داد [ ۳۱ ]]. این سیستم‌های غیرفعال و آزادانه در دسترس برنامه‌های Landsat و Sentinel داده‌های چندطیفی چند زمانی با وضوح بالا را ارائه می‌دهند که همراه با تصاویر هوایی با وضوح بسیار بالا، جعبه ابزار قدرتمندی برای نقشه‌برداری تغییرات ساحلی را تشکیل می‌دهند [ ۳۲ ، ۳۳ ]. الگوریتم‌ها و تکنیک‌های پردازش تصویر ماهواره‌ای متعددی برای غلبه بر مشکلات در تشخیص موقعیت خط ساحلی و تجزیه و تحلیل تغییر، مانند طبقه‌بندی (با نظارت، بدون نظارت و غیره)، باندهای تک یا چندگانه، شاخص‌های طیفی (شاخص اختلاف نرمال شده آب، رطوبت کلاهک منگوله‌ای) استفاده شده است. و غیره)، بهبود تصویر، تجزیه و تحلیل اجزای اصلی و غیره [ ۳۴ ، ۳۵ ، ۳۶]. به طور مشابه، سیستم‌های رادار مایکروویو فعال یا رادار دیافراگم مصنوعی (SAR)، مانند ERS-2، Sentinel-1 و غیره، می‌توانند برای نقشه‌برداری آب‌های کم عمق ساحلی و نقشه‌برداری دلتا مفید باشند، زیرا طول موج‌های آن‌ها بسیار بیشتر از حسگرهای غیرفعال است. می تواند در آب نفوذ کند [ ۳۷ ، ۳۸ ].
علاوه بر این، هم افزایی تصاویر EO با سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) می تواند چارچوب قابل توجهی برای پردازش داده ها و مجموعه ای کارآمد از ابزارها برای ارزیابی و به دست آوردن اطلاعات مکانی، که در مطالعات تغییرات خط ساحلی ضروری است، فراهم کند [ ۳۹ ، ۴۰ ].
یک ابزار به همان اندازه مهم در نقشه برداری خط ساحلی استفاده از داده های ماهواره ای چند زمانی است، زیرا نقشه های موجود اغلب نه دقیق هستند و نه به روز می شوند، بنابراین نمی توانند تغییرات سریع خط ساحلی را دنبال کنند. مطالعات متعدد، به عنوان مثال، Blanco-Chao و همکاران. [ ۱۴ ]، آکوینو داسیلوا و همکاران. [ ۱۶ ]، Jabaloy-Sánchez و همکاران. [ ۱۳ ]، پتروپولوس و همکاران. [ ۴۱ ] و فورد [ ۲۲ ]، در سراسر جهان با استفاده از نقشه‌های قدیمی، داده‌های توپوگرافی و اطلاعات EO با روش‌ها، تکنیک‌ها و مجموعه داده‌های مختلف، به منظور نظارت و نقشه‌برداری بلندمدت و کوتاه‌مدت تغییرات ساحلی انجام شده‌اند.
منطقه مورد بررسی، بخش ساحلی شرقی حوضه رودخانه Sperchios بود و دلتای بسیار پویا در دهانه رودخانه تشکیل شده بود. در طول ۴۵۰۰ سال گذشته، منطقه ساحلی دستخوش تغییرات بسیاری و قابل توجهی شده است که ناشی از تغییرات متعدد در مسیر رودخانه Sperchios و شکل دلتا، به دلیل تأثیر هم افزایی فرآیندهای تکتونیکی و رسوب‌گذاری است [ ۴۲ ، ۴۳ ، ۴۴ ].
در پژوهش حاضر، تلاش شده است تا به نقشه‌برداری و درک تغییرات بلندمدت و کوتاه‌مدت خط ساحلی و همچنین الگوهای فرسایش/رسوب‌دهی ناشی از پدیده‌های طبیعی مانند زلزله، سیل‌های ناگهانی و غیره، از جمله سطح دریا نیز پرداخته شود. افزایش و فعالیت های انسانی در امتداد منطقه ساحلی [ ۴۵]. به همین دلیل و با توجه به ویژگی های متفاوت مجموعه داده های موجود، تغییرات ساحلی که در دشت دلتایی ساحلی رودخانه اسپرکیوس رخ داد به دو دوره مجزا تقسیم شد، یکی از ۴۵۰۰ سال قبل از میلاد تا آغاز قرن ۱۸ و دیگری دوره ای دیگر. از سال ۱۸۵۲ تا ۲۰۲۰٫ در دوره اول، ارزیابی کیفی تغییرات ساحلی با دقت نسبی انجام شد، در حالی که در دوره دوم، ارزیابی کمی و کیفی تغییرات با استفاده از داده‌های زمین مرجع و دارای سیستم مختصات دقیق انجام شد. شناسایی و تحلیل مقایسه ای برای تعیین تغییرات خط ساحلی و نرخ تغییر آنها در طول زمان توسط یک پلت فرم GIS پشتیبانی شد. برای ارزیابی تغییرات و روند سواحل و خط ساحلی از دو روش استفاده شد: به دلیل دشواری ایجاد مقاطع عرضی برای تغییرات پیچیده خط ساحلی، تنها برای دوره کمی دوم اجرا شد. با توجه به روش CSA، دو تکنیک آماری یعنی نرخ نقطه پایانی (EPR) و نرخ رگرسیون خطی (LRR) اجرا و از نتایج آنها استفاده شد. در نهایت علل تغییرات مشاهده شده مورد تجزیه و تحلیل و بررسی قرار گرفت. به دلیل دشواری ایجاد مقاطع عرضی برای تغییرات پیچیده خط ساحلی، تنها برای دوره کمی دوم اجرا شد. با توجه به روش CSA، دو تکنیک آماری یعنی نرخ نقطه پایانی (EPR) و نرخ رگرسیون خطی (LRR) اجرا و از نتایج آنها استفاده شد. در نهایت علل تغییرات مشاهده شده مورد تجزیه و تحلیل و بررسی قرار گرفت.

۲٫ منطقه مطالعه

حوضه رودخانه Sperchios بین ۳۸ درجه و ۴۴ دقیقه تا ۳۹ درجه و ۰۵ دقیقه شمالی و ۲۱ درجه ۵۰ دقیقه تا ۲۲ درجه و ۴۵ دقیقه شرقی، در ناحیه مرکزی یونان واقع شده است و مساحتی حدود ۱۸۳۰ کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد ( شکل ۱ a). این حوضه شکل کشیده ای دارد که از غرب به شرق جهت گیری می کند و توسط کوه های تیمفریستوس و اکسیا در غرب، اوتریس در شمال، اویتی و واردوسیا و کالیدرومو در جنوب محدود شده است. حوضه یک فرورفتگی نامتقارن گرابن مانند به عنوان بخشی از یک فرورفتگی تکتونیکی است که توسط گسل های اصلی روند NW-SE و E-W به موازات منطقه گسل نرمال آتالانتی کنترل می شود [ ۴۶ ، ۴۷ ]. بر اساس تئوری دوقطبی های تکتونیکی، فعالیت زمین ساختی این گرابن، حوضه آبریز را به دو بخش شمالی و جنوبی جدا می کند [ ۴۸ ].]، با برداشته شدن دومی و غرق شدن اولی [ ۴۹ ، ۵۰ ]. قسمت شمالی با برجستگی ملایم و ارتفاع متوسط ​​پایین‌تر مشخص می‌شود و قسمت جنوبی دارای نقش برجسته قوی، شیب‌های تند و ویژگی‌های توپوگرافی متنوع است. رودخانه به طول تقریبی ۸۵ کیلومتر، از کوه تیمفریستوس (۲۳۱۵ متر) سرچشمه می‌گیرد و مسیری از غرب به شرق را دنبال می‌کند [ ۲۸ ، ۴۳ ]. این حوضه به سمت منطقه دشت صاف واقع در قسمت شرقی آن می گذرد، که با شیب های بسیار ملایم (۰-۲٪) مشخص می شود در حالی که یک سیستم بسیار طولانی از پیچ و خم ها ایجاد می کند که در نهایت یک دلتای فعال را تشکیل می دهد و به خلیج مالیاکوس تخلیه می شود. میانگین دبی آب سالیانه آن تقریباً ۶۲ متر مکعب بر ثانیه است که بین ۱۱۰ متر مکعب متغیر است./s (در ژانویه) و ۲۲ m3 / s (در ماه اوت) [ ۵۱ ]، در حالی که بار رسوب سالانه رودخانه Sperchios بیش از ۱٫۵ × ۱۰۶ تن در سال برآورد شده است [ ۵۲ ] .
خلیج مالیاکوس یک فروافتادگی نیمه محصور با عمق آب کمتر از ۳۰ متر است [ ۳۷ ، ۴۳ ، ۵۲ ] ( شکل ۱ ب). طول متوسط ​​خلیج فارس در جهت شرقی-غربی حدود ۱۱ کیلومتر است، در حالی که عرض شمالی-جنوبی آن تقریباً ۹ کیلومتر است [ ۲۸ ، ۴۳ ، ۴۴ ]. به دلیل واکشی محدود، بادهای کم تا متوسط ​​و فعالیت موج کم را تجربه می کند. با حضور یک جریان ساحلی ضعیف که از شرق به غرب جریان دارد، عمدتاً در امتداد بخش شمالی خلیج که با فرآیندهای فرسایشی ساحلی کاملاً ضعیف همراه است. دامنه جزر و مد بین ۰٫۹۵ متر (در طول جزر و مد بهار) و ۰٫۱۵ متر (در طول جزر و مد) متغیر است [ ۴۴ ].

۳٫ مواد و روشها

۳٫۱٫ مجموعه داده ها

داده‌های مکانی مورد استفاده در مطالعه حاضر، محصولاتی با دقت متفاوت شامل نقشه‌های قدیمی، شامل نقشه‌ها و گراورهای بدون ثبت جغرافیایی، و نقشه‌های توپوگرافی مدرن با دقت بالا را در بر می‌گیرد. آنها همچنین شامل چندین محصول مختلف رصد زمین، مانند عکس های هوایی و تصاویر ماهواره ای (اپتیکی و راداری) می شوند ( جدول ۱ ).
داده های نقشه برداری از سرویس جغرافیایی نظامی یونان و چندین منبع دیگر، مانند پورتال های وب، ادبیات و پایگاه های اطلاعاتی سازمان های مختلف، دانشگاه ها و غیره جمع آوری شد ( جدول ۱ ، شکل ۲ الف).
در رابطه با داده‌های ماهواره‌ای نوری، سه تصویر از Landsat 5، ۷ و ۸ در سال‌های ۱۹۸۴، ۱۹۹۹ و ۲۰۱۶، سطح ۱ تصحیح هندسی بر روی بیضی UTM 34N WGS84 با اصلاح استاندارد زمین به‌صورت رایگان به‌دست آمد (مسیر/ردیف: ۰۳۳۴). و ۱۸۳/۰۳۳) از طریق پورتال کاوشگر زمین سازمان زمین شناسی ایالات متحده ( https://earthexplorer.usgs.gov/ ، قابل دسترسی در ۲۷ ژانویه ۲۰۲۱) ( جدول ۱ )). از همان پورتال دو عکس دیجیتالی اطلاعات نظامی از طبقه بندی خارج شده به دست آمد، یکی از مجموعه سیستم های ماهواره ای Corona/Argon/Nanyard (تاریخ کسب: ۱۹۶۵، DS1022-2104DA076، مختصات: ۳۸٫۹۲/۲۲٫۳۰۵، رسانه استریو) و دومی از KH- سیستم های ماهواره ای ۷/KH-9 (تاریخ کسب: ۱۹۷۵، DZB1210-500130L016001، مختصات: ۳۸٫۸۹۲/۲۳٫۱۸۲، رسانه استریو) ( شکل ۲ ب). علاوه بر این، دو تصویر Sentinel-2 بدون ابر و تصحیح شده جوی (LEVEL 2A) برای ارائه مقادیر بازتاب پایین اتمسفر، در هندسه نقشه‌کشی (پیش‌بینی UTM/WGS84)، به‌طور رایگان از طریق پورتال ESA ( https:/ ) به دست آمد. /scihub.copernicus.eu/ ، قابل دسترسی در ۲۷ ژانویه ۲۰۲۱).
برای ترسیم دقیق منطقه پایین دست حوضه، و خط ساحلی، مجموعه داده‌های عکس‌های ارتوعکس‌ها و عکس‌های هوایی با وضوح و دقت بسیار بالا برای مقاطع زمانی ۱۹۴۵، ۱۹۶۰، ۱۹۸۶، ۲۰۰۷ و ۲۰۱۴ از کاداستر ملی و نقشه‌برداری به دست آمد. آژانس SA. علاوه بر این، سه تصویر راداری SAR.PRI از ماهواره ERS-2 (مدار صعودی، باند C، λ = ۵، ۶ سانتی‌متر و سیستم قطبش VV) با تاریخ‌های کسب ۱۸/۶/۱۹۹۸ (مدار ۱۶۵۳۰، فریم ۰۷۶۵، ۱۶ بیت) به‌دست آمد. ، طول: N 38.587، طول: E 22.896)، ۱۴/۱/۱۹۹۹ (مدار ۱۹۵۳۶، فریم ۰۷۶۵، ۱۶ بیت، طول: N 38.587، طول: E 22.896)، و ۲۱/۱۰/۱۹ (مدار ۱۰/۱۹) ۲۳۵۴۴، قاب ۰۷۶۵، ۱۶ بیت، طول: N 38.587، طول: E 22.896).
پردازش تصویر ماهواره ای با استفاده از نرم افزارهای ENVI (v.5.5) و SNAP (v.7.0) (L3Harris Geospatial Solutions، Pearl East Circle Boulder Co.، Boulder، CO، ایالات متحده آمریکا و آژانس فضایی اروپا، به ترتیب) انجام شد، در حالی که GIS- تجزیه و تحلیل مبتنی بر با استفاده از ArcGIS (نسخه ۱۰٫۷، Environmental Systems Research Institute-ESRI، Redlands، CA، USA) ساخته شد.

۳٫۲٫ پردازش داده ها

گردش کار کامل مطالعه در شکل ۳ خلاصه شده است و مجموعه داده های مورد استفاده، مراحل پردازش و روش دنبال شده در مطالعه حاضر را نشان می دهد که در بخش های فرعی زیر تحلیل می شود.

۳٫۲٫۱٫ عکس های هوایی-تصاویر ارتوفتو

عکس‌های هوایی با استفاده از ویرایشگر نقطه شکست هیستوگرام، اسکن شده و از نظر رادیومتری بهبود یافته و با استفاده از ثبت تصویر به تصویر، از نظر هندسی تصحیح شدند. تصویر مرجع برای تصحیح هندسی مجموعه‌ای با دقت بالا از عکس‌های هوایی در سال‌های ۱۹۴۵، ۱۹۹۷ و ۲۰۰۷ با وضوح ۱ متر بر پیکسل بود. وضوح بسیار بالای این ارتفتوها به افزایش دقت بقیه عکس‌های هوایی با وضوح کمتر کمک می‌کند. در ابتدا، عکس‌های سال ۱۹۸۶ با استفاده از نمونه‌گیری مجدد نزدیک‌ترین همسایه در عکس‌های اصلاح‌شده سال ۱۹۹۷ ثبت شد. سپس عکس‌های هوایی سال ۱۹۶۰ با استفاده از تصاویر دوره قبل با استفاده از مدل دقیق ارتفاع دیجیتال (رزولیشن ۲۰ متر)، که از نقشه‌های توپوگرافی منطقه (مقیاس ۱:۵۰٫۰۰۰، فاصله خطوط ۲۰ متر)، برای اطلاعات ارتفاع. در نهایت، هیستوگرام های ارتفتو نهایی مطابقت داده شد و یک تصویر موزاییک برای هر دوره ایجاد شد.
۳٫۲٫۲٫ داده های رصد نوری زمین
داده‌های نوری به‌دست‌آمده توسط ماهواره‌های لندست (۵، ۷ و ۸) به دلیل ویژگی‌های فنی و مداری مشابه، دارای ویژگی‌های مشاهده حسگر نسبی هستند. با این وجود، برخی از مراحل اولیه پیش پردازش برای هر تصویر لازم بود تا کیفیت و دقت محصولات نهایی مورد استفاده افزایش یابد. برای مثال، از آنجایی که شرایط جوی می‌تواند هم از نظر مکانی و هم از نظر زمانی متفاوت باشد، مدل‌های جوی استاندارد شده – مانند مدل ارائه شده توسط مدل سریع جوی ENVI (QUAC؛ یک کد تصحیح جوی تجربی که طیف‌های بازتابی (نتایج) را با دقت بسیار بالا تولید می‌کند و این امکان را فراهم می‌کند. بازیابی طیف بازتابی با دقت منطقی حتی زمانی که حسگر دارای کالیبراسیون رادیومتری یا طول موج مناسبی نیست،۵۸ ]. پیش پردازش داده‌های نقشه‌بردار موضوعی لندست، نقشه‌بردار موضوعی پیشرفته + و تصویرگر زمین عملیاتی (OLI) به افزایش فضایی (در ۱۵ متر با استفاده از باند پانکروماتیک لندست ۷ و ۸) مربوط می‌شود. پیش پردازش داده Sentinel-2 شامل نمونه برداری مجدد تصویر تا ۱۰ متر بود زیرا باندهای طیفی S2 بر روی وضوح فضایی متفاوت ۱۰ متر (۴ باند، B2، B3، B4، و B8)، ۲۰ متر (۶ باند، B5، B6، B7، B8A، B11، و B12)، و ۶۰ متر (۳ باند، B1، B9، و B10). علاوه بر این، هم‌آمیزی ۱۰ باند طیفی [با حذف باندهای ۱ (آئروسل ساحلی)، ۹ (بخار آب)، و ۱۰ (سیروس)] ساخته شد [ ۵۹ ، ۶۰ ].
برای جبران واگرایی در ویژگی‌های کالیبراسیون سنسورهای مختلف ماهواره‌ای، همه داده‌ها به صورت رادیومتری کالیبره شدند و به مقادیر تشعشع تبدیل شدند. مراحل تصحیح رادیومتریک شامل تفریق سهم جو، کاهش روشنایی، زوایای دید و اثرات زمین، و کالیبراسیون حسگر [ ۶۱ ] بود. روش تفریق اجسام تاریک استفاده شد و این اصل را اتخاذ کرد که اگر مناطقی در یک تصویر با مقادیر بازتاب واقعی بسیار پایین وجود دارد، هر بازتاب ظاهری باید به دلیل پراکندگی جوی باشد و این اطلاعات می‌تواند برای کالیبره کردن بقیه تصویر استفاده شود. ۶۲ ، ۶۳]. تصحیح رادیومتریک با استفاده از پارامترهای مناسب (افست/افزایش، ارتفاع خورشید و زوایای دید ماهواره و غیره) که همراه با مستندات ابرداده ماهواره ها گنجانده شده است، اجرا شد.

چندین مدل تبدیل، مانند تجزیه و تحلیل مؤلفه های اصلی [ ۲۸ ، ۴۳ ، ۶۴ ]، و شاخص های طیفی، مانند شاخص تغییر نرمال شده آب اصلاح شده (MNDWI) ارائه شده توسط Xu [ ۶۵ ] (شکل بهبود یافته از شاخص آب تفاوت نرمال شده ساده (NDWI) ارائه شده توسط McFeeters [ ۶۶ ]) و شاخص کدورت تفاوت نرمال شده (NDTI) ارائه شده توسط Lacaux و همکاران. [ ۶۷ ] برای ترسیم بهتر سرزمین اصلی از آب های کم عمق و دریا برای داده های تمام نوری اعمال شد. محاسبه MNDWI ( شکل ۴ الف) و NDTI و باندهای طیفی مرتبط در معادلات (۱) و (۲) ارائه شده است.

MNDWI  = (بG r e e n–باسدبلیومنآر) / (بG r e e n+ باسدبلیومنآر) 
NDTI  = (بR e d– بG r e e n) / (بR e d+ بG r e e n)

که در آن B Green ، B Red و B SWIR بازتاب باندهای سبز، قرمز و مادون قرمز موج کوتاه (SWIR) ماهواره های Landsat و Sentinel هستند.

۳٫۲٫۳٫ داده های رادار
تصاویر رادار SAR.PRI پردازش شدند و در ابتدا سعی کردند نویز لکه‌ای (بافت نمک و فلفل) را که توسط اثر تصادفی بسیاری از بازتابنده‌های کوچک منفرد در یک پیکسل معین ایجاد می‌شود، کاهش دهند [ ۳۷ ]. بنابراین، فیلتر تطبیقی ​​بهبود یافته لی به صورت تکراری اعمال شد، با استفاده از دو گذر مداوم از فیلتر با پارامترهای مختلف در هر بار (ضریب سیگما و اندازه پنجره) [ ۶۸]. سپس، تصاویر رادار با استفاده از سیستم مختصات مرکاتور عرضی به یک طرح نقشه مشترک ارجاع داده شدند. در نهایت، یک تصویر تمایز زمانی با استفاده از تصویر اکتبر ۱۹۹۹ به عنوان قرمز، تصویر ژانویه ۱۹۹۹ به عنوان سبز، و تصویر ژوئن ۱۹۹۸ به عنوان آبی ایجاد شد. تغییرات در ضرایب پس پراکندگی بین سه تصویر باعث ایجاد یک تصویر چند رنگی می شود که به طور قابل توجهی قسمت های کم عمق خلیج و در نتیجه ترسیم خط ساحلی را نشان می دهد ( شکل ۴ ب).

۳٫۳٫ رویکرد روش شناختی برای تشخیص تغییر خط ساحلی

پژوهش حاضر سعی دارد تغییرات خط ساحلی ناحیه مصب (دلتا) رودخانه اسپرکیوس و بخش داخلی خلیج مالیاکوس را بررسی کند. این تحلیل مبتنی بر مقایسه موقعیت کنونی (۲۰۲۰) با موقعیت‌های ساحلی ده دوره مختلف تاریخی (۴۵۰۰ قبل از میلاد، ۴۸۰ قبل از میلاد، ۱۸۰۵، ۱۸۵۲، ۱۹۰۸، ۱۹۴۵، ۱۹۶۰، ۱۹۸۴، ۱۹۹۷، ۲۰۰۷) است.
با توجه به تحلیل نقشه های توپوگرافی و سکونتگاه های باستانی منطقه، لامیا (نام قدیمی زیتونی)، آنتیلی، کوما، آگیا مارینا، ترموپیل و هراکلیا به عنوان نقاط مرجع منطقه ساحلی انتخاب شدند ( شکل ۱ ب). بستر یا کانال قدیمی رودخانه اسپرکیوس، مصب قدیمی بین خلیج «آگیا تریادا» و خلیج «کاکولاسپی»، بستر رودخانه جدید یا کانال اسپرکیوس در بخش مرکزی دلتا، در موقعیت «بوکا»، شمال خلیج «اسپیلیدی» و بستر اصلی یا سرریز رودخانه، مصب مصنوعی رودخانه در قسمت شمالی دلتا در موقعیت «تسوماری» به عنوان نام مکان مورد استفاده قرار گرفتند ( شکل ۱ ب).
مجموعه داده ها به دو دوره زمانی تقسیم شدند ( جدول ۱ ، شکل ۵).). در دوره اول، ارزیابی کیفی تغییرات ساحلی با دقت نسبی از ۴۵۰۰ قبل از میلاد تا ۱۸۵۲ با در نظر گرفتن نقشه‌ها و گراورهای قدیمی و با بررسی اسناد و متون تاریخی انجام شد. این داده‌ها اطلاعات و اطلاعات مفید اما کمتر دقیق و غیرقابل تأییدی را ارائه می‌دهند و بنابراین بررسی افزایش سطح دریا، تکامل زمین‌شناسی و ژئومورفولوژیکی، و تأثیرات مرتبط بر فرآیندهای ساحلی کاملاً خشن و با دقت پایین‌تر بودند. در دوره دوم، ارزیابی کمی و کیفی تغییرات با در نظر گرفتن داده‌های جغرافیایی نقشه‌های توپوگرافی هماهنگ، عکس‌های هوایی (اورتوعکس) و تصاویر ماهواره‌ای برای هشت تاریخ مختلف در سال‌های ۱۸۵۲، ۱۹۰۸، ۱۹۴۵، ۱۹۶۰، ۱۹۸۴، ۱۹۰۹۷، انجام شد. و ۲۰۲۰٫ در این دوره یک تعیین بسیار دقیق از خط ساحلی به دست آمد، امکان ارزیابی کمی دقیق تغییرات ساحلی را فراهم می کند. رویکرد کمی و کیفی تغییرات، از سال ۱۸۵۲ تا ۲۰۲۰، بر اساس عکس‌های هوایی با وضوح بسیار بالا (عکس‌های ارتو)، نقشه‌های توپوگرافی با دقت بالا با سیستم مختصات دقیق، و تصاویر ماهواره‌ای از رادیومتری، طیفی و فضایی بالا است. وضوح. از تصاویر ماهواره‌ای لندست نیز برای تکمیل عکس‌های هوایی در صورتی که پوشش کاملی از منطقه ساحلی ارائه نمی‌کردند، استفاده شد. در نهایت، از تصاویر راداری برای ترسیم بهتر خط ساحلی، به ویژه در مناطق کم عمق استفاده شد. نقشه های توپوگرافی با دقت بالا با سیستم مختصات دقیق و تصاویر ماهواره ای با وضوح رادیومتری، طیفی و فضایی بالا. از تصاویر ماهواره‌ای لندست نیز برای تکمیل عکس‌های هوایی در صورتی که پوشش کاملی از منطقه ساحلی ارائه نمی‌کردند، استفاده شد. در نهایت، از تصاویر راداری برای ترسیم بهتر خط ساحلی، به ویژه در مناطق کم عمق استفاده شد. نقشه های توپوگرافی با دقت بالا با سیستم مختصات دقیق و تصاویر ماهواره ای با وضوح رادیومتری، طیفی و فضایی بالا. از تصاویر ماهواره‌ای لندست نیز برای تکمیل عکس‌های هوایی در صورتی که پوشش کاملی از منطقه ساحلی ارائه نمی‌کردند، استفاده شد. در نهایت، از تصاویر راداری برای ترسیم بهتر خط ساحلی، به ویژه در مناطق کم عمق استفاده شد.
تصحیح هندسی داده‌های ثبت‌نشده عمدتاً با استفاده از عکس‌های اورتوفوتو با دقت بسیار بالا در سال‌های ۱۹۴۵، ۱۹۹۷ و ۲۰۰۷ و نقشه‌های توپوگرافی با دقت بالا اخیر انجام شد. ثبت مشترک تصویر به تصویر (یا نقشه به تصویر) با استفاده از داده های زمانی نزدیکتر و حرکت از جدیدترین به قدیمی ترین مجموعه داده ها انجام شد. سپس تمامی داده های شطرنجی تصحیح شده و موزاییک شده (در مواردی که لازم بود) در سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفت و پوشش های مختلفی به دنبال تفسیر بصری محصولات نهایی ایجاد شد. مرحله نهایی، دیجیتالی کردن خطوط ساحلی دوره‌های انتخابی و محاسبه ویژگی‌های آماری مانند طول، مساحت و غیره بود.
برای تخمین تغییرات و روندهای ساحلی و ساحلی، از روش CCA مناطق فرسایش یا برافزایش و نرخ تغییر برای هر دو دوره اول و دوم استفاده شد. تجزیه و تحلیل CSA با استفاده از جعبه ابزار DSAS، به دلیل فواصل زمانی ناهموار دوره اول و فواصل زیاد خطوط ساحلی که منجر به ایجاد مقاطع پیچیده و نتایج نامشخص شد، تنها برای دوره کمی دوم اجرا شد.
روش مورد استفاده برای برآورد مناطق تغییر فرسایش-برافزایش در امتداد خط ساحلی برای دو دوره زمانی شامل موارد زیر است: (الف) کسب موقعیت خط ساحلی از یازده تاریخ مختلف. این لایه‌های اطلاعاتی از منابع متعددی مانند دیجیتالی‌سازی کارتوگرافی، بازیابی فتوگرامتری عکس‌های هوایی و تفسیر عکس نقشه‌های ارتوفتو و پردازش و تحلیل مناسب تصاویر ماهواره‌ای مشتق شده‌اند. (ب) همپوشانی خطوط ساحلی در محیط GIS، مربوط به سالهای مختلف، برای به دست آوردن مناطق فرسایش و تجمع. این به ما اجازه داد تا مناطق فرسایش و برافزایش را تشخیص و محاسبه کنیم. (ج) تجزیه و تحلیل روندهای تکاملی، تعریف رفتار سیستم [ ۴۰ ] ( شکل ۵)).

محاسبه نرخ تغییرات خط ساحلی بر اساس اندازه‌گیری نواحی افزایش یافته (افزایش) یا کاهش (فرسایش) در طول یک دوره، با توجه به طول خط ساحلی انجام شد. نرخ تغییرات خط ساحلی بر اساس رابطه (۳) توسعه یافته توسط Doukakis [ ۶۹ ] محاسبه شد:

R =ΣEa – ΣEهL ∗ تی  

که در آن SEa کل مساحت برافزایش، SEe مساحت کل فرسایش، L طول یک میانگین، بین دو نقطه زمانی (تقریباً می توان به عنوان کوتاه ترین طول خط ساحلی آن در دوره های مربوطه در نظر گرفت) و T است دوره بین دو نقطه زمانی

تجزیه و تحلیل تغییر خط ساحلی با روش مقطع با استفاده از جعبه ابزار DSAS (v.5)، که توسط سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS) به عنوان افزونه (افزودنی) ArcGIS [ ۷۰ ، ۷۱ ] مشتق شده است، انجام شد. تمام خطوط ساحلی در یک فایل واحد در یک پایگاه جغرافیایی شخصی اضافه شد. یک خط مبنا، که تغییرات باید از روی آن محاسبه شوند، در شکل فایل دیگری در همان پایگاه داده مورد نیاز است. خط پایه واقعی گرفته شده ۱۸۵۲ است. DSAS چندین ترانسکت عمود بر خط مبنا ریخته و موقعیت تقاطع بین ترانسکت و هر خط ساحلی را ثبت می کند.
سپس، DSAS به طور خودکار چندین روش آماری را تولید کرد. در مطالعه حاضر تغییرات خط ساحلی با استفاده از دو رویکرد آماری مانند LRR و EPR برآورد شد. EPR با تقسیم فاصله حرکت خط ساحلی بر زمان سپری شده بین دو نقطه زمانی متوالی در هر ترانسکت محاسبه شد. LRR برای بیان نرخ های بلند مدت تغییرات خط ساحلی استفاده شد [ ۱۳ ، ۲۳ ، ۷۲ ، ۷۳]. یک آماره نرخ تغییر رگرسیون خطی را می توان با برازش یک خط رگرسیون حداقل مربعات برای تمام نقاط خط ساحلی برای یک ترانسکت خاص تعیین کرد. خط رگرسیون طوری قرار می گیرد که مجموع مجذور باقیمانده ها (که با مجذور کردن فاصله افست هر نقطه داده از خط رگرسیون و جمع مجذور باقیمانده ها با هم تعیین می شود) به حداقل برسد. نرخ رگرسیون خطی شیب خط است [ ۷۳ ].

۳٫۴٫ کار میدانی

در طی ژوئیه و نوامبر ۲۰۱۶، چندین بازدید میدانی در سراسر منطقه ساحلی انجام شد و اندازه‌گیری عمق ته دریا خلیج مالیاکوس با استفاده از یک قایق انجام شد. نمونه گیری در ۱۴ نقطه انجام شد که در شکل ۶ ارائه شده است. به طور دقیق تر، نمونه های ۳، ۴، ۵، ۶، ۷ و ۸ در نزدیکی بستر رودخانه جدید، نمونه های ۱، ۲ و ۱۴ در یک خط مستقیم اما در عمق بیشتر جمع آوری شدند، در حالی که نمونه های ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲ و ۱۳ به بستر رودخانه قدیم و به طور خاص در منطقه بین بستر رودخانه قدیم و جدید نزدیک بودند.

۴٫ نتایج و بحث

۴٫۱٫ مروری بر تغییرات بلند مدت و کوتاه مدت سواحل

تغییرات درازمدت سواحل، از دیدگاه زمین شناسی، می تواند به تغییرات در سطح متوسط ​​دریا مربوط باشد. این تغییرات می تواند به دلیل جابجایی های زمین ساختی، که با گسترش بستر دریا یا حرکت پوسته مرتبط است و به دلیل تغییرات آب و هوایی، که به دوره های یخچالی مرتبط است، رخ دهد. حرکات زمین ساختی پوسته زمین در گذشته زمین شناسی تغییرات عظیمی در موقعیت خطوط ساحلی ایجاد کرده است. چنین حرکت های تکتونیکی کوچک هنوز هم تا به امروز رخ می دهد. این حرکات با فعالیت لرزه ای منطقه ای که در آن مشاهده می شود نیز مرتبط است. حدود دو میلیون سال پیش، در دوره کواترنر، چندین دوره یخبندان و یخبندان میانی وجود داشت که یخ ها گسترش یافتند و عقب نشینی کردند. در مورد اول، سطح دریا پایین آمد، در حالی که در دومی با ذوب شدن یخچال ها بالا آمد. در آخرین دوره بین یخبندان (۱۲۰۰۰۰ سال پیش) که میانگین دما یک تا دو درجه سانتیگراد بیشتر از امروز بود، سطح دریا حدود ۶ متر بالاتر بود. برعکس، در آخرین دوره یخبندان، ۸۰۰۰۰ سال پیش، زمانی که زمین ۵ درجه سانتیگراد سردتر از امروز بود، بیشتر آب اقیانوس یخ زده بود و سطح دریا ۱۰۰ متر پایین تر از سطح فعلی بود. به نظر می رسد افزایش اولیه سطح دریا و احتمالاً ذوب اولیه یخ های قاره ای در طول ۱۸۰۰۰ سال گذشته و به ویژه در ۶۰۰۰ سال گذشته با نرخ ۰٫۲ میلی متر در سال شتاب گرفته است. با توجه به موارد فوق، مشخص می شود که سطح دریا نشانگر تغییرات آب و هوای جهانی است که در این سیاره رخ می دهد زیرا بلافاصله به این تغییرات واکنش نشان می دهد. از این رو،
تغییرات کوتاه مدت هم به حرکات تکتونیکی و هم به فرآیندهای زمین شناسی و ژئومورفولوژی کندتر مربوط می شود که منجر به تغییرات قابل توجهی در مورفولوژی ساحلی می شود. رویدادهای جدی لرزه ای و فرآیندهای برافزایش-فرسایش عمدتاً ناشی از رسوب رسوبات رودخانه و چندین رویداد سیلاب شدید، امواج و جریان های ساحلی همراه با مداخلات انسانی بر تکامل منطقه ساحلی تأثیر می گذارد. پدیده‌هایی که باعث تغییرات دوره‌ای مانند جزر و مد، وزش مداوم باد یا امواج شدید و تغییرات بارومتریک می‌شوند پیامدهای فاجعه‌باری به‌ویژه در نواحی کم عمق ساحلی دارند، اما تأثیر جزئی در منطقه ساحلی Sperchios دارند.

۴٫۲٫ سیر تحول تاریخی منطقه

محل سکونت دره Sperchios به دلیل موقعیت استراتژیک آن به دوران نوسنگی اولیه (حدود ۶۰۰۰ سال قبل از میلاد) بر می گردد. نام Sperchios از کلمه یونانی “σπέρχω” گرفته شده است که به معنای “راندن به جلو یا به سرعت حرکت کردن” است. از سوی دیگر، خلیج مالیاکوس از نام قبیله یونانی مالیان که از قرن دهم قبل از میلاد در منطقه ساحلی ساکن بودند، نامگذاری شد [ ۷۴ ، ۷۵ ].
مورخان متعددی مانند هرودوت، جغرافیدانان و سیاحان مانند استرابون و پاوسانیاس و دیگر دانشمندان معاصر از دوران باستان تا به امروز با فرآیندها و تکامل رودخانه اسپرکیوس و ناحیه دلتای ساحلی سروکار داشته اند [ ۲۸ ، ۴۲ ، ۴۴ ]. , ۵۴ , ۵۵ , ۷۶ , ۷۷ , ۷۸ , ۷۹]. با توجه به توصیفات و تجزیه و تحلیل علمی آنها و به دنبال اطلاعات به دست آمده از مطالعات دیرینه زیست محیطی انجام شده در ناحیه دشت ساحلی حوضه، این نتیجه حاصل می شود که خلیج مالیاکوس در حدود ۸۰۰۰ سال پیش توسط آب دریا زیر آب رفته و رسوبات دلتایی در دوران هولوسن ته نشین شده است. [ ۷۴ ، ۷۷ ]. حرکات تکتونیکی محلی و فرآیندهای رسوب گذاری رودخانه ها، بیشتر به دلیل جریان های سیلاب دوره ای و کمتر به دلیل فرسایش ناشی از جریان های دریا یا تغییرات سطح دریا، مهمترین نقش را در توسعه ناحیه ساحلی ایفا می کنند [ ۴۲ ، ۴۹ ، ۸۰ ، ۸۱ ]. این حوضه در طول چند هزاره اخیر متحمل چندین زلزله و سیل جدی شده است.۴۳ ، ۴۸ ، ۵۰ ، ۸۲ ]. رویدادهای سیل به طور مکرر به دلیل ویژگی های ژئومورفولوژیکی حوضه (بسیار کوهستانی و با شیب های تند، به ویژه در قسمت جنوبی آن) و بخش ساحلی (پیچ پیچ های شدید و شیب های بسیار ملایم) رخ می دهد [ ۴۳ ، ۴۸ ]. مهم‌ترین آنها مربوط به سال‌های ۱۸۸۹، ۱۹۳۹، ۱۹۵۴، ۱۹۸۴، ۱۹۸۷، ۱۹۹۴، ۱۹۹۷، ۲۰۰۱، ۲۰۰۳، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۵ بود که عمدتاً در پاسخ به طوفان‌های ناگهانی یا ذوب برف‌های ناگهانی از ۲۰،۴۰، معمولاً مناطقی از ۲۰۰، ۴۰، ۴۰ را پوشش می‌داد . ، ۵۹ ].
علاوه بر این، منطقه ساحلی Sperchios با چندین رویداد مهم تاریخی مانند نبرد تاریخی ترموپیل در سال ۴۸۰ قبل از میلاد بین یونانی ها و ایرانیان، نبرد بین ارتش بیزانس و بلغارستان در سال ۹۹۷ و نبرد آلامانا بین یونانی ها و یونانی ها همراه است. عثمانی ها در طول جنگ استقلال یونان در سال ۱۸۲۱٫ مشهورترین آنها، به گفته مورخان، به دلیل باریک بودن گذرگاه بین دریا (خلیج Maliakos) و شیب تند کوه Kallidromo، در آنجا اتفاق افتاد و به پادشاه لئونیداس اجازه داد. و سیصد جنگجوی اسپارتی او برای ایستادن در برابر نیروهای عظیم امپراتوری ایران. شرح مکان دقیق و شرایط زمین نبرد توسط هرودوت تقریباً نیم قرن (یا بیشتر) پس از نبرد مستند شده است [ ۸۳ ].]. در آن زمان، گذرگاه باریک تاریخی تقریباً ۹۰ متر عرض داشت، در حالی که امروزه به دلیل گسترش ساحلی تقریباً چندین کیلومتر بزرگتر شده است [ ۴۰ ]. هر دو فرآیند زمین شناسی فاجعه بار و پیشرونده رخ داد که منجر به تغییرات عظیم در مورفولوژی رودخانه Sperchios و مصب آن و در نتیجه “گذر” Thermopylae و سر دشت مالی شد. خط ساحلی در ۴۵۰۰ سال گذشته حداقل ۱۵ کیلومتر به سمت شرق به سمت خلیج مالیاکوس پیش رفته است [ ۴۳ ، ۷۴ ].
بر اساس تئوری دیویس برای تکامل حوضه های زمین، هر رودخانه در ابتدا در مراحل ابتدایی است و بستر خود را از طریق فرسایش عقب تشکیل می دهد [ ۸۴ ]. مرحله جوانی عمدتاً در مناطق کوهستانی اتفاق می افتد و با فرسایش مشخص می شود. سپس مراحل بلوغ را طی می کند که اشکال برجسته به تدریج ویژگی تیز خود را از دست می دهند و گرد به نظر می رسند. دشت سیلابی نشان دهنده مرحله بلوغ یک رودخانه است. از دست دادن انرژی/ظرفیت حمل و نقل رودخانه به دلیل تغییرات اقلیمی و تکتونیکی عوامل کلیدی در این روند هستند. در نهایت، سیستم رودخانه از میان دره های وسیع می گذرد و پیچ و خم هایی ایجاد می کند. این شکل نهایی سیستم حوضه و رودخانه مرحله پیری نامیده می شود [ ۷۶ , ۸۵ , ۸۶]. امروزه رودخانه Sperchios در مرحله بلوغ است، در حالی که برخی از رودخانه های انشعابی در قسمت جنوبی حوضه، مانند Gorgopotamos و Assopos، هنوز در مرحله جوانی هستند. در چنین شرایطی، افزایش یا فرسایش خط ساحلی عمدتاً به دلیل فعالیت نئوتکتونیکی، فرآیندهای رسوب‌گذاری، تغییرات آب و هوایی و اقدامات مستقیم و غیرمستقیم انسان در منطقه ساحلی است [ ۴۸ ، ۸۷ ].

۴٫۳٫ وضعیت منطقه ساحلی، موقعیت خط ساحلی و توسعه شبکه زهکشی از ۴۵۰۰ قبل از میلاد تا ۱۸۰۵

تجزیه و تحلیل کیفی دوره اول مربوط به بازه زمانی ۴۵۰۰ قبل از میلاد تا ۱۸۰۵ است که در آن داده ها از منابع اسناد تاریخی و نقشه ها یا گراورهای قدیمی به دست آمده است. بر اساس آنها و با استفاده از اطلاعات توصیفی قابل توجهی که توسط دانشمندان، مورخان و جغرافیدانان به دست آمده است، تغییرات منطقه ساحلی به طور تقریبی قابل دسترسی است.
ارتفاع از سطح دریا که در طول ذوب یخچال‌ها اتفاق افتاد، توسط بسیاری از محققان تأیید شده است [ ۸۱ ، ۸۸ ، ۸۹ ، ۹۰ ]. آنها تخمین زده اند که دره اسپرکیوس از هزاره ششم قبل از میلاد در دوران نوسنگی مسکونی بوده است و آنها ادعا می کنند که سکونتگاه نوسنگی لیانوکلادی – آموری (خیلی نزدیک به شهر لامیا) – باید بسیار نزدیک به دریا بوده است. .
همچنین در توصیفات هرودوت در سال ۴۸۰ قبل از میلاد [ ۴۲ و ۵۴ ] ذکر شده است که رودخانه اسپرکیوس به سمت شمال خلیج مالیاکوس جریان داشت، در حالی که حدود ۳٫۲ کیلومتر (۲۰ استادیوم؛ استادیوم واحد یونان باستان بود. طولی که به گفته لو واسیلویچ فیرسوف، که با مقایسه ۸۱ فاصله ای که اراتوستن و استرابون داده بودند، تعیین تجربی طول آن را انجام داد، حدود ۱۵۷٫۷ متر بود [ ۹۱ ، ۹۲ ]. در جنوب رودخانه دیرا (نام آن امروزه گورگوپوتاموس است) رودخانه ملاس (که اکنون Xerias نامیده می شود) قرار داشت. حدود ۱ کیلومتر (۵ ورزشگاه) جلوتر روستای تراکینا واقع در تپه‌های اطراف رودخانه آسوپوس، در لبه‌های جنوب شرقی دره [ ۹۳ ] قرار داشت.] جایی که ارتش ایران در سال ۴۸۰ قبل از میلاد در آنجا اردو زد، زیرا وسیع ترین منطقه دره بود. این سه رودخانه (دیرس، ملاس و آسوپوس) در آن زمان، بر خلاف امروزه که از شاخه های رودخانه اسپرکیوس هستند، مستقیماً به خلیج مالیاکوس می ریزند. پس از رودخانه آسوپوس در فاصله ۴ کیلومتری گذرگاه ترموپیل قرار داشت. علاوه بر این، در توصیف کلی هرودوت برای ترموپیل ذکر شده است که در غرب کوهی غیرقابل دسترس، مرتفع و شیب دار (Oiti-Kallidromo) وجود دارد، در حالی که در شرق جاده تقریباً در تماس با دریا بوده است. آبهای بسیار کم عمقی داشت [ ۵۴ ، ۷۶ ]. علاوه بر این، استرابون (که از ۶۷ قبل از میلاد تا ۲۳ پس از میلاد می زیست) [ ۵۵]، در توضیحات خود به همین نکته اشاره کرد و گفت که رودخانه اسپرکیوس بین لامیا و ترموپیل جریان داشت و حدود ۶ کیلومتر (۳۰ استادیوم) با لامیا فاصله داشت و از دشتی عبور می کرد که به خلیج مالیاکوس می ریزد و همچنین بیان می کند که ترموپیل در فاصله هفتاد استادیوم از لامیا قرار داشت. خور اسپرکیوس نقشه برداری از منطقه برای این دوره (۴۸۰ قبل از میلاد) توسط استرابون [ ۵۵ ] و همچنین نقشه (چارتا) ریگاس فرایوس [ ۵۶ ] که در حدود سال ۱۷۹۶ بر اساس توصیفات و تصویرهای قدیمی تر از منطقه ایجاد شد، انجام شد. .
برای دوره پس از آن و تا آغاز قرن ۱۸، اشاراتی به این منطقه در حدود قرن دهم با نبرد بین امپراتور باسیل دوم و بلغارها تزار ساموئل (۹۹۷ پس از میلاد) انجام شد [ ۹۴ ]. با توجه به توصیفات تاریخی، نقشه ها، محاسبات [ ۹۵ ، ۹۶ ] و گزارش ورتسلاس [ ۹۷ ]، تخمین زده می شود که از دوران جنگ های ایران تا نبرد سال ۹۹۷ میلادی، خط ساحلی خلیج مالیاکوس بیشتر جابجا شده است. بیش از ۶ کیلومتر به سمت شرق. در این زمان، رودخانه Sperchios هنوز در قسمت شمالی حوضه به خلیج Maliakos پرواز می کرد، در حالی که دریاچه ای با اندازه قابل توجه (Eropoli) در امتداد شاخه ای از رودخانه Mavroneri وجود داشت.
Pococke [ ۹۸ ]، در سال ۱۷۴۵، اشاره کرد که در سال ۱۷۴۰ رودخانه Sperchios در قسمت شمالی حوضه قرار داشت و زیتونی (لامیا) در ۴ مایلی شمال غربی خلیج Maliakos قرار داشت. او همچنین زلزله‌ای را مشاهده کرد که در سال ۱۷۵۸ رخ داد [ ۷۴ ، ۹۹ ]، با بزرگی ML = 6.5 در مقیاس ریشتر که می‌تواند مسئول تغییر مسیر رودخانه از شمال به جنوب حوضه، در نزدیکی ترموپیل باشد. ۴۳ ]. علاوه بر این، ژل در سال ۱۸۰۵ [ ۵۷] می نویسد که رودخانه اسپرکیوس پیچ بزرگی به سمت جنوب کرده و به قسمت جنوبی خلیج می ریزد و دو کانال مصنوعی (یکی عریض تر) از رودخانه تا دریا در قسمت شمالی وجود دارد که منطقه ساحلی را تخلیه می کند. . علاوه بر این، فرانسیس پوکویل (۱۸۰۶) [ ۵۷] به سوابق قدیمی‌تر اشاره می‌کند و می‌گوید که اگرچه در زمان استرابون فاصله لامیا از اسپرکیوس ۵-۶ کیلومتر (۳۰ استادیوم) تخمین زده می‌شد، اما به دلیل تغییر در جریان اسپرکیوس، فاصله ۱۶ کیلومتر شده بود. با توجه به این تغییر در جریان آب، سمت جنوبی شروع به پوشاندن رسوبات کرده است، اولین برآمدگی های جبهه دلتا شروع به تشکیل می شود و رودخانه دارای پیچ و خم هایی به نظر می رسد که شکل و ویژگی های بستر و بستر رودخانه را به شدت تغییر می دهد. منطقه ساحلی، برانگیختن حوادث سیل مکرر [ ۵۹ ، ۱۰۰ ].
از این توصیفات، آشکار است که در اواسط قرن هجدهم، رودخانه اسپرکیوس در قسمت جنوبی حوضه نزدیک به ترموپیل جریان داشته و در نتیجه رودخانه‌های آسوپوس، ملاس و دیراس از شاخه‌های اسپرکیوس بوده‌اند. تجزیه و تحلیل این تغییرات ساحلی با چندین مطالعه دیگر در گذشته مورد ارزیابی قرار گرفت، مانند مطالعات Tziavos [ ۷۶ ]، Zamani و Maroukian [ ۴۴ ]، Sigalos و Alexouli-Livaditi [ ۱۰۱ ]، Kraft و همکاران. [ ۴۲ ] که نتایج مشابهی را در مطالعات دوره کوتاهتر ارائه کرد. با توجه به موارد فوق، موقعیت های احتمالی خط ساحلی و بستر رودخانه Sperchios از ۴۵۰۰ قبل از میلاد تا ۱۸۰۵، در شکل ۷ a–d ارائه شده است.

۴٫۴٫ وضعیت منطقه ساحلی، موقعیت خط ساحلی و توسعه شبکه زهکشی از ۱۸۵۲ تا ۲۰۲۰

از سال ۱۸۵۲ شروع شد و اولین نقشه توپوگرافی شناخته شده با یک سیستم مختصات تعیین شده (نقشه جغرافیایی فرانسه؛ Imprime chez Kappelin Quai Voltaire 17 Paris)، خط ساحلی همراه با رودخانه Sperchios و موقعیت های شاخه های آن دیجیتالی شد ( شکل ۸) آ). این نقشه یک بار دیگر مسیر جدید اسپرکیوس را نشان می‌دهد که یک پیچ بزرگ را دنبال می‌کند و بعد از روستای کوما شروع می‌شود و چندین پیچ‌پیچ به سمت جنوب تشکیل می‌دهد و در قسمت جنوبی خلیج مالیاکوس تخلیه می‌شود. در این ناحیه از دلتا، حداقل سه برآمدگی مختلف (نه به یک اندازه) دلتا در قسمت جنوبی مشاهده می شود [ ۱۰۲ ].]. این خورهای دلتا که کاملاً به یکدیگر نزدیک بودند، نشان می‌دهند که احتمالاً رودخانه به دلیل انواع پدیده‌های شدید سیل یا حرکت‌های زمین ساختی، دائماً چندین بار نقطه خروج خود را تغییر داده است. موقعیت رودخانه، بر اساس نقشه توپوگرافی سرویس جغرافیایی نظامی یونان، دوباره تغییر کرده و در قسمت مرکزی خلیج تخلیه می شود. در دوره ۱۸۵۲ تا ۱۹۰۸، برخی از پدیده های طبیعی بسیار مهم رخ داد، مانند یک رویداد سیل عظیم که در سال ۱۸۸۹ رخ داد و باعث شکست خاکریزهای رودخانه شد، و همچنین زلزله قوی (ML = 7.0 ریشتر در مقیاس ریشتر). در منطقه آتالانتی (حدود ۴۵ کیلومتری جنوب شرقی منطقه مورد مطالعه) در سال ۱۸۹۴ [ ۹۹ ، ۱۰۳] که توسط چندین محقق به عنوان یک رویداد مهم تاریخی ذکر شده است ( شکل ۸ ب) [ ۱۰۴ ، ۱۰۵ ، ۱۰۶ ، ۱۰۷ ]. یکی از این دو موقعیت (یا هر دو برای آن موضوع) نقش تعیین کننده ای در تکامل ناحیه دلتا در این زمان ایفا کرد [ ۱۰۲ ، ۱۰۸ ]. در همین نقشه، تلاش‌های مختلف برای احداث شبکه زهکشی مصنوعی در بخش شمالی خلیج‌فارس به منظور کاهش پدیده‌های سیلاب ناشی از پیچ‌خوردگی چندگانه رودخانه و شیب‌های بسیار ملایم (تقریباً مسطح) بخش ساحلی، انجام شده است. به راحتی قابل توجه است
برای دوره‌های ۱۹۰۸ تا ۱۹۴۵ و ۱۹۶۰، موزاییک‌های ارتوفوتو و عکس‌های هوایی سال‌های ۱۹۴۵ و ۱۹۶۰ به ترتیب برای بررسی پیشرفت منطقه ساحلی مورد استفاده قرار گرفتند. در سال ۱۹۴۴، یک خندق (به نام آلمانی) در نزدیکی شهر لامیا برای زهکشی، حوضه رودخانه Xerias (رودخانه شاخه‌ای بزرگ از رودخانه Sperchios) ساخته شد که جریان آن را به سمت شمال خلیج هدایت می‌کند. فرآیند رسوب گذاری بزرگ و افزایش گسترده دهانه دلتا در موقعیت جدید رودخانه در بخش مرکزی در مجموعه داده های سال ۱۹۴۵ آشکار است ( شکل ۸)ج). این خاکریز مستحکم هم بر اساس مقدار زیادی رسوب از رودخانه و هم اینکه این ناحیه از خلیج کاملاً کم عمق بوده است، به ویژه در نزدیکی خط ساحلی استوار است و بنابراین پر شدن این قسمت از رسوبات در این منطقه آسانتر و کوتاهتر بوده است. زمان. علاوه بر این، استفاده شدیدتر از منطقه ساحلی توسط فعالیت‌های انسانی مانند زراعت، ایجاد جاده مدرن و متراکم‌تر و شبکه زهکشی و غیره قابل مشاهده است. بین سال‌های ۱۹۴۵ و ۱۹۶۰، جریان اصلی رودخانه Sperchios در قسمت شمالی خلیج منحرف شد ( شکل ۸)د) یک پروژه فنی عمده امداد رسانی زهکشی-سیل مربوط به ساخت کانال بزرگ سرریز با عرض تقریباً ۲۰ متر در سال ۱۹۵۷-۱۹۵۸ انجام شد. ایجاد سرریز چند سال قبل از ایجاد سد دروازه آن در کنار روستای کوما آغاز شد. مسیر کانال از بستر قدیمی رودخانه اسپرخیوس در قسمت شمالی دره پیروی می‌کرد و در قسمت شمالی خلیج سرریز می‌شد و مقدار زیادی آب دریافت می‌کرد و هدف آن کاهش پدیده‌های سیلابی رخ داده در منطقه ساحلی بود. در نتیجه، بار دیگر رسوبات بیشتری توسط رودخانه به سمت شمال خلیج و کمتر به بخش مرکزی منتقل شد که باعث افزایش بخش شمالی (۰٫۳۱ کیلومتر مربع ) و فرسایش بخش مرکزی (۰٫۱۳) شد. کیلومتر ۲). در نقطه خور جدید، به جای سه دهانه ای که در سال ۱۹۴۵ وجود داشت، دو دهانه رودخانه فعال باقی مانده بود که به خلیج می ریزد. علاوه بر این، در سال ۱۹۶۰ به دلیل ساخت طولانی کانال های آبیاری و زهکشی جدید، منطقه ساحلی ایجاد شد. با گسترش و تسلط محصولات زراعی آبی به شدت به سمت زمین های کشاورزی پربازده تغییر کرده است، واقعیتی که منجر به افزایش جمعیت روستایی در مناطق ساحلی نیز شد.
در طول دوره ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۶، عمدتاً تصاویر ماهواره‌ای و عکس‌های حاصل از سکوهای ماهواره‌ای و هوایی عمدتاً برای نظارت بر تغییرات ساحلی مورد استفاده قرار گرفتند. در سال ۱۹۸۶، برآمدگی دهانه سرریز به ویژه در قسمت شمالی خلیج که بخش بزرگی از زمین ایجاد شده بود، مشخص شد ( شکل ۸).ه) فرسایش ناشی از موج در دهانه بستر جدید، در بخش مرکزی خلیج، به‌ویژه به دلیل کاهش رسوب‌گذاری بسیار شدید بود، زیرا اکنون مقدار زیادی آب رودخانه اسپرکیوس به همراه رسوبات آن هدایت می‌شود. در قسمت شمالی خلیج از این رو، از دو دهانه رودخانه قبلی، دهانه شمالی کاملاً فرسایش یافته بود و رودخانه اکنون فقط شاخه خروجی قسمت جنوبی را داشت. همزمان در دو مصب قدیمی، در سمت جنوبی خلیج، نشانه‌هایی از کاهش جزئی ناشی از فرآیندهای فرسایش مشاهده می‌شود، اما تصویر کلی نشان می‌دهد که در سال‌های آینده احتمالاً افزایش بیشتری وجود خواهد داشت. عقب نشینی به همین ترتیب، تشدید بیشتر کشت ها (صیفی جات) وجود دارد.
برای پایش وضعیت ساحلی در سال ۱۹۹۷، از مجموعه داده بسیار دقیق نقشه‌های ارتوفوتو استفاده شد. تغییرات جزئی در خط ساحلی، از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۷، در رابطه با تعریض سرریز، افزایش کم سطح دهانه رودخانه و یک فرسایش جزئی عمدتاً در دو طرف مصب بستر جدید مشاهده شد ( شکل ۸ f). برای توصیف منطقه ساحلی مربوط به دوره های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۷ و ۲۰۲۰، به ترتیب از نقشه های ارتوفتو و تصاویر Sentinel-2 استفاده شده است. در بازه زمانی ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۷، چندین ساخت و ساز با اندازه و اهمیت قابل توجهی رخ داد که به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر منطقه ساحلی تأثیر گذاشت ( شکل ۸ g). به طور خاص، بزرگراه ملی جدید، در بخشی از آگیوس کنستانتینوس تا استایلیس، ساخته شد [۴۳ ] و در همان زمان، خط راه آهن مدرن جدید با جهت تقریباً موازی بزرگراه تشکیل شد و از بخش ساحلی و منطقه دلتا عبور کرد. علاوه بر این، در تلاش برای پشتیبانی از این آثار، چندین پلچک زهکشی ایجاد یا بهبود یافت. مهمترین آنها تشکیل توزیع کننده مصنوعی جدید در کنار روستای کوما بود ( شکل ۸ h). طراحی این توزیع کننده به منظور تقسیم جریان آب در درجه اول به سرریز و کمتر به بستر رودخانه جدید (تامین اکولوژیکی) و کاهش شدید سرعت آب رودخانه برای کاهش پدیده سیل بوده است که می تواند هم برای بزرگراه جدید و هم برای راه آهن مشکل ایجاد کند. ساخت و سازها و همچنین به روستاهای مجاور منطقه ساحلی (آنتیلی، مسکوچوری، کومه و غیره) [ ۱۰۹ ]]. در نتیجه، این توزیع کننده جدید رسوبات رسوبات را در ناحیه دلتای رودخانه به شدت قطع می کند، زیرا بیشتر مقادیر آنها را حفظ می کند.
این شرایط، همراه با این واقعیت که خروجی‌های رودخانه اسپرکیوس (بستر و سرریز رودخانه جدید) به بخش‌های عمیق‌تر خلیج مالیاکوس رسیده است، کاهش بارندگی جوی ناشی از تغییرات آب و هوایی که توسط Psomiadis [ ۴۳ ] ارائه شد، و همچنین افزایش نیاز آبیاری و آب شیرین (به دلیل تشدید کشت‌ها، افزایش کشت‌های آب‌مصرف تابستانه و افزایش جمعیت، گردشگری و فعالیت‌های صنعتی) [ ۴۳ ، ۱۱۰ ] منجر به کاهش چشمگیر آب شده است. و مقدار رسوبات به سمت ناحیه دلتا [ ۱۱۱ , ۱۱۲ , ۱۱۳ , ۱۱۴]. در نتیجه، در طول دوره ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۷، تنها چند تغییر ناچیز در خط ساحلی، مربوط به افزایش بسیار کمی از خط ساحلی در سرریز و منطقه خروجی جدید بستر رودخانه، مشاهده شد. از سوی دیگر، در بازه زمانی ۲۰۰۷ تا ۲۰۲۰، تثبیت قابل توجهی در خط ساحلی مشاهده شد که در عین حال تمایل به عقب‌نشینی خط ساحلی در سال‌های آتی را نشان داد.

۴٫۵٫ نرخ تغییرات ساحلی و نتایج تحلیل کیفی از ۴۵۰۰ قبل از میلاد تا ۱۸۰۵

همانطور که قبلاً ذکر شد در مورد تغییرات و ارزیابی نرخ تغییر برای دوره اول (۴۵۰۰ قبل از میلاد تا ۱۸۰۵) به دلیل نامشخص بودن داده های تاریخی موجود، تنها از روش CCA استفاده شد. نواحی برافزایش و فرسایش رخ داده در بین هر جفت زمانی موقعیت خط ساحلی که مربوط به دو نقطه زمانی متفاوت و متوالی است، ارزیابی شد و نتایج محاسباتی تغییرات خط ساحلی در جدول ۲ ارائه شده است.
در دوره ۴۵۰۰ تا ۴۸۰ قبل از میلاد و ۱۸۰۵، برافزایش به ترتیب مساحتی معادل ۴۳٫۹۳ کیلومتر مربع و ۶۹٫۷۲ کیلومتر مربع را پوشش می دهد ( جدول ۲ ؛ شکل ۹ a,b)، اما نرخ تغییر بسیار کم به نظر می رسد و در طول دوره کمی بیشتر است. دومین جفت خط ساحلی، از ۴۸۰ قبل از میلاد تا ۱۸۰۵ (۱٫۲۳). این مناطق برافزایش عظیم با این واقعیت توضیح داده می شود که تکامل حوضه احتمالاً در اولین مراحل توسعه خود بوده است، و فرآیندهای فرسایشی و رسوبی، بسیار بالا بوده است، بدون هیچ گونه مزاحمتی از فعالیت های انسانی ( شکل ۱۰ a-c).

۴٫۶٫ نرخ تغییرات ساحلی و نتایج تحلیل کمی-کیفی از ۱۸۵۲ تا ۲۰۲۰

همانطور که قبلاً در بخش روش شناسی ذکر شد، رویکرد تغییرات خط ساحلی در بازه زمانی ۱۸۵۲ تا ۲۰۲۰ بر اساس نقشه های دارای سیستم مختصات، عکس های هوایی و تصاویر ماهواره ای است که امکان ارزیابی کمی، به جز کیفی، را فراهم می کند. تغییرات خط ساحلی و همچنین محاسبه نرخ تغییرات. بنابراین، از هر دو روش CCA و CSA استفاده شد.
نتایج روش CCA ( جدول ۲ )، حاکی از تغییر مداوم ناحیه ساحلی و خط ساحلی در نقاط مختلف دلتا است. این تغییرات عمدتاً به پدیده‌های طبیعی (چند رویداد سیل و زلزله شدید ۱۸۹۴) و کمتر به مداخلات انسانی (ساخت سرریز) و تغییر متناظر خروجی رودخانه در طول این سال‌ها مربوط می‌شد که نشان دهنده افزایش کلی دلتا با تغییر بود. مقادیر نرخ از ۱٫۱ تا ۲٫۷۹ متغیر است. بنابراین، افزایش بیشتر دلتا در دوره های ۱۸۵۲-۱۹۰۸ و ۱۹۶۰-۱۹۸۶ (۳٫۸۶ و ۳٫۲۰ کیلومتر مربع) ظاهر شد .به ترتیب) جایی که رودخانه از جنوب به قسمت میانی خلیج تغییر کرد (۱۸۹۴)، و سرریز جدید شروع به آوردن مقادیر بیشتری آب و رسوبات به بخش شمالی خلیج کرد (۱۹۵۸؛ شکل ۱۰ d-j) .
تا آنجا که به نتایج رویکرد CSA مربوط می شود، دینامیک خطوط ساحلی، در طول دوره مطالعه دوم، با استفاده از روش های LRR و EPR محاسبه شد. خط ساحلی سال ۱۸۵۲ به عنوان خط مبنا مورد استفاده قرار گرفت و فواصل تصادفی را برای ترانسکت ها تعیین کرد که تقاطع نداشته باشند، به دلیل شکل بسیار پیچیده خطوط ساحلی. DSAS ترانسکت هایی را در امتداد خط ساحلی منطقه مورد مطالعه ایجاد کرد که به صورت عمود بر ثبت خط پایه به موازات روش های آماری LRR و EPR جهت گیری کردند. نتایج ارائه شده در شکل ۱۱ نرخ کلی تغییر خط ساحلی محاسبه شده از تجزیه و تحلیل آنها را نشان می دهد. مقادیر مثبت نشان دهنده افزایش خط ساحلی است، در حالی که مقادیر منفی مربوط به فرسایش ساحلی است.
روش LRR 45 ترانسکت ارائه کرد ( شکل ۱۱ الف) که روند افزایشی خط ساحلی را نشان می دهد، که حداکثر ۳۸٫۴ متر در سال را نشان می دهد که عمدتاً در بخش مرکزی و شمالی خلیج قرار دارد، در حالی که روندهای فرسایشی عمدتاً در قسمت جنوبی ظاهر می شوند. با حداکثر مقدار -۵٫۷ متر در سال. میانگین نرخ روش LRR 1.22 متر در سال بود. اجرای روش EPR 44 ترانسکت ارائه کرد ( شکل ۱۱ ب)، که حداکثر افزایش را در ۳۵٫۵ متر در سال در بخش مرکزی و شمالی خلیج و کاهش را با بالاترین ۶٫۷- متر در سال مشخص کرد، در حالی که میانگین نرخ ۱٫۴۱ متر در سال بود.
این دو روش نتایج مشابهی را برای دوره کمی دوم نشان دادند که برافزایش کلی منطقه را نشان داد. روش LRR احتمالاً به دلیل حساسیت آن به اثرات پرت، میانگین نرخ‌های پایین‌تری را ارائه می‌کند. به طور کلی، LRR تمایل دارد که نرخ تغییر را نسبت به سایر آمارها، مانند EPR، دست کم بگیرد، همانطور که توسط Salghuna و Bharathvaj [ ۷۳ ، ۱۱۵ ] اشاره شد.

۵٫ نتیجه گیری ها

منطقه ساحلی رودخانه Sperchios در طول زمان به دلیل نوسانات سطح دریا، فعالیت های زمین ساختی، نرخ بالای رسوب گذاری، ژئومورفولوژی محلی و مداخلات گسترده انسانی دستخوش تغییرات زیادی شده است. تغییرات بلندمدت مربوط به افزایش سطح دریا، رسوب‌گذاری و حرکات تکتونیکی است، در حالی که تغییرات کوتاه‌مدت عمدتاً مربوط به فعالیت‌های انسانی است.
دو روش مورد استفاده برای محاسبه نرخ تغییر، CCA و CSA، نتایج مشابهی را در مورد نرخ تغییر و توزیع مکانی – زمانی تغییرات ارائه کردند. رویکردهای آماری LRR و EPR از نرم افزار DSAS نتایج مشابهی را نشان دادند.
مساحت دشت دلتایی بین ۴۵۰۰ سال قبل از میلاد تا ۲۰۲۰ پس از میلاد حدود ۱۳۵ کیلومتر مربع افزایش یافته است که مربوط به میانگین رشد سالانه ۰٫۰۲ کیلومتر مربع است ./سال مهم ترین نرخ تغییر خط ساحلی بین سال های ۱۸۰۵-۱۸۵۲، ۱۸۵۲-۱۹۰۸ و ۱۹۶۰-۱۹۸۴، به ویژه در بخش مرکزی و جنوبی خلیج، ثبت شد. در طول سه دهه گذشته، خط ساحلی نسبتاً پایدار باقی مانده است، که نشان دهنده یک پسرفت جزئی در دهه گذشته است. مداخلات مهندسی در پهنه ساحلی و همچنین کاهش میزان بارندگی و افزایش نیاز آبیاری و آب شیرین (به دلیل گسترش محصولات پرمصرف آب، رشد جمعیت، افزایش گردشگری و فعالیت‌های صنعتی) کمک کرده است. به طور قابل توجهی به تعادل برافزایش / فرسایش در ناحیه دلتایی. کاهش قابل توجه دبی آب و در نتیجه رسوب رسوبات در نواحی ساحلی به میزان قابل توجهی کاهش یافته است و همراه با متراکم شدن رسوبات در مناطق کم عمق،
صرف نظر از نتایج ارائه شده و پارامترهای تحلیل شده، حیاتی ترین جنبه های مطالعه تغییرات ساحلی در دسترس بودن و پردازش مناسب داده های مکانی است. دسترسی به انبوهی از تصاویر سنجش از دور از نیمه دوم قرن گذشته و ویژگی‌های قدرتمند GIS، که امکان مقایسه دقیق لایه‌های جغرافیایی مرجع جغرافیایی را فراهم می‌کند، زمینه استثنایی را برای مطالعات تشخیص تغییرات مکانی و زمانی فراهم می‌کند. داده‌های نوری و راداری سنجش از دور و محصولات پردازشی آن‌ها، مانند شاخص‌های طیفی، ابزارهای منحصربه‌فردی را در نظارت و مدیریت مناطق ساحلی ارائه می‌دهند.
در نهایت، تغییرات عمده در پیکربندی منطقه خط ساحلی سایت مورد مطالعه در دهه‌های اخیر، در درجه اول با فعالیت‌های انسانی مرتبط بوده و منجر به تثبیت و پسرفت موقعیت خط ساحلی می‌شود. طبق پیش‌بینی پنجمین گزارش ارزیابی هیئت بین‌دولتی تغییرات اقلیمی (IPCC)، این واقعیت همراه با افزایش سطح آب دریاها به دلیل تغییرات آب و هوایی، بین ۰٫۴ متر و ۰٫۶۳ متر در سال ۲۱۰۰، می‌تواند تهدیدهای قابل توجهی را برای جهان استنتاج کند. منطقه ساحلی، جوامع محلی، زیرساخت ها و تعادل اکوسیستم های ساحلی. بنابراین، پایش تحولات ساحلی به سیاستگذاران و ذینفعان کمک می کند تا اقدامات لازم را برای حفاظت از منطقه غیرقابل برآورد ساحلی انجام دهند.

منابع

  1. جیانگ، دی. هائو، ام. Fu, J. نظارت بر محیط ساحلی با استفاده از تکنیک های سنجش از دور و GIS. در مطالعات کاربردی محیط های ساحلی و دریایی ; InTech: وین، اتریش، ۲۰۱۶٫ [ Google Scholar ]
  2. Cracknell، AP تکنیک های سنجش از دور در مصب ها و مناطق ساحلی – به روز رسانی. بین المللی J. Remote Sens. ۱۹۹۹ ، ۲۰ ، ۴۸۵-۴۹۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  3. اولپیدو، ن. پولوس، SE; Vassilopoulos، A. Paros Island (Cyclades، دریای اژه) منطقه ساحلی: فرآیندها و پویایی های طبیعی. در فن آوری های زمین فضایی ساحلی و دریایی ; Springer: برلین/هایدلبرگ، آلمان، ۲۰۱۰; جلد ۱۳، ص ۲۸۵–۲۹۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  4. مرفای، MA; آل محمد، ح. دی، س. سوزانتو، بی. کینگ، L. نقشه برداری پویا و خط ساحلی ساحلی: تجزیه و تحلیل داده های فضایی چند منبعی در سمارنگ اندونزی. محیط زیست نظارت کنید. ارزیابی کنید. ۲۰۰۸ ، ۱۴۲ ، ۲۹۷-۳۰۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  5. کوروش نیا، ع. آلشیخ، ع.ا. سلطانپور، م. خیرخواهزرکش، MM نقشه‌برداری تغییر خط ساحلی با استفاده از سنجش از دور و مطالعه موردی GIS: استان بوشهر. بین المللی J. Remote Sens. Appl. ۲۰۱۳ ، ۳ ، ۱۰۲-۱۰۷٫ [ Google Scholar ]
  6. ترنر، RK; سوبک، س. آجر، فشارهای WN، روندها و اثرات در مناطق ساحلی: تعاملات بین سیستم های اجتماعی-اقتصادی و طبیعی محیط زیست مدیریت ۱۹۹۶ ، ۲۰ ، ۱۵۹-۱۷۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  7. میلز، جی پی. باکلی، اس جی. میچل، اچ ال. کلارک، پی جی؛ ادواردز، SJ یک تکنیک ادغام داده های ژئوماتیک برای نظارت بر تغییرات ساحلی. زمین گشت و گذار. روند. Landf. ۲۰۰۵ ، ۳۰ ، ۶۵۱-۶۶۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  8. Doukakis, E. ارزیابی روش های نرخ تغییر خط ساحلی با استفاده از پیش بینی و پیش بینی. در مجموعه مقالات دومین کنفرانس بین المللی تحقیقات و ارزیابی زیست محیطی، بخارست، رومانی، ۵ تا ۸ اکتبر ۲۰۰۶٫ دانشگاه بخارست، مرکز تحقیقات محیطی و مطالعات اثرات: بخارست، رومانی، ۲۰۰۶; ص ۱۹۶-۲۰۷٫ [ Google Scholar ]
  9. درویش، ک. اسمیت، SE; تراب، م. منصف، ح. Husein, O. تغییرات ژئومورفولوژیکی در امتداد خط ساحلی دلتای نیل بین سال‌های ۱۹۴۵ و ۲۰۱۵ با استفاده از سنجش از دور ماهواره‌ای و GIS شناسایی شد. جی. ساحل. Res. ۲۰۱۷ ، ۳۳ ، ۷۸۶-۷۹۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  10. پولوس، SE; کالینز، مگابایت؛ رسوب دهی شاو، HF، از جمله الگوهای رسوب مواد معدنی رس، مرتبط با رودخانه های کوچک کوهستانی و فروافتادگی های کم عمق دریایی یونان (جنوب آلپ اروپا). جی. ساحل. Res. ۱۹۹۶ ، ۱۲ ، ۹۴۰-۹۵۲٫ [ Google Scholar ]
  11. دیویس، RA تکامل لندفرم های ساحلی. در رساله ژئومورفولوژی ; Elsevier Inc.: آمستردام، هلند، ۲۰۱۳; جلد ۱۰، ص ۴۱۷–۴۴۸٫ ISBN 9780080885223. [ Google Scholar ]
  12. Stǎnicǎ، A.; Panin، N. تکامل حال حاضر و پیش بینی های آینده برای منطقه ساحلی دلتایی بین Sulina و Sf. دهانه رودخانه Gheorghe Danube (رومانی). ژئومورفولوژی ۲۰۰۹ ، ۱۰۷ ، ۴۱-۴۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  13. جابالوی سانچز، آ. لوبو، اف جی؛ آزور، ا. مارتین-روزالز، دبلیو. پرز-پنا، JV; بارسناس، پی. ماسیاس، جی. فرناندز-سالاس، LM; Vázquez-Vílchez، M. شش هزار سال تکامل خط ساحلی در سیستم دلتایی گوادالفئو (شبه جزیره ایبری جنوبی). ژئومورفولوژی ۲۰۱۴ ، ۲۰۶ ، ۳۷۴-۳۹۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  14. بلانکو-چائو، آر. کاستا-کاسایس، ام. Cajade-Pascual، D.; گومز-ری، G. عقب نشینی و رسوب گذاری ساحلی در طول ۳۰۰۰ سال گذشته. سواحل اقیانوس اطلس شمال غربی اسپانیا. J. Mar. Sci. مهندس ۲۰۱۹ ، ۷ ، ۳۳۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  15. غربیا، ر. حسنین، AE; الباز، ق. الهوسنی، م. Gunasekaran، M. رویکرد ادغام تصویر چند طیفی و پانکروماتیک با استفاده از تبدیل موجک ثابت و بهینه‌سازی گرده‌افشانی گل ازدحام برای کاربردهای سنجش از دور. آینده. ژنر. محاسبه کنید. سیستم ۲۰۱۸ ، ۸۸ ، ۵۰۱-۵۱۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  16. آکوینو دا سیلوا، AG; استاتگر، ک. ویتال، اچ. Schwarzer، K. تغییر خط ساحلی و دینامیک رسوبات معلق فراساحلی در دلتای در حال توسعه طبیعی (دلتای پارنایبا، شمال شرقی برزیل). مارس جئول. ۲۰۱۹ ، ۴۱۰ ، ۱-۱۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  17. پولوس، SE; تغییرات خط ساحلی Chronis، GT در رابطه با حمل و نقل رسوب در ساحل و تأثیر انسانی، در امتداد خط ساحلی کاتو آچایا (پلوپونز شمال غربی، یونان). مدیتر. مارس Sci. ۲۰۰۱ ، ۲ ، ۵-۱۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  18. نوردستروم، سواحل توسعه یافته KF. در رساله ژئومورفولوژی ; Elsevier Inc.: آمستردام، هلند، ۲۰۱۳; جلد ۱۰، ص ۳۹۲–۴۱۶٫ ISBN 9780080885223. [ Google Scholar ]
  19. دینامیک توزیع هود، WG دلتا در دلتای رودخانه اسکاگیت (واشنگتن، ایالات متحده): گسترش، آزمایش و بکارگیری نظریه حذف در یک سیستم جزر و مدی. ژئومورفولوژی ۲۰۱۰ ، ۱۲۳ ، ۱۵۴-۱۶۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  20. سیویتسکی، JPM؛ Saito, Y. مورفودینامیک دلتاها تحت تأثیر انسان. گلوب. سیاره. چانگ. ۲۰۰۷ ، ۵۷ ، ۲۶۱-۲۸۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  21. براون، اس. نیکولز، فرونشست RJ و تأثیرات انسانی در دلتاهای بزرگ: مورد گنگ-برهماپوترا-مگنا. علمی کل محیط. ۲۰۱۵ ، ۵۲۷-۵۲۸ ، ۳۶۲-۳۷۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  22. فورد، ام. تغییرات خط ساحلی تفسیر شده از عکس های هوایی چند زمانی و تصاویر ماهواره ای با وضوح بالا: Wotje Atoll، جزایر مارشال. سنسور از راه دور محیط. ۲۰۱۳ ، ۱۳۵ ، ۱۳۰-۱۴۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  23. Niang، AJ نظارت بر تغییرات بلند مدت خط ساحلی در امتداد ینبع، پادشاهی عربستان سعودی با استفاده از تکنیک های سنجش از دور و GIS. جی طیبه. دانشگاه علمی ۲۰۲۰ ، ۱۴ ، ۷۶۲-۷۷۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  24. Klemas، V. سنجش از دور هوابرد ویژگی‌ها و فرآیندهای ساحلی: یک مرور کلی. جی. ساحل. Res. ۲۰۱۳ ، ۲۸۷ ، ۲۳۹-۲۵۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  25. شوشانی، م. دگانی، ع. تشخیص خط ساحلی با پردازش تصویر دیجیتال عکس‌برداری هوایی. جی. ساحل. Res. ۱۹۹۲ ، ۸ ، ۲۹-۳۴٫ [ Google Scholar ]
  26. اسمیت، جی ال. Zartllo، GA محاسبه نرخ‌های رکود بلندمدت خط ساحلی با استفاده از تکنیک‌های عکس‌برداری هوایی و پروفایل ساحل. جی. ساحل. Res. ۱۹۹۰ ، ۶ ، ۱۱۱-۱۲۰٫ [ Google Scholar ]
  27. کانکارا، آر اس؛ سلوان، SC; مارکوز، وی جی. راجان، بی. Arockiaraj, S. برآورد تغییرات بلند مدت و کوتاه مدت خط ساحلی در امتداد سواحل آندرا پرادش با استفاده از تکنیک های سنجش از دور و GIS. Procedia Eng. ۲۰۱۵ ، ۱۱۶ ، ۸۵۵-۸۶۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  28. پسومیادیس، ای. پرچاریدیس، آی. پولوس، اس. استاماتیس، جی. میگیروس، جی. پاولوپولوس، A. داده‌های مشاهدات زمین در تغییرات فصلی و بلندمدت خط ساحلی با نظارت بر دلتای رودخانه Sperchios (یونان مرکزی). Z. ژئومورفول خز. تامین ۲۰۰۵ ، ۱۳۷ ، ۱۵۹-۱۷۵٫ [ Google Scholar ]
  29. افتیمیو، ن. پسومیادیس، ای. Panagos، P. نقشه‌برداری حساسیت به شدت آتش‌سوزی و فرسایش خاک با استفاده از داده‌های چند زمانی مشاهده زمین: مورد آتش‌سوزی کشنده ماتی در شرق آتیکا، یونان. Catena ۲۰۲۰ , ۱۸۷ , ۱۰۴۳۲۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  30. آیرونز، جی آر. دوایر، جی ال. برسی، ج.ای. ماهواره بعدی لندست: ماموریت تداوم داده لندست. سنسور از راه دور محیط. ۲۰۱۲ ، ۱۲۲ ، ۱۱-۲۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  31. دروش، ام. دل بلو، U. کارلیر، اس. کالین، او. فرناندز، وی. گاسکون، اف. هورش، بی. ایزولا، سی. لابرینتی، پ. مارتیمورت، پی. و همکاران Sentinel-2: ماموریت نوری با وضوح بالا ESA برای خدمات عملیاتی GMES. سنسور از راه دور محیط. ۲۰۱۲ ، ۱۲۰ ، ۲۵-۳۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  32. برگسما، EWJ; Almar, R. پوشش ساحلی ماموریت ESA’ Sentinel 2. Adv. Space Res. ۲۰۲۰ ، ۶۵ ، ۲۶۳۶-۲۶۴۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  33. ارزیابی تغییر خط ساحلی Ekercin، S. در سواحل دریای اژه در ترکیه با استفاده از تصاویر لندست چندزمانی. جی. ساحل. Res. ۲۰۰۷ ، ۲۳۳ ، ۶۹۱-۶۹۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  34. Choung، YJ; ارزیابی تغییر خط ساحلی جو، ام‌اچ برای انواع مختلف سواحل با استفاده از تصاویر چند زمانی لندست از سواحل شرقی کره جنوبی. سنسور از راه دور Lett. ۲۰۱۶ ، ۷ ، ۹۱-۱۰۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  35. ناتاراجان، ال. سیواگنانام، ن. اوشا، تی. چوککالینگام، ال. ساندار، س. گوراپان، م. روی، PD Shoreline تغییرات طی پنج دهه گذشته و پیش‌بینی‌های سال‌های ۲۰۳۰ و ۲۰۴۰: مطالعه موردی از Cuddalore، سواحل جنوب شرقی هند. علوم زمین آگاه کردن. ۲۰۲۱ ، ۱۴ ، ۱۳۱۵-۱۳۲۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  36. اوما، یو. Tateishi، R. یک شاخص آب برای نقشه برداری سریع تغییرات خط ساحلی پنج دریاچه دره ریفت آفریقای شرقی: یک تحلیل تجربی با استفاده از داده های Landsat TM و ETM +. بین المللی J. Remote Sens. ۲۰۰۶ ، ۲۷ ، ۳۱۵۳-۳۱۸۱٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  37. پسومیادیس، ای. میگیروس، جی. پرچاریدیس، آی. Poulos, S. تشخیص تغییر کوتاه مدت ناحیه دلتای پایینی اسپرکیوس با استفاده از تصاویر رادار فضایی. گاو نر جئول Soc. یونان ۲۰۰۴ ، ۳۶ ، ۹۱۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  38. پلسکاچفسکی، آ. لهنر، اس. هیگ، تی. Mott، C. هم افزایی و ادغام داده های ماهواره ای رادار با دیافراگم نوری و مصنوعی برای تخمین توپوگرافی زیر آب در مناطق ساحلی. اقیانوس. دین ۲۰۱۱ ، ۶ ، ۲۰۹۹-۲۱۲۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  39. ناندی، س. قوش، م. کندو، ا. دوتا، دی. باکسی، M. تغییر خط ساحلی و پیش‌بینی آن با استفاده از تکنیک‌های سنجش از دور و GIS: مطالعه موردی جزیره ساگار، بنگال غربی (هند). جی. ساحل. حفظ کنید. ۲۰۱۶ ، ۲۰ ، ۶۱-۸۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  40. رودریگز، آی. مونتویا، آی. سانچز، ام جی; Carreño، F. سیستم های اطلاعات جغرافیایی به کار گرفته شده در مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی. ژئومورفولوژی ۲۰۰۹ ، ۱۰۷ ، ۱۰۰-۱۰۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  41. پتروپولوس، GP; کالیواس، DP; گریفیث، اچ ام. Dimou، PP سنجش از دور و تجزیه و تحلیل GIS برای نقشه برداری تغییرات مکانی-زمانی فرسایش و رسوب دو دلتای رودخانه مدیترانه: مورد رودخانه های Axios و Aliakmonas، یونان. بین المللی J. Appl. زمین Obs. Geoinf. ۲۰۱۵ ، ۳۵ ، ۲۱۷-۲۲۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  42. کرافت، جی سی. رپ، جی. اسملر، جی جی; تزیاووس، سی. Kase، EW گذرگاه ترموپیل، یونان. جی اف آرکائول. ۱۹۸۷ ، ۱۴ ، ۱۸۱-۱۹۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  43. Psomiadis, E. تحقیق تغییرات ژئومورفولوژیکی و محیطی در حوضه رودخانه Sperchios با استفاده از فناوری های جدید. Ph.D. پایان نامه، دانشگاه کشاورزی آتن، آتن، یونان، ۲۰۱۰٫ (به زبان یونانی). [ Google Scholar ]
  44. زمانی، ع. Maroukian, H. مطالعه مورفولوژیکی دلتای قدیمی رودخانه Sperchios. در مجموعه مقالات ششمین کولوکیوم زمین شناسی منطقه اژه ; آتن، یونان، کالرگیس، جی.، ویرایش. موسسه تحقیقات زمین شناسی و معدن: آتن، یونان، ۱۹۷۷; ص ۲۶۱-۲۸۲٫ [ Google Scholar ]
  45. شتی، ا. Jayappa، KS; میترا، دی. تجزیه و تحلیل تغییر خط ساحلی سواحل مانگالور و تجزیه و تحلیل مورفومتریک تف‌های netravathi-gurupur و mulky-pavanje. آکوات. Procedia ۲۰۱۵ ، ۴ ، ۱۸۲-۱۸۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  46. کاراستاتیس، VK; گاناس، ا. مکریس، جی. پاپولیا، جی. دفنیس، پ. گرولیماتو، ای. دراکاتوس، جی. کاربرد تکنیک‌های لرزه‌ای کم عمق در مطالعه گسل‌های فعال: گسل عادی آتالانتی، یونان مرکزی. J. Appl. ژئوفیز. ۲۰۰۷ ، ۶۲ ، ۲۱۵-۲۳۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  47. گاناس، ا. رابرتز، GP; Memou، T. مرزهای بخش، پارگی های ۱۸۹۴ و الگوهای کرنش در امتداد گسل آتالانتی، یونان مرکزی. جی. جئودین. ۱۹۹۸ ، ۲۶ ، ۴۶۱-۴۸۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  48. پسومیادیس، ای. چاریزوپولوس، ن. سولیس، KX; Efthimiou، N. بررسی همبستگی ویژگی های زمین ساختی و مورفومتریک با پاسخ هیدرولوژیکی در یک حوضه رودخانه یونانی با استفاده از مشاهده زمین و تکنیک های تجزیه و تحلیل جغرافیایی. Geosciences ۲۰۲۰ , ۱۰ , ۳۷۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  49. ماریولاکوس، I. اندیشه ها و دیدگاه ها در مورد مسائل خاصی از زمین شناسی و زمین ساختی پلوپونز. آن جئول جهنم می پردازد. ۱۹۷۶ ، ۲۷ ، ۲۱۵-۳۱۳٫ [ Google Scholar ]
  50. مروکیان، ح. Lagios، E. جنبش های نئوتکتونیکی در حوضه رودخانه Sperkhios، یونان مرکزی. Z. Für Geomorphologie. تامین ۱۹۸۷ ، ۶۳ ، ۱۳۳-۱۴۰٫ [ Google Scholar ]
  51. Therianos، AD توزیع جغرافیایی منبع آب رودخانه در یونان (به یونانی). گاو نر جئول Soc. یونان ۱۹۷۴ ، ۱۱ ، ۲۸-۵۸٫ [ Google Scholar ]
  52. پولوس، اس. لئونتاریس، اس. کالینز، MB تحقیقات کانی شناسی رسوب شناسی و رس در خلیج Maliakos، شرق یونان. بول. جئوفیس. Teor. Appl. ۱۹۹۷ ، ۳۸ ، ۲۶۷-۲۷۹٫ [ Google Scholar ]
  53. ماریولاکوس، آی. بانتکاس، جی. مارکاتسلیس، ای. پاپاژورگیو، م. بوکووالاس، ا. استاوروپولوس، جی. شبکه موضوعی ملی آموزش محیطی، مسیرهای ژئومحیطی-ژئومیتولوژیکی. در مجموعه مقالات چهارمین کنفرانس انجمن پانلنیک معلمان برای آموزش محیط زیست (PEEKPE)، نافپلیو، یونان، ۱۲-۱۴ دسامبر ۲۰۰۸٫ پ. ۱۴٫ [ Google Scholar ]
  54. هرودوت تاریخ هرودوت”Hροδότου Aλικαρνησσέος Ιστορίης Aποδέξις”—دنیای هرودوت ; کتاب دبیرستان؛ سازمان انتشارات کتاب درسی: آتن، یونان، ۱۹۸۹٫ [ Google Scholar ]
  55. استرابون جغرافیای استرابون، ترجمه تحت اللفظی، با یادداشت ها، در سه جلد . جورج بل و پسران: لندن، بریتانیا، ۱۹۰۳٫ [ Google Scholar ]
  56. فرایوس، آر. چارتای یونان. ۱۷۹۷٫ در دسترس آنلاین: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/Charta_Riga_1797_Sheet_5.pdf/page1-2079px-Chara_of_Riga-_1797_-_Sheet_5.pdf در ۱ سپتامبر
  57. داوانلوس، NT; استاوروپولوس، جی پی لامیا – با قلم مسافران (۱۱۵۹-۱۹۴۰) ؛ Oionos: Lamia، یونان، ۲۰۰۵٫ [ Google Scholar ]
  58. پسومیادیس، ای. سولیس، ک. زوکا، م. Dercas، N. رویکرد هم افزایی تکنیک های سنجش از دور و GIS برای پایش سیل و ارزیابی خسارت در منطقه دشت تسالی، یونان. Water ۲۰۱۹ , ۱۱ , ۴۴۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  59. پسومیادیس، ای. دیاکاکیس، م. Soulis، KX ترکیب SAR و مشاهده نوری زمین با شبیه سازی هیدرولیک برای نقشه برداری سیل و ارزیابی تاثیر. Remote Sens. ۲۰۲۰ , ۱۲ , ۳۹۸۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  60. پسومیادیس، ای. سولیس، KX; Efthimiou، N. استفاده از SCS-CN و مشاهده زمین برای ارزیابی مقایسه ای اثر هیدرولوژیکی تغییرات تدریجی و ناگهانی فضایی و زمانی پوشش زمین. آب ۲۰۲۰ ، ۱۲ ، ۱۳۸۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  61. Robinove، CJ محاسبه با مقادیر فیزیکی از داده های دیجیتال Landsat. فتوگرام مهندس Remote Sens. ۱۹۸۲ , ۴۸ , ۷۸۱-۷۸۴٫ [ Google Scholar ]
  62. چاوز، PS یک روش بهبود یافته تفریق شی تاریک برای تصحیح پراکندگی جوی داده های چند طیفی. سنسور از راه دور محیط. ۱۹۸۸ ، ۲۴ ، ۴۵۹-۴۷۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  63. تصحیح اتمسفر. در دسترس آنلاین: https://www.l3harrisgeospatial.com/docs/atmosphericcorrection.html#Using (در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۱ قابل دسترسی است).
  64. جانگیر، ب. ساتیانارایانا، ANV؛ سواتی، اس. جایارام، سی. Chowdary، VM; Dadhwal، VK ترسیم تغییرات مکانی-زمانی خط ساحلی و ویژگی‌های ژئومورفولوژیکی سواحل اودیشا هند با استفاده از تکنیک‌های سنجش از دور و GIS. نات خطرات ۲۰۱۶ ، ۸۲ ، ۱۴۳۷-۱۴۵۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  65. Xu، H. اصلاح شاخص آب تفاوت نرمال شده (NDWI) برای افزایش ویژگی های آب باز در تصاویر سنجش از راه دور. بین المللی J. Remote Sens. ۲۰۰۶ ، ۲۷ ، ۳۰۲۵-۳۰۳۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  66. McFeeters، SK استفاده از شاخص تفاوت عادی آب (NDWI) در ترسیم ویژگی‌های آب آزاد. بین المللی J. Remote Sens. ۱۹۹۶ ، ۱۷ ، ۱۴۲۵-۱۴۳۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  67. Lacaux، JP; توره، YM; ویگنولز، سی. Ndione، JA; Lafaye, M. طبقه بندی حوضچه ها از سنجش از دور با وضوح بالا: کاربرد در اپیدمی های تب دره ریفت در سنگال. سنسور از راه دور محیط. ۲۰۰۷ ، ۱۰۶ ، ۶۶-۷۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  68. Psomiadis، E. نقشه برداری منطقه سیل فلش با استفاده از داده های رادار SENTINEL-1. در منابع زمین و کاربردهای سنجش از دور محیطی/GIS VII ; SPIE: بلینگهام، WA، ایالات متحده آمریکا، ۲۰۱۶; جلد ۱۰۰۰۵، ص. ۱۰۰۰۵۱G. [ Google Scholar ]
  69. Doukakis، E. توسعه منطقه ساحلی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه فنی ملی آتن، آتن، یونان، ۲۰۰۵٫ (به زبان یونانی). [ Google Scholar ]
  70. سیستم تجزیه و تحلیل خط ساحلی دیجیتال (DSAS) سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS). در دسترس آنلاین: https://www.usgs.gov/centers/whcmsc/science/digital-shoreline-analysis-system-dsas?qt-science_center_objects=0#qt-science_center_objects (در ۷ سپتامبر ۲۰۲۱ قابل دسترسی است).
  71. Thieler، ER; هیملستوس، EA؛ زیچیچی، جی ال. Ergul، A. سیستم تجزیه و تحلیل خط ساحلی دیجیتال (DSAS) نسخه ۴٫۰ – یک برنامه افزودنی ArcGIS برای محاسبه تغییر خط ساحلی . سازمان زمین شناسی ایالات متحده: Reston، VA، ایالات متحده آمریکا، ۲۰۰۹٫
  72. عدلا، ر. Dwarakish، GS; Reddy، DV تشخیص خودکار خط ساحلی و تجزیه و تحلیل تشخیص تغییر در netravati-gurpurrivermouth با استفاده از یکسان سازی هیستوگرام و تکنیک های آستانه تطبیقی. آکوات. Procedia ۲۰۱۵ ، ۴ ، ۵۶۳-۵۷۰٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  73. سلغونا، NN; Bharathvaj، SA تجزیه و تحلیل تغییر خط ساحلی برای بخش شمالی ساحل کروماندل. آکوات. Procedia ۲۰۱۵ ، ۴ ، ۳۱۷-۳۲۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  74. منتضافو، ع. مارکوگیانی، وی. پاپادوپولوس، آ. پاولیدو، ا. تزیاووس، سی. Dimitriou، E. تأثیر عوامل انسانی و آب و هوایی بر تعامل رودخانه Spercheios و خلیج Maliakos، دریای اژه. در کتاب راهنمای شیمی محیطی ; Springer: برلین/هایدلبرگ، آلمان، ۲۰۲۰٫ [ Google Scholar ]
  75. Tselika, V. شکل و توسعه سکونتگاه های ماقبل تاریخ در یونان: برنامه ریزی فضایی و الگوی استقرار. Ph.D. پایان نامه، دانشگاه ارسطو تسالونیکی، تسالونیکی، یونان، ۲۰۰۶٫ (به یونانی). [ Google Scholar ]
  76. Tziavos، C. رسوب شناسی، بوم شناسی و جغرافیای دیرینه دره Sperchios و خلیج Maliakos، یونان. Ph.D. Thesis, University of Delaware, Newark, DE, USA, 1977. [ Google Scholar ]
  77. کرافت، جی سی. Rapp، RG بازسازی زمین‌شناسی لندفرم‌های ساحلی باستانی در یونان با پیش‌بینی تغییرات ساحلی آینده. مهندس جئول محیط زیست ۱۹۸۸ ، VII ، ۱۵۴۵-۱۵۵۶٫ [ Google Scholar ]
  78. Leake، WM Travels in Northern Greece ; گیلبرت و ریوینگتون: لندن، بریتانیا، ۱۸۳۵; جلد ۲٫ [ Google Scholar ]
  79. پاوسانیاس. شرح یونان، با ترجمه انگلیسی توسط WHS Jones . Litt, D., Ormerod, HA, William, H., Eds. انتشارات دانشگاه هاروارد: لندن، انگلستان، ۱۹۱۸٫ [ Google Scholar ]
  80. Lambeck، K. اواخر پلیستوسن و هولوسن تغییر سطح دریا در یونان و جنوب غربی ترکیه: جدایی از مشارکت های eustatic، isostatic و تکتونیکی. ژئوفیز. J. Int. ۱۹۹۵ ، ۱۲۲ ، ۱۰۲۲-۱۰۴۴٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  81. ماریولاکوس، ID بعد ژئومحیطی اساطیر یونان. گاو نر جئول Soc. یونان ۲۰۰۲ ، ۳۴ ، ۲۰۶۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  82. پسومیادیس، ای. چاریزوپولوس، ن. افتیمیو، ن. سولیس، KX; Charalampopoulos، I. مشاهده زمین و تجزیه و تحلیل مبتنی بر GIS برای حساسیت زمین لغزش و ارزیابی خطر. ISPRS Int. J. Geo-Inf. ۲۰۲۰ ، ۹ ، ۵۵۲٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  83. ووالیدیس، ک. سیریدس، جی. پاولوپولوس، ک. پچلیوانیدو، س. تسورلوس، پ. Papakonstantinou، MF بازسازی جغرافیایی دیرینه زمین نبرد در ترموپیل باستان، یونان. در Geodinamica Acta ; گروه تیلور و فرانسیس: آکسفوردشایر، بریتانیا، ۲۰۱۰; جلد ۲۳، ص ۲۴۱-۲۵۳٫ [ Google Scholar ]
  84. دیویس، WM مقالات جغرافیایی ; انتشارات دوور: Mineola، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، ۱۹۵۴٫ [ Google Scholar ]
  85. Gawthorpe، RL; Leeder، MR تکامل تکتونو رسوبی حوضه های کششی فعال. حوضه Res. ۲۰۰۰ ، ۱۲ ، ۱۹۵-۲۱۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  86. الیت، پی پی. Gawthorpe، RL توسعه زهکشی و تامین رسوب در شکاف ها، نمونه هایی از حوضه Sperchios، یونان مرکزی. J.-Geol. Soc. ۱۹۹۵ ، ۱۵۲ ، ۸۸۳-۸۹۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  87. Doukakis, E. شناسایی آسیب پذیری ساحلی به دلیل تغییرات آب و هوایی. J. Mar. Environ. مهندس ۲۰۰۵ ، ۸ ، ۱۵۵-۱۶۰٫ [ Google Scholar ]
  88. Wace، AJB; تامسون، MS Prehistoric Thessaly ; انتشارات دانشگاه کمبریج (CUP): کمبریج، بریتانیا، ۱۹۱۲٫ [ Google Scholar ]
  89. پلاتیس، جی. مونتوریس، ن. لامیا: پژوهش های تاریخی و اجتماعی ، چاپ اول. شهرداری لامیا: لامیا، یونان، ۱۹۷۳٫ [ Google Scholar ]
  90. کاپنیاس، دی . دره اسپرکیوس در فضا-زمان ; انتشارات استامولیس: آتن، یونان، ۱۹۹۹; ISBN 9789609133807. [ Google Scholar ]
  91. اراتوستن و رمز و راز استادها – طول یک استاد چقدر است؟ | انجمن ریاضی آمریکا در دسترس آنلاین: https://www.maa.org/press/periodicals/convergence/eratosthenes-and-the-mystery-of-the-stades-how-long-is-a-stade (در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۱ قابل دسترسی است).
  92. لیدل، HG; Scott, R. A Greek-English Lexicon, στάδιον. در دسترس آنلاین: http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.04.0057:entry=sta/dion (در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۱ قابل دسترسی است).
  93. داکورونیا، اف آشیل در دره اسپرکیوس. باستان شناسی ۱۹۹۰ ، ۳۴ ، ۴۰-۴۳٫ [ Google Scholar ]
  94. پانتازیس، پ. نبرد اسپرکیوس بین نیروهای بیزانسی و بلغاری ۹۹۷ م. در مجموعه مقالات سومین کنفرانس تاریخ فتیوس (تاریخ- باستان شناسی- فولکلور)، لامیا، یونان، ۳–۶ ژوئن ۲۰۰۷٫ [ Google Scholar ]
  95. Candelli، G. “Macedonia Epiro Livadia Albania et Ianna”. نقشه مناطق مقدونیه، اپیروس، لیوادیا، آلبانی و یوانینا. حکاکی مسی سیاه و سفید با رنگ آمیزی، Giacomo Cantelli da Vignola، Gio. جاکومو دی روسی، Fran.us Donia، رم. ۱۶۸۴٫ در دسترس آنلاین: https://www.nhmuseum.gr/en/departments/into-the-museum-s-collection/item/9546-macedoniaepirolivadiaalbaniaetiannamapoftheregionsofmacedo (دسترسی در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۱).
  96. Lucas, P. Voyage du Sieur Paul Lucas, Fait par Ordre du Roi dans la Grece, l’Asie…—Paul Lucas—Βιβλία Google. موجود به صورت آنلاین: https://books.google.gr/books?hl=el&lr=&id=YRo-AAAAcAAJ&oi=fnd&pg=PP33&ots=X7CbWz13OO&sig=JE0Iy4bdFCsp3o43mnSgBU5kRoQ&redir_escAAcAAJ&oi=fnd&pg=PP33&ots=X7CbWz13OO&sig=JE0Iy4bdFCsp3o43mnSgBU5kRoQ&redir_escAAcAAJ&22 سپتامبر&00f=September.
  97. Vortselas, J. Fthiotis, to the South of Othrys Mountain, a Flowering of History and Geographical News from the Ancient Times to Today , ۲nd ed.; انتشارات پاپاسپیرو: آتن، یونان، ۱۹۰۷٫ [ Google Scholar ]
  98. Pococke, R. شرحی از شرق و برخی کشورهای دیگر-ریچارد پوکوک-Βιβλία Google. در دسترس به صورت آنلاین: https://books.google.gr/books?hl=el&lr=&id=aiAdpfVZH9gC&oi=fnd&pg=PP23&ots=x4dDwcDAzo&sig=FKptZDeoT2BmBsrUg0LHHNtUi7A&2000p=000000 (سپتامبر ۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۰/۲۰/۰/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲/۲۰/۰/۲۰/۰۰/۰۰/۰۰/۰۰/۰۰/۰۹/۰۸/۰۸/۰۱/۰۸/۰۸/۰۸/۰۸/۰۸/۰۸/۰۸/۰۰/۰۰/۰۰/۰۰/۰۰/۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰).
  99. پاپازاچوس، ق.م. Papazachou, CC زمین لرزه های یونان ; انتشارات زیتی: سالونیک، یونان، ۱۹۸۹٫ [ Google Scholar ]
  100. وزارت محیط زیست و نیرو. آرشیو سیل. در دسترس آنلاین: https://ypen.gov.gr/perivallon/ydatikoi-poroi/plimmyres/ (دسترسی در ۴ ژانویه ۲۰۲۲).
  101. سیگالوس، جی. Alexouli-Livaditi، A. بررسی تکامل یک خط ساحلی در طول پیش‌بینی زمانی کاربردهای آینده. قضیه خلیج مالیاکوس. گاو نر جئول Soc. یونان ۲۰۰۶ ، XXXIX ، ۱۶۲-۱۷۳٫ [ Google Scholar ]
  102. هاموند، NGL جغرافیای یونان – آلفرد فیلیپسون: Die griechischen Landschaften. گروه I، Teil 1: Thessalien und die Spercheios-Senke. صص ۳۰۸: ۴ نقشه. Frankfurt-am-Main: Klostermann, 1950. Paper, DM. ۲۰٫ Classical Rev. ۱۹۵۱ , ۱ , ۲۲۱-۲۲۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  103. منتضافو، ع. واگنر، اس. Dimitriou، E. روندهای تاریخی و تغییرات طولانی مدت اجزای چرخه هیدرولوژیکی در حوضه رودخانه مدیترانه. علمی کل محیط. ۲۰۱۸ ، ۶۳۶ ، ۵۵۸-۵۶۸٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  104. پانتوستی، دی. دی مارتینی، نخست وزیر پاپاناستاسیو، دی. پالیووس، ن. لمیل، اف. استاوراکاکیس، جی. خندق دیرینه‌شناسی در سراسر گسل آتالانتی (یونان مرکزی): شواهدی برای نیاکان سال ۱۸۹۴٫ زلزله در دوران قرون وسطی و دوران روم. گاو نر سیسمول. Soc. صبح. ۲۰۰۴ ، ۹۴ ، ۵۳۱-۵۴۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  105. آلبینی، پ. Pantosti، D. منابع زمین لرزه ۲۰ و ۲۷ آوریل ۱۸۹۴ (لوکریس، یونان مرکزی) از طریق سوابق همسالان در مورد اثرات ماکروز لرزه. گاو نر سیسمول. Soc. صبح. ۲۰۰۴ ، ۹۴ ، ۱۳۰۵-۱۳۲۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  106. گاناس، ا. سوکوس، ای. آگالوس، آ. لئونتاکیاناکوس، جی. پاولیدس، S. Coulomb باعث استرس زمین لرزه در امتداد گسل آتالانتی، یونان مرکزی: دو رویداد M6+ آوریل ۱۸۹۴ و الگوهای تغییر استرس. تکتونوفیزیک ۲۰۰۶ ، ۴۲۰ ، ۳۵۷-۳۶۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  107. Ambraseys، NN; جکسون، JA گسلش مرتبط با زمین لرزه های تاریخی و اخیر در منطقه مدیترانه شرقی. ژئوفیز. J. Int. ۱۹۹۸ ، ۱۳۳ ، ۳۹۰-۴۰۶٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  108. زمانی، ع. ماروکیان، ح. رسوب دهی دلتایی رودخانه اسپرکیوس در دوران تاریخی. ان Géologiques می پردازد. هلنیک ۱۹۸۰ ، ۳۰ ، ۴۳۰-۴۴۰٫ [ Google Scholar ]
  109. آراپاکی، E. ساخت و سازهای حفاظت از سیل در رودخانه Sperchios. در دسترس آنلاین: https://docplayer.gr/47681408-Antipliuuyrika-erga-ston-sperheio-potauo.html (دسترسی در ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۱).
  110. منتضافو، ع. وارلاس، جی. دیمیتریو، ای. پاپادوپولوس، آ. پیتارولیس، آی. Katsafados، P. مدل سازی اثرات تغییرات پوشش زمین انسانی به عوامل اصلی آب و هواشناسی در یک حوزه آبخیز منطقه ای، یونان مرکزی. آب و هوا ۲۰۱۹ ، ۷ ، ۱۲۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  111. سولیس، KX; پسومیادیس، ای. لوندرا، پی. Skuras، D. یک رویکرد مبتنی بر مدل جدید برای ارزیابی سهم خالص برنامه توسعه روستایی اتحادیه اروپا در کاهش برداشت آب در کشاورزی. پایداری ۲۰۲۰ ، ۱۲ ، ۷۱۳۷٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  112. پچلیوانیدو، س. ووالیدیس، ک. لوولی، آر. نسجه، ع. آلباناکیس، ک. پنوس، سی. سیریدس، جی. کاوی، پی. Gawthorpe، R. یک رویکرد چند پروکسی برای بازسازی محیط های رسوبی از دلتای Sperchios، یونان. هولوسن ۲۰۱۴ ، ۲۴ ، ۱۸۲۵-۱۸۳۹٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  113. پچلیوانیدو، س. Cowie، PA; هانیسدال، بی. ویتاکر، AC؛ Gawthorpe، RL; پنوس، سی. Riiser، تجزیه و تحلیل منبع به سینک سیستم عامل در یک محیط کششی فعال: فرسایش و رسوب هولوسن در شکاف Sperchios، یونان مرکزی. حوضه Res. ۲۰۱۸ ، ۳۰ ، ۵۲۲-۵۴۳٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ][ نسخه سبز ]
  114. پسومیادیس، ای. میگیروس، جی. آنتونیو، V. تجزیه و تحلیل کمی ژئومورفولوژیکی منطقه حوضه رودخانه Sperchios (یونان مرکزی) با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی. گاو نر جئول Soc. یونان ۲۰۱۳ ، ۴۷ ، ۳۲۵٫ [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ نسخه سبز ]
  115. دولان، ر. فنستر، ام اس; هولم، اس جی تحلیل زمانی رکود و افزایش خط ساحلی. جی. ساحل. Res. ۱۹۹۱ ، ۷ ، ۷۲۳-۷۴۴٫ [ Google Scholar ]
Ijgi 11 00061 g001 550
شکل ۱٫ ( الف ) حوضه رودخانه Sperchios و ویژگی های ژئومورفولوژیکی آن (مستطیل قرمز منطقه مورد مطالعه را نشان می دهد). ( ب ) منطقه مورد مطالعه، که بخش دلتای ساحلی حوضه را به شکلی که امروزه به نظر می رسد، پوشش می دهد.
Ijgi 11 00061 g002 550
شکل ۲٫ ( الف ) بخشی از چارتای ریگا (شماره ۲، ۱۷۹۷ پس از میلاد) [ ۵۶ ] که بخش جنوبی مصب رودخانه اسپرکیوس (در قسمت شمالی) و خلیج مالیاکوس را به همراه منطقه ترموپیل نشان می دهد که مسیر باریک را نیز نشان می دهد. که میدان جنگ معروف در ۴۸۰ قبل از میلاد اتفاق افتاد; ( ب ) عکس ماهواره‌ای طبقه‌بندی‌شده سال ۱۹۷۵ به‌دست‌آمده از پورتال USGS ( https://earthexplorer.usgs.gov/ ، قابل دسترسی در ۱ ژانویه ۲۰۲۱)، که مجموعه داده‌ای جدید و قابل‌توجه آزادانه از ربع آخر قرن بیستم است. .
Ijgi 11 00061 g003 550
شکل ۳٫ فلوچارت رویکرد روش شناختی که نوع داده های مکانی به کار رفته در مطالعه حاضر و مراحل پردازش و تحلیل آنها را نشان می دهد.
Ijgi 11 00061 g004 550
شکل ۴٫ تصاویر به دست آمده از داده های EO که آب های کم عمق و سایر ویژگی های ناحیه دلتا را نشان می دهد . و ( ب ) تصویر تمایز زمانی مشتق شده از داده های رادار SAR.PRI.
Ijgi 11 00061 g005 550
شکل ۵٫ توزیع زمانی نقاط زمانی که تحلیل خط ساحلی تغییرات و روندها انجام شد. مجموعه داده ها با در نظر گرفتن داده های تاریخی به دو دوره زمانی از ۴۵۰۰ قبل از میلاد تا ۱۸۵۲ و بر اساس داده های مکانی با دقت بالا با سیستم مختصات دقیق از سال ۱۸۵۲ تا ۲۰۲۰ تقسیم شدند.
Ijgi 11 00061 g006 550
شکل ۶٫ موقعیت مکانی اندازه‌گیری‌های عمق کف دریا در خلیج مالیاکوس، که با برچسب‌های قرمز تعداد نمونه و با برچسب‌های سفید عمق را بر حسب متر برای هر نقطه نشان می‌دهد، که می‌تواند با ایزوله‌های عمق حاصل از توپوگرافی مقایسه شود. نقشه ها.
Ijgi 11 00061 g007 550
شکل ۷٫ موقعیت خط ساحلی و توسعه شبکه زهکشی ساحلی در دوره کیفی از ۴۵۰۰ قبل از میلاد تا ۱۸۰۵ ( a ) ۴۵۰۰ قبل از میلاد. ( ب ) ۴۸۰ ق.م. ( ج ) ۱۸۰۵; و ( د ) ترکیب سه خط ساحلی در این سه نقطه زمانی.
Ijgi 11 00061 g008a 550 Ijgi 11 00061 g008b 550
شکل ۸٫ موقعیت خط ساحلی و توسعه شبکه زهکشی ساحلی در دومین دوره کمی و کیفی که اندازه گیری دقیق تری به دلیل دقت بالا و تجزیه و تحلیل فضایی داده های مکانی موجود ( a ) ۱۸۵۲ انجام شد. ( ب ) ۱۹۰۸; ( ج ) ۱۹۴۵; ( د ) ۱۹۶۰; ( ه ) ۱۹۸۶; ( f ) ۱۹۹۷; ( g ) ۲۰۰۷; و ( h ) ۲۰۲۰٫
Ijgi 11 00061 g009 550
شکل ۹٫ نمایش شماتیک محاسبه شده در جدول ۲ برای ( الف ) منطقه تغییر برای هر دوره (km2 ) . ( ب ) نرخ تغییر سالانه برای هر دوره.
Ijgi 11 00061 g010a 550 Ijgi 11 00061 g010b 550
شکل ۱۰٫ نمایش شماتیک تغییرات برافزایش فرسایش با استفاده از جفت خط ساحلی بین دو دوره، هر بار ( a ) ۴۵۰۰-۴۸۰ قبل از میلاد. ( ب ) ۴۸۰ قبل از میلاد – ۱۸۰۵; ( ج ) ۱۸۰۵-۱۸۵۲; ( د ) ۱۸۵۲-۱۹۰۸; ( ه ) ۱۹۰۸-۱۹۴۵; ( f ) ۱۹۴۵-۱۹۶۰; ( g ) ۹۹۶۰-۱۹۸۶; ( h ) ۱۹۸۶-۱۹۹۷; ( i ) ۱۹۹۷-۲۰۰۷; و ( j ) ۲۰۰۷-۲۰۲۰٫
Ijgi 11 00061 g011 550
شکل ۱۱٫ اجرای روش تحلیل مقطع (CSA) با استفاده از ترانسکت های عمود بر خط مبنا و اعمال دو رویکرد آماری ( الف ) LRR و ( ب ) EPR.

ونوس نصیرفام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خانهدربارهتماسارتباط با ما